REVELATION TIME
Seeing her again brings back a lot memories. Good and bad.
Matagal na din ng huli kaming magkita. Dito rin sa ospital na ito. At kasabay ng kanyang paglayo ang pagkaputol ng aming komunikasyon.
Hindi ako galit sa kanya. Nang umalis siya. Ako rin naman ang may gusto na pumunta siya ng ibang bansa kasama ng kanyang pamilya upang ipagpatuloy ang kanyang pag aaral. Ayaw ko siyang itali sa akin na walang kasiguraduhan kung hanggang saan ang itatagal noon. At hanggang ngayon.
"Kelan ka pa duamting?"
"Ngayon lang. Umuwi lang ako sandali sa bahay."
"Paano mo nalaman na andito ako."
"Paggusto may paraan Reene," nakangiting sagot lang niya sa akin. "Hi, there," baling niya kay Jenna na nasa aking tabi.
Muli kong hinawakan ang kanayang kamay. HIndi ko alam kung ano ang nararamdaman niya sa mga oras na ito. HIndi niya kilala si Gene. Hindi ko pa naikukuwento ang tungkol kay Gene. Hindi ko naman kasi alam na magkikita pa kami.
"Hi," ganti sa kanya ni Jenna bago niya binaling ang tingin sa akin.
Pinisil ko ang kanyang kamay bago nagsalita. "Jenna si Gene. Gene meet Jenna, may girlfriend."
I can see the hurt on Gene eyes ng pinakilala ko si Jenna as my girlfriend. Her eyes always show her real feelling kahit iba ang sabihin niya.
"Nice meeting you Jenna," nakangiti siyang lumapit dito at nakipagkamay.
"Same here,"
"So," baling muli niya sa akin. "Kamusta ka na?"
"Eto trying to get better. Ikaw?"
"im good. I graduated and i have my degree," proud na sabi nito.
"Good for you. Happy to hear that."
"Ikaw ano naman ang kuwento mo? Its been awhile."masayang tanong niya sa akin.
"Nothing much. Everything stay the same. Except for Jenna here,"nginitian ko siya bago muling nagaslita. "If not for Jenna i will give up.She gave me hope and will to go on."
"Really? Nice to know na may ibang nag-alaga sayo ng umalis ako," may bahid ng lungkot ang boses nito.
Katahimikan ang panandaliang namagitan sa aming tatlo. Pare-parehong naninimbang sa sitwasyon. Naghahanap ng tamang salitang sasabiihin. Kundi pa pumasok sa kuwarto si Mama kasama si Karen na may dalang pagkain ay hindi ko alam kung gaano kami katagal sa ganong sistwasyon.
"Gene?" gulat rin si Mama ng makita si Gene. "Kailan ka pa dumating?"
"Hi Tita," lumapit ito kay Mama at humalik sa pisngi. "kakarating ko lang po."
"kasama mo ba silang umuwi?" na ang tinutukoy nito ay ang buong pamilya niya.
"Ako lang po. Naiwan pa sila doon. Sa summer pa po sila uuwi."
"Ah, ganon ba? Siya nga pala si Karen," pagpapakilala niya "personnal nurse ni Renee."
"Hi," nag hi din dito si Karen.
"Kumain ka na ba? Mabuti pa sumabay ka ng kumain sa amin," ayan pa ni Mama rito.
Take out from from fast food chain ang aming tanghalian. Ayoko ng pagkain na suppy ng hospital. Mabuti na lang at hindi ako binawalan n kumain ng anu-ano.
Magkatabi kami ni Jenna na kamain sa aking kama. Samantalang sina Mama ay may table na nasa loob ng room pumuwesto.
"Sino si Gene?" mahinang tanong sa akin ni Jenna. Nakatalikod siya sa kanila at sinusubuan ako ng spaghetti. HIndi sa hindi ko kayang kumaing mag-asa kaya lang mas gusto ni Jenna na sinusubuan ako. Ako na ang Baby niya :D
"Long lost friend."
"Friend?" taas ang kilay na tanng niya.
"Fine. Ex-girlfriend. We broke up ng umalis siya papuntang state."
Tatango-tango lang siya.
" Galit?"
"Hindi. Bakit ako magagalit?" tuloy pa rin siya sa pagsubo sa akin.
"Naninigurado lang," bago ko kinuha ang hawak niyang tinidor at ako naman ang nagsubo sa kanya ng spag.
"Come on don't be like that," after awhile of eating hindi pa rin nakibo ang sinusubuan. Thats makes me worry. "Anong iniisip mo? Bakit bigla ka na lang nanahimik dyan?"
"Wala."
Binaba ko ang hawak na pagkain sa side table bago hinanap ang kanyang dalawang kamay at hinawakan ng mahigpit. "Do not doubt my feeling for you Jenna. I love you.Alam mo yan."
"She still love you. I can see that in her eyes.What if she get on our way."
"Hindi nya gagawin 'yon. Kilala ko siya. She love me? Alam ko yon. Ano ba naman kasi ang hindi mo mamahalin sa akin? Look at me I still lok hot kahit naka hospital gown ako," pagmamalaki ko pa rito.
"Ewan ko sa'yo," napalakas ang pagkakasabi ni Jenna napalingon kasi amin ang mga nasa table.
"Halika nga rito," sabay hila ko sa kanya palapit sa akin upang bigyan ng napakahigpit na hug. "Kahit anong mangyari ikaw lang ang mahal. Oo minahal ko siya noon but it doesn't mean mamahalin ko siya gaya ng pagmamahal ko sa kanya noon. She is my past and you are my pressent and my future. Do not doubt my feeling for you. Yes, weak ang heart ko but my love for you is strong," bulong ko sa kanya habang mahigpit ko siyang yakap.
Sa paglipas ng mga araw I really feel good. Nakakatayo na akong mag isa. Kaya ko ng maglakad. Ikaw ba naman bukod sa may private nurse kana anyan pa si Mama na lagi rin nakabantay e, nariyan pa ang maganda at mabait kong girlfriend at pati ang ex ko ay nakibanatay rin.
Happy to see na okay silang dalawa. Minsan ng naulinigan ko pa silang nag-uusap. Guess nyo kung sino ang topic nila? Ako *^_^*.
Hearing them talking about me makes me want to smile kaya lang pinigilan ko ang aking sarili. I pretend to be sleeping para marinig ang pinag uusapan nila sa harap ko. And for sure they will stop talking kung alam nilang gising ako.
I have a feelings na in no time magiging close silang dalawa which what i want to happen.
Seeing my past together with my present in my future? What else i could ask for at this moment. Wala na.
