သူမဖခင်၏ အသစ်စက်စက်ဇနီးသည်မှာ
ဧည့်ခန်းတွင် ခြေချိတ်ထိုင်ကာ အိမ်ရှိအစေအပါးများကို လက်ညိုးထိုးမရပ်စတန်းခိုင်းနေသည်။
ထိုအမျိုးသမီး၏နောက်တည့်တည့်တွင် အချစ်များသူ သူမဖခင်နှင့်ဖခင်ဖြစ်သူ၏ နံပါတ်စဥ်မရေတွက်နိုင်သော ဇနီးသည် ၏ မင်္ဂလာဓါတ်ပုံမှာ ထင်ထင်ရှားရှားနေရာယူနေ၏။
Roseတစ်ချက်ပြုံးမိသည်။
မင်္ဂလာဝတ်စုံ နှင့် ယူသောမိန်းမသာပြောင်းသွားသော်လဲ ဓါတ်ပုံထားသည့်နေရာကတော့
မပြောင်း။
တစ်ချိန်က သူမ မိခင်လဲထိုနေရာတွင်ရှိခဲ့ဖူးသည်။
သို့သော်သူမမှတ်မိသည့်အကြောင်းအရာက
မိခင်သေဆုံးပီး ၂ပတ်အကြာ ထိုဓါတ်ပုံကိုဖြုတ်ခဲ့သည့်အကြောင်းနှင့် သိပ်မကြာခင်မှာပင်
ငယ်ချစ်ဦးဆိုသူဓါတ်ပုံအစားထိုးခဲ့သည့်အကြောင်း။
ရုပ်ရှင်ရုံမှ ပိတ်ကားထက် ရုံတင်သည့်ရုပ်ရှင်မှ
ဖခင်ဖြစ်သူထက် ကြာဦးမည်။
သူမ ဖခင်မှာတော့ အတင်အချနှင့်မယားလဲ
လည်မှုများဖြင့် ဧည့်ခန်းကိုအလှဆင်သည်။
ခပ်သွက်သွက် အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့သည်။
ဒီရက်ပိုင်းသူမစိတ်ရှုပ်နေ၏။
အခန်းတံခါးခေါက်သံကြားရ၍ သူမဝင်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။
ဖခင်၏ဇနီးသစ်လေးမှ ဘူးတစ်ဘူးကို လက်မှကိုင်၍သူမစီလာသည်။
သူမခန့်မှန်းတာမလွဲလျှင် သူမတို့မိသားစု၏
မိန်းမသားများ ပွဲနေပွဲထိုင်ဝတ်စားဆင်ယင်သည့်
ရတနာများစုထားသည့်အရာ။
"သမီး.."
ကြားရသည့်စကားက နားထဲ တစောင်းဝင်လာသည်။သို့သော် သူမဂရုမစိုက် ။
"ဘာလိုချင်လို့လဲ"
Roseခပ်ပြတ်ပြတ်သာမေးလိုက်သည်။
"ဒီလက်စွပ်လေးက "
ရွှေလက်စွပ်ကလေးတစ်ကွင်း ။
သိပ်ရိုးရှင်းလွန်းတယ်...
အထဲမှာ နာမည်တစ်ခုကို ရေးထိုးထားပီး
![ႏွင္းဆီေရးေသာ.. [ နှင်းဆီရေးသော..]](https://img.wattpad.com/cover/133945791-64-k492021.jpg)