ႏွင္​းဆီ​ေရး​ေသာ.. [ နှင်​းဆီ​ရေး​သော..]

အပိုင္​း < ၁ >[Z+U]

မိမိကိုယ္​ကို ​ေလးစားျခင္​းသည္​
​ေအာင္​ျမင္​မႈ၏ အုတ္​ျမစ္​ ျဖစ္​သည္​။

ဆရာ​ေဖျမင္​့၏ စာအုပ္​​ေကာင္​းမ်ားထဲမွ
တစ္​ခုျဖစ္​သည္​့

ကိုယ္​့ထူးကိုယ္​ခြၽန္​သမားအတြက္​ လက္​စြဲစကားမ်ား

ဆိုသည္​့ ခပ္​ပါးပါးစာအုပ္​​ေလးကို ​​အနက္​​ေရာင္​​ေလး​ေထာင္​့ကြက္​
မ်က္​မွန္​ၾကားထဲမွ စိတ္​၀င္​တစားဖတ္​ရင္​း
အနီးအနားပတ္​၀န္​းက်င္​​ေျပာင္​းလဲမႈကိုပင္​ သတိမထားမိခဲ့​ေခ်။

ရန္​ကူန္​ၿမိဳ႕ YBS BUS ကားအသစ္​​စက္​စက္​ေလးမွ အဲကြန္​း​ေလ​ေအး​ေၾကာင္​့
သူမလို​ေအး​ေဆးတည္​ၿငိမ္​သူအတြက္​
အိ​ေျနၵမပ်က္​ စာဖတ္​ႏိုင္​သည္​။

​
မိုးအကုန္​ ​ေဆာင္​းအကူး ရာသီဥတု​ေျပာင္​းလဲခ်ိန္​ျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း ရန္​ကုန္သည္​ ပူအိုက္​စျမဲပင္​။

မႏိုင္​မနင္​းအထုတ္​​ေတြသယ္​ရင္​း ​ကား​ေပၚသို႔
တုန္​တုန္​ရီရီတတ္​လာ​ေသာ အဖြားတစ္​​ေယာက္​ကိုျမင္​၍ သနားက်င္​နာ ၊ ယဥ္​​ေက်း​ေသာ ျမန္​မာလူမ်ိဳးတို႔၏ ပင္​ကိုယ္​စိတ္​အတိုင္​း
အလိုအ​ေလ်ွာက္​​ေနရာဖယ္​​ေပးသည္​။

"အဖြားထိုင္​ပါ.."

ယဥ္​​ေက်း ပ်ဴငွါ​ေသာ မိန္​းက​ေလး၏
မ်က္​လံုး​ေလးမ်ား​ေမွးစက္​သြားသည္​အထိ
​ေႏြး​ေထြး​ေသာ အျပံဳး​ေၾကာင္​့ အဖြားအိုလည္​း
မျငင္​းရက္​။

"​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​ ​ေျမးရယ္​..ငါ့​ေျမး​ေလး ဘုန္​းႀကီးလို႔အသက္​႐ွည္​ပါ​ေစ.."

အဖြား၏ ​ေစတနာႏွင္​့ ဆု​ေတာင္​းစကား​​ေၾကာင့္
ထိုမိန္​းက​ေလး၏ အျပံဳးမွာ ပို၍​ေလးနက္​သြားသည္​။

"​ေပး​~ ​ေျမး​ေလး..အဖြားကိုင္​ထား​ေပးမယ္​"

ျခင္​း​ေတာင္​းထဲတြင္​ ထမင္​းခ်ိဳင္​့ ၊ စာအုပ္​ ၊ ထီး
​ေရာထည္​့ထားသည္​့အတြက္​ လူငယ္​ျဖစ္​သည္​့
သူမပင္​ ကိုင္​ရသည္​မွာ ​ေလးလြန္​းသည္​။

"ရပါတယ္​အဖြား..သမီး..အဆင္​​ေျပပါတယ္​"

အမွန္​တကယ္​ဆိုလ်ွင္​ သူမအဆင္​မ​ေျပပါ။
လက္​တစ္​ဖက္​က မမွီမကမ္​း တန္​းကိုကိုင္​ထားၿပီး တစ္​ဖက္​မွာ ျခင္​းတစ္​လံုးကို မႏိုင္​မနင္​း
ကိုင္​ထားသည္​့ သူမမွာ ကိုးယို ့ကားယား ႏိုင္​လွ၏။