Love And Secrets (boyxboy) #TYS18 #TBA2019

|Κεφάλαιο 28|

Άλντρικ

Όταν το σχολείο άρχισε πάλι τον Ιανουάριο, αναγκάστηκα να συνηθίσω και πάλι την καθημερινή ζωή στο Όκλαντ. Επί του παρόντος, το πιο σημαντικό θέμα της ζωής μου στο Όκλαντ ήταν η θέση μου στην ομάδα χόκεϊ. Ενώ ο προπονητής Σαφασιόν συνέχιζε να πιστεύει τα ψέματα του Ντέιβιντ για το τι συνέβη στον αγώνα εναντίον του Ράιχενμπαχ, η υπόλοιπη ομάδα δεν ήταν και τόσο σίγουρη. Υποθέτω πως οι μισοί πίστευαν τον Ντέιβιντ και οι άλλοι μισοί εμένα. Αυτό δημιουργούσε πολλά προβλήματα, διότι έμμεσα αρχίζαμε όλοι να ανταγωνιζόμαστε τους συμπαίκτες μας. Ό,τι και να πίστευε πως θα κατάφερνε με τα ψέματα του ο Ντέιβιντ, σίγουρα δεν είχε αυτό κατα νου. Στις προπονήσεις, ήταν προφανές πως αυτή η διαμάχη επηρέαζε την απόδοση ολόκληρης της ομάδας. Ο επόμενος μας αγώνας θα ήταν ενάντια στο Ρέμπραντ, ένα σχολείο το οποίο είχε σχετικά αδύναμη ομάδα χόκεϊ, αλλά δεν έπαυα να έχω άγχος, παρόλα αυτά. Αν δεν μπορούσαμε να παίξουμε καλά στις προπονήσεις, πως θα μπορούσαμε να νικήσουμε μια άλλη ομάδα;

Ο Ματ και ο Τομ με πίστευαν, φυσικά. Η συμπεριφορά του Ντέιβιντ είχε αυξήσει το μίσος μας για αυτόν, και να λέμε πόσο μαλάκας ήταν είχε γίνει μια από τις αγαπημένες μας δραστηριότητες. Όσο ευγνώμων όμως και να ήμουν γαι την στήριξη ορισμένων συμπαικτών μου, τίποτα δεν σήμαινε περισσότερα για μένα όσο η στήριξη του Ματ και του Τομ.

Μισή ώρα πριν τον αγώνα, η ομάδα μας ήταν στα αποδυτήρια. Ήμουν ακόμη έξαλλος με τον Ντέιβιντ, και δεν είχα καμία πρόθεση να τον συγχωρέσω, αλλά ήθελα αυτος ο αγώνας να πάει καλά.

"Κοιτάξτε, παιδιά," είπα τελικά στο ήσυχο δωμάτιο, "Ας μην είμαστε έτσι, εντάξει; Δεν θα νικήσουμε ποτέ αν συμπεριφερόμαστε έτσι."

"Καλή στρατηγική," κάποιος φώναξε. Ήταν ο Νικ Θάτσερ– ένας από τους υποστηρικτές του Ντέιβιντ, "Αλλά έχω μια καλύτερη: απλώς κάνε πάσα."

"Εντάξει, αγόρια," ο Ντέιβιντ είπε. Έγερνε, ημίγυμνος, στον τοίχο, με τα χέρια του σταυρωμένα κάτω απ' το στήθος του. Φορούσε ένα αλαζονικό χαμόγελο, "Ας προσπαθήσουμε όλοι να συνυπάρχουμε, οκέι;"

"Καλή συμβουλή, Μάρσαλ," μούγκρισα, μη μπορώντας να συγκρατηθώ, "Πάω στοίχημα πως δεν το σκέφτηκες αυτό όταν έφτιαχνες το ηλίθια σχέδιο σου, έτσι; Πάω στοίχημα πως δεν συνειδητοποιούσες πως θα κατεστεφες όλη την ομάδα, έτσι; Καλή δουλειά, αρχηγέ."

Ο Ντέιβιντ ήρεμα σήκωσε το ένα φρύδι, "Δεν έχω ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς, Τέιλορ."