Kalktığında sabah olmuştu. Yatağını toplayıp kitap okumaya başlamıştı. Kitap çok sürükleyiciydi. Okullar yarın açılacaktı. Kim bilir arkadaşları ne kadar güzel eşyalar , çantalar almıştı. Ama o ise... Annesine biz bir şey alacak mıyız diye sormaya annesinin odasına gitti. Annesi uyuyordu babası ise ki bilir şu an nerede . Ecem odasına gitti. Kitaba devam etti. O kadar kaptırmış ki kendini hikaye deki karaktere kendini koyup hayaller kuruyor, çikolata ülkesinden dondurma cennetine kadar uzanan bir yolda gidiyordu. Ta ki annesi kahvaltı hazır diye çağıran kadar. Hemen irkilip geliyorum anne diye bağırdı. Masaya oturdular ecem:
_ anne babam nerede?
_ bilmem belki iş bakmaya gitmiştir.
Bana biraz garip geldi babam genelde çalışmaz calıştırırdı. her neyse ecem fırsat bu fırsatken bana birşeyler alcazmı diye sormak istedi. Ama cesaret bulamıyordu çünkü cevabının "durumumuz yok "olacağını biliyordu. Ama sonunda cesaret toplayıp anne hani yarın okullar açıklıyor ben 3. Sınıfa geçiyorum ya... Bana birşeyler alalım mı çanta falan? Sinem teyze biraz düşünüp tamam bakalım dedi. Ama fazla bişey istemek yok. Ecem çok mutlu olmuştu. Odasına gidip çanta heyecanıyla karışık akşama kadar kitap okudu. Tam kitabı bitirdi ki kapı çaldı. Babası gelmişti. Hemen kapıyı açıp:
_ baba biliyor musun bana çanta alcaz şimdi.
_ iyi tamam.
Babası ilk defa bu kadar sakin bir tepki vermişti . Galiba babası sandığı kadar taş kalpli birisi değildi. Her neyse annemi de alıp kitapcidan pembe renkli bir çanta aldık. Eve geldiklerinde ecem duş alıp yattı.
