When I finally found You!

Chapter 23 Near to Goodbye

Marinette Pov

Kasalukuyan akong nakahiga sa aking kwarto dito sa apartment na tinutuluyan ko kasama ang aking bff na si Clara.

Knock

Knock

"Password" sabi ko

"Sarang haeyo muwahh muwahh" tugon nito na may malanding tono ng pagsagot at binuksan ang pinto.

"Bakit bhessy anong kailangan mo?"tanong ko dito at napabangon ako at umupo sa aking kama.

"Bhessy alam mo ba na yung crush mo na si Yi Jung nasa Italy?"kilig na balita nito sa akin.

"I know bhessy pero kahit na kiligin ako at maexcite dahil may possibilities na makita ko si Oppa eh kinakabahan pa rin ako sa kahahantungan ng lakad namin dun"with cross finger at halo halong emosyon ang aking nararamdaman sa oras na ito.Nag email na ang Italian investor at sa isang araw na flight namin papuntang Italy.

"Bhessy so san kayo mag iistay?"

"Sa Ritz Hotel ako na din ang nag suggest kasi malapit dun yung kakilala kong may ari ng restaurant so i can borrow her car para mas mapadali yung byahe papunta sa meeting place na nabanggit ni Mr. Alfonsi."

"Fighting bhessy!"sabi nito at yakap sa akin "I know you can do it"dugtong pa nito. Maswerte ako at nagkaroon ako ng kaibigan na katulad nya.

"Oh wag ka ng madrama at malungkot dahil sandali lang kami doon Clara"

"Yun na nga eh 4 days lang kayo mawawala pero parang one year na sa akin yun"

"Ahhh! Aray ah!!!" Namimilipit sa sakit ang ulo ko at napatingin ako sa bff ko na nabalot ng pag aalala

"Bhessy ayos ka lang ba?"

"Haha ok lang ako ano ka ba don't worry naarte lang ako kasi nagdradrama ka panigurado bhessy Clara madaling araw na tayong makakatulog"pag sisinungaling ko dito at para na rin makapag pahinga ako dahil sa dami ng mga papeles na kailangang asikasuhin.

"Naman eh!"sabay hampas sa akin
"Pinakaba mo ako ikaw talaga oh! Huwag mo ng gagawin yun ah akala ko totoo na"pagmamaktol nito dahil sa inarte ko na ikinangiti ko alam ko na mag aalala lang ito sa akin at kapag nalaman ito ng pamilya ko paniguradong hindi ako papayagang umalis ng bansa.

"Buona notte(good night) bhessy"pagtataboy ko dito baka umatake na naman ang sakit ng ulo ko at hindi ko na makontrol ang sakit.

"Ok Buona notte bhessy"sabay halik sa akin sa pisngi at yakap nito dumeretcho na ito sa kanyang kwarto na katapat lang ng akin at naiwan akong mag isa sa aking kwarto.

Ano ba yung sinabi ni Clara na biglang na lang sumakit ang ulo ko ng bigla? Well hindi ko na kailangang alalahanin yun dahil kailangan kong gawin ang lahat para maging successful ang misyon namin sa Italy at mauwi namin ang magandang balita pagbalik namin ng Pilipinas.

Ito na lang ang magagawa ko hindi man ako mananatili ng matagal sa kompanya at least natulungan ko si Andrei.

----Flashback----

Takashima Mansion

"Marinette gusto lang namin ang makakabuti sa iyo" balot ng pag aalala at pagmamahal ang mga salitang binitiwan nito at sabay hawak sa aking kamay.

"Mom hindi naman po ako tututol sa desisyon nyo ni Dad let me finish all the things bago po ako magresign sa work ko"sabay tingin ko sa aking harap ko.

"Dad I know for all these years past all you want is to protect me and give all the love like I am your true daughter"maluha luha kong sabi sa mga ito talagang hindi matatawaran ang mga sakripisyo ng mga ito sa akin mula pa pagkabata hanggang ngayon.

"All we want is the best from you"mangiyak ngiyak na tugon ng kinikilala kong ina at yakap sa akin ng mahigpit at nakisali rin si Dad.

"Kahit na inagaw sa akin ang buhay na dapat mayroon ako at ipinagkait sa akin na makasama ko ang mga tunay kong pamilya at pinadanas sa akin ang sakit at hapdi na hindi ko dapat maranasan ngunit sa kabila nito nagpapasalamat po ako at nandito po kayo at pinupunan nyo po ng pagmamahal at pag aaruga sa akin na dapat tunay ko pong pamilya ang gumagawa nito kaya lubos po akong nagpapasalamat sa inyo"at umagos ang aking luha. Luha ng kaligayahan kahit na may kirot at pangungulila sa totoo kong mga magulang ngunit may tuwa din dahil sa pagmamahal ng pamilya Takashima.

"You are a blessing to us Sandy"
"Were maybe not sister in blood and from the same womb of our mother but you are born in heart of Mom"maluha luhang tugon ni Ate.

"You're sister is right you are an angel that came to our life nagpapasalamat din kami dahil sa iyo nanumbalik ang sigla ng Mommy mo"dugtong ni Dad.

At niyakap ako ni Mom,Dad at ni Oneechan isang yakap ng balot ng pagmamahal na ramdam kong ligtas ako at kahit anong mangyari nandito lang sila para sumuporta sa akin kahit anong mangyari.

-----End of flashback-----

I need to accomplish and help Andrei kahit na sa maliit na paraan bago ko umalis masuklian ko ang kabaitan at naging tulong nito sa akin noon.

Masakit sa akin ang nalalapit kong pag alis sa trabaho pero ang mas masakit ay yung hindi ko na masisilayan at maririnig ng lalakeng nagpatibok ng puso ko kung kelan nagiging malapit na ako sa kanya.

Sorry Andrei I can't stay long as I can on your side but I promise you will see me although my name and my identity will change but I'm still Marinette more braver and more smarter and fiercer.

-Finding the missing pieces of my life is the only way for me to become complete although it will cause of my heart becomes empty

@lyn_soloio