Okulun kütüphanesi
Richie, eddie ve bill bir masaya oturmuş kitap okuyorlardı.
"Hey rich... O gece bev'in evinde ne söyleyecektin... Rüyağın hakkında mıydı?"
Richie ise duymazlıktan gelip hala kitap okuyormuş gibi yapıyordu.
"Ah iyi, o zaman kendine sakla"
Diyip eddie masadan kalktı.
Richie'de sadece onun arkasından bakıyordu. Bir kağıdı top haline getirip bill'ın kafasına fırlattı.
"Ne var rich?"
"Başkaların bunu bilmesini istemiyorum, özellikle eds'in"
"Neden?"
"Çünkü... Rüyağımdaki ses 'eds kaybolucak' diyordu 'edsi... kaybetme'"
"K- kaybetmek? Çok s- saçma! Peki
o- olacakmı?"
"Sakın söyleme, denbrough!"
"Ama b- bir şeyler y-yapmalıyız!"
"Hiçbir şey olmayacak. Buna izin vermeyeceğim! Beni anlıyormusun?"
"A- ama..."
"Bir sebepten dolayı uyarıldım. İşler burada farklı olucak. Ben hissediyorum"
"Peki ona söyleyecek miyiz?"
"ASLA! Seni aptal. Kimsenin bilmesi gerekmiyor. Bu aramızda kalsın, tamam mı?"
"Tamam"
Yanlarına eddie gelir
"Ne hakkında konuşuyorsunuz?"
"Konusunu Beğenmezsin"
"Anlatmayı deniyebilirsin"
"Peki, şeyden bahsediyorduk... Senin ne kadar tombul olduğundan!!"
Richie biranda ayağa zıpladı ve o parmaklarıyla eddie'nin karnını gıdıklamaya başladı.
"Richie dur! Gıdıklanıyorum! Kütüphanede olmaz!! DUR!"
Görevli
"Hey siz ikiniz! Şu çenenizi bir kapayın!"
