Okulda
Beverly
"Hey, Richie!"
"Ah naber bebeğim, her zaman ki yerde buluşalım olur mu?"
Richie ile bev okul bodrumuna inmişlerdi
Richie'nin elinde sigara vardı.
"Ah Sen benim kurtarıcımsın Marsh, sen olmazsan ben ne yapardım?"
"Hey Rich, bu günlerde neler oluyor sana?"
"Daha spesifik olabilirsin."
"Hani Siz bana geldiğinizde... Eddie'nin adını söylediğinde kustun mu?"
"Hı-hı"
"Ama yüzündeki bakış... Neydi?"
"Rüyağımda Eddie'nin ölümü hakkında kendimi uyardığımı duydum... Ama ona söylersem kötü bir şey olucağını anladım... Kusacağım gibi hissettim ve bende... "
"Aman tanrım!"
"Hayır, hayır... Endişelenme. Eddie'ye asla bir şey olmasına izin vermem. Asla."
"Richie, Eddie'yi seviyor musun?"
"Bunu zaten biliyorsun Marsh"
"Evet ama... Yani o anlamada seviyor musun?"
"Ahh... peki... O çok sevimli, şüphe yok. Onun o güzel yanaklarını sıkmak dışında başka bir şey yapmadım. Onu her zaman düşünüyorum."
"Neden bu konuda bir şey yapmıyorsun? Belki de bu yüzden bu şeyleri duyuyorsundur. Artık onunla oynamayı bırakma zamanın gelmedi mi?"
Richie biraz doğruldu ve yere bakmaya başladı.
"Eds beni öldürür... O çıldırır... Benden nefret eder ve belki..."
"Belki de... Belki senden hoşlanıyordur."
"Tek yaptığım onu kızdırmak... Bu konuda hiç şansım yok, Bev. Ben olsam bile... Bunu düşünmek isteyeceğini hiç sanmıyorum."
"Siktir! Sen GERÇEKTEN onu seviyorsun."
"N- ne?"
"Eddie'yi seviyorsun!! Richie eddie'yi seviyor!! richie eddie"yi seviyor!!"
Richie hemen beverly'nin susması için azını kapatmaya çalıştı.
"Lanet olsun Marsh! Lanet olası çeneni kapat!''
~•~•~•~•~•~•~•~
Oradan çıktıklarında Eddie'yi koridorda gördüler.
"Oh, kahretsin..."
"Sadece havalı davran, bu gün sadece normal bir gündeğil mi, hadi git yanına!"
Beverly zorda olsa Richie'yi Eddie'nin yanına götürmeyi başarmıştı.
Richie
"H- hey, n'aber ezik!"
"Richie? Sen... tuhaf kokuyorsun."
"HAYIR! Asıl sen tuhaf kokuyorsun!"
Beverly
"Ah tanrım"
