Tesadüf 7.Bölüm

457 22 10
                                    

 Hava kararmaya başladı.Otobüsten indiğimden beri yürüyorum neredeyse 35 dakika oldu.Elimdekiler çok ağır birazdan varmış olurum.Aklım hala karmakarışık.Yanlış görmedim o pisliğin amacı neydi ? İkisini de birden oynatıyor resmen.O yanındaki çocuk biliyor olabilir fakat ayni şeyi Leo için diyemeyebilirim. Öğrense neler olur acaba ?

*******

En iyisi gördüklerimi kendime saklamam olur.Bakalım oyunu ne kadar sürecek.Belki de o hiç öğrenemez.Aaah! Hala ne düşünüyorum.Herkesin derdi kendine. Bu arada ben Bro'yu nasıl bulucam.Ken'in ne adresini aldım ne de telefon numarasını.Bir eve gideyim de belki browf getirmiştir.Nasıl olsa öğrendi evi.

=====

Bahçenin kapısı açılmış tam da tahmin ettiğim gibi kamelyaya yatmış iki köpek bir de ken vardı.İçeri girdiğimi nasıl gördü bilmiyorum daha yeni uyuyor gibi duruyordu.Kapıdan girer girmez üzerime atladı. Ahaha ! Yapmma! Üzerime atlayınca yere düştüm ve patileriyle yüzümü gıdıklıyor.Ken gelmese çatlayacaktım Oh! Üzerimden browf'u aldığımda

" Nihayet gelebildiniz hanfendi !" dedi.Bir yandan da elini uzattı halim olmadığından tutup kalktım.Evet haklı! Saat 8 olmuş ve ben 6 olmadan gelirim dedim çocuğa, pardon öğretmenime.

-Özür dilerim ! diye biraz hüzünlü bakmaya basladim.Uzun süre yüzüne bakmanın sonucunda yüksek sesli bir kahkaha ve saçımı karıştıran eller çıkıyor.-_-

+Sorun değil bizde yeni geldik dedi.

-Bir kahve borçluyum değil mi ? Ne demesini beklerken:

+Büyük bir bardak isterim ama ;)

-Eeen büyüğünden diyip kapıyı açmaya gittim.Ken'de bizimkileri almış arkamdan geliyordu. Kapıyı açtığımda içim rahattı.İyi ki düzenlemişim çıkmadan.Ken salona girip bende mutfağa gidip poşetleri bıraktığımda içeriden 'Waow~' sesi geldi. Hemen içeri girip neden waow'ladin dercesine bakarken

+Hahah bu senin koleksiyonun mu ? dedi.Gösterdiği şeyler de 2 ay önce geldigimde 2 günde 1 aldığım çizgi filk karakterleri. Hatta Browf kaybolduğunda pokemonlu şekeri de alsaydım tamamlanmış olacaktı.Aklımı okumuş gibi

+Ama bir tane eksik dedi.

-Aslında ! bulmuştum fakat Browf kaybolunca aramaktan unutmuşum.. Hala incelemeye devam ediyordu.'İstediğin gibi oturabilirsin ' diyip televizyonu açtım.Ken içerdeyken bende hemen mutfağa gittim.

*******

5 dakika sonra elimde kahvelerle içeri girdiğim de Browf'u ve kendi köpeğini uyutmuş yere bırakıyordu.

+Mmm! Teşekkürler diyip kahve kokusunu içine çekiyordu.

-Afiyet olsun :) İkimiz de sessizce kahvelerimizi içerken sessizliği bozan Ken oldu.

+Şey~ sevgilin var mi ?

Ne ! sevgili mi ? Nerden çıktı simdi bu ?

-Yok olmadı o_o

+Sevindim dedi hafif gülerek kısık sesle. Sustum utancımdan bir sey diyemedim ki. Birbirimize bakmıyorduk.Ben yere bakıyordum oda elinde ki kahve bardağıyla uğraşıyordu.

'.....'.......' Browf uyuyordu fakat Ken'in köpeği hemen yanimiza geldi. +Biz kalksak iyi olucak sabırsızlanmaya başladı küçük hanım dedi.

-Peki diyip gülümsedim.Kapıya geldiğimizde olduğunca büyük bir teşekkür ettim.

-Her şey için teşekkür ederim Ken sen olmasan bugün baya zor olacakti diyip Browf'u gösterdim. +Hahah önemli değil! Hem çok iyi anlaştılar.Bu güzel kahve için ben teşekkür ederim diyip kapıyı açtı.Arkalarından el sallarken 'Pazartesi görüşürüz küçük hanım' dedi bende "Görüşürüz" diye seslendim.

*******

Saat 9:30 olmuş.Bu saaten sonra yemek yemem.Ayretten burası çok sıcak. Saçımı topuz yapıp üstüme bir t-shirt birde şort geçirdikten sonra gitarımı alıp aşağı indim. Pazartesi okul başlıyor ve benim pratik yapmam lazım da burda yaparsam Browf uyanır.Dışarı çıksam Dışarı lamba yok çok karanlık. Düşün...d-düşün. Evet ya! Ağaç ev. Park hemen karşısı ve saat de erken zaten......

Çınar ağacının önüne geldim.Tırmanmasına tırmanırım da gitar ne olacak ? Hah! Sırtıma asayım en iyisi.Yavaş yavaş tırmanmaya başladım.İçerisi karanlık hep böyle olduğu için önceden fener getirip saklamıştım.Feneri bulup yakmaya başladım. Aah! Burası ne güzel yer.Kendi evimden bile rahat.İlk bi akordunu yapayım.

Nerde nerde~ kâğıtlarım ! Yine unuttum salak gibi ! Eve gideceğim mecbur.Tırmanması eziyet gibi zaten. Ayağım takılıp duruyor inerken ama hah-- az kaldı. ..Aah! Atlarken ayağım ağrıdı.

Etrafa bir bakıyorum da kimse kalmamış neredeyse.Sessizlik çökmüş koskoca parka.Yürümeye başladım.Sessizlik korkutuyordu.. Devam ediyordum ki biran kulağım bir şeye takıldı.Dinlemeye başladım...'.....'..... Salıncak sesiydi bu ! Salıncağın gıcırdamasından belli.. Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyorum...Evet evet ,buldum! Az ileriden geliyor..Nedenini bilmiyorum fakat şu salıncak sesi bir tüyleri mi ürpertiyor. Merakıma yenilip ışıkların olduğu yere yürümeye başladım.Her kimse beni görmemesi için yavaş yavaş yürümeye başladım...Gıcırdayan salıncakta birisi oturmuş sallanıyordu..baya yavaş olsa da yine de bu ses '--------' kulağımı tırmalıyor.Gizliden bakmaya başladım.Çocuk şarkı dinliyor bir yandan da sallanıyor..

..Salak mıyım ben ?_? Elalemden banane.Kâğıtları alıp biran önce çalışmam lazım. Saklandığım ağacın arkasından çıkıp yürümeye devam ettim bir yandan da geçerken çocuğun yüzüne bakarım.Sağıma baktım !...?

Allahım komik hem de hiç olamayacak kadar.Salıncakta ki kim diyebilirim ki ?

...Elbette o...leo. Düşünmeye başladım şu saatte , burada ne yapıyor ? Yanına gitsem mi ?

....-.....-.....-.....

Bu sefer gidicem.Belki de kız arkadaşının nasıl biri olduğunu öğrenmiştir. Düşünceli duruyor. Ayaklarım nereye götürüyor ? Sanki birisi arkamdan yittiriyor.Ah ah~

'S-selam.' ........Ne demesini bekliyorsun salak ? Kafasını kaldırıp kimim diye anlamaya çalışıyor.

'Heey ! Benim ben,diyesim var ama içimde kaliyor diyeceklerim.

+Hey Sen ! Aah selam. °__° -

-Ben... Geçerken seni gördüm de..Gelmek istedim. Gelmek mi istedim ? Salak ! Öyle mi denir.Hevesli gibi. +İyi olmuş ! Gelsene. Diyip yanındaki boş salıncağı gösteriyordu.

İkiletmeden oturdum.Önüne bakıyordu ben olsam merak ederim neden geldin diye.Bense ona baktığını anlamadan ona bakıyordum.Değişikti, bu saatte bir yere gidicek gibi hazırlanmıştı.Yüzüne bakamıyorum.Konuşurken yada gördüğüm zaman, takî ilk gün üstüme düştüğünden beri bakmıyordum. Kısacası ne o ben bakınca bile tanımayız birbirimizi.

Düşünüyor gibiydi,Bir yandan yavaşça sallanıyor diğer yandan bacağını titretip duruyor. Ne yaptığını anlamaya çalışırken soru sormasiyla irkildim.

+Biz doğru düzgün tanışamadık değil mi ? Dedi soğuk sesiyle.

-Ha! Eve....evet diyemedim. ?

Cevap verdiğim sırada ayağa fırladı.Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum baktım sadece Baktım.

Kafamı öne eğip bir anlığına düşünmeye başladım.Yada ne yapmam gerektiğini. En iyisi buradan gitmek.Hem çiftimizi yalnız bırakmak gerek değil mi ?

......,.......,.......,

Sessizce yerimden kalkıp eve doğru yürümeye başladım.Acaba bilse böyle olur muydu ? Beni ne ilgilendirir ki ?

Ne ilgilendirir ? ... 

Yorum istiyen yazarınız sizi bekliyor ♥ Ha nasıl olmuş ???

TesadüfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin