When I finally found You!

Chapter 32 Unknown caller

It's been a month ng nakauwi kami ng Pilipinas ni Mr.Cruz and of course ang dami nyang pinamili at souvenirs para sa mga co workers namin at higit sa lahat ang dami nyang kwento.

Habang nag tatap ako ng aking keyboard at iencode ang mga dapat iencode sa dami na nakatambak na documents sa table ko.

"Bhessy!" Tawag sa akin ni Clara at agad ko naman itong nilingon.

"Ano yun bhessy?"tanong ko dito at para curious din akong malaman kung ano ang itatanong nito para makabalik na ako sa trabaho at mabawasan ang nakatambak na papeles sa mesa ko.

"Nakita mo na ba ang trending na balita ngayon sa internet?"curious na tanong nito sa akin.

"Nope,busy ako at wala akong panahon sa ganyang mga bagay.Totoo naman eh karamihan ay puro fake and chismis lang ang balita sa tv at lalong lalo na sa internet or social media.

"Ang kj mo talaga!"
"Naku! magfocuss ka na nga lang muna sa mga paper works mo at wala ka mood kausap!"pagtatampo nitong sagot sa akin na nakanguso at bumalik na ito sa ginagawa nito.

Napabugtong hininga na lamang ako sa sinabi nito at pinagpatuloy ko na rin ang pagtratrabaho.

Ng bumalik kami ng Pilipinas ay sya namang alis ni Andrei at ni Sir Marcus dahil sa pinapatawag ang mga ito ng CEO ng kompanya na si CEO Jonghyun. Sa pag-alis nito ay bigla na lamang lakas ng kaba ko nasa hindi malamang dahilan na para bang may nagbabadyang may mangyayaring hindi maganda.

Pero kailangan kong maging positive lagi ko namang ginagawang maging positobo sa buhay lalo na sa mga pangyayari na naransan ko. Isang dagok yun para sa akin. Ang isang malaking tanong sa aking pagkatao at dahil na rin sa pagtalikod o pag iwan ko sa isang pagiging sikat na modelo sa Japan.

**********

"Good afternoon Young lady"bati sa akin ng isang babaeng nag aantay sa labas ng gate ng eskwelahan kung saan ako pumapasok dito sa Tokyo,Japan.

Pareho kaming nakaupo at nasa loob na ng sasakyan.

"Young lady after your class tomorrow that will be friday. In evening you have a dinner with Hanazono siblings and with Yuki".

Oh yah! My gosh! Sabay hampas ko sa aking noo. I almost forgot. Sambit ko dito. Nangako ako sa kanila na magdidiner kami dahil sa hetic ng schedule ko sa pag aaral at pagiging part time model sa clothing and magazine dito sa Japan.

"Sunako can you make a reservation in restaurant for tomorrow evening for four people?" Paki usap ko dito. Meet my secretary/Personal Assistant/ like a big sister to me. Sunako ever since i came to the Takashima's family sya yung laging nandyan at intindihin ako lalo na pag moody ako.

"Yes young lady" sagot nito.

"Arigato!"sagot ko dito sabay yakap. Ganito ako sa mga taong nagbabantay sa akin alam ko na utos ito ng aking tumatayong mga magulang pero para sa akin hindi lang sila empleyado para na din silang aking pamilya.

Dialing her phone...

Sunako: "Moshimoshi" (hello)

"Yoyaku shi-tai-n desu ga?"
(I would like to book a table,please?)

"Kin-yoobin no ban 4-nin desu ga
aiteimasu ka?" (Friday night for four people. Will you have any table available?)

"Dewa,onegai shimasu"
(I'll book then,please)

"Megumi" (name of the guest) sabay tingin sa akin at sign ko dito ng 7 sa aking mga daliri.

"7-ji goro ni naruto omoimasu"
(I think it would be around 7pm)