Böyle Olmamalıydık

5.Bölüm-Bende seni

'Teklifinizi kabul ediyorum'

Yazdım ve gönderdim. Anında cevap geldi

'Yarın **** cafe'de bekliyor olucam seni.'

Tahir'den
Bugün Nefes'i görmüştüm. Çok güzeldi, her erkeğin isteyecegi şekilde yüzü ve fiziği vardı. Benim olsun istiyordum fiziken, ruhen her şeyiyle. Galiba biraz bağımlısı oldum onun. Telefonu elime alıp instagrama girdim arama kısmına Nefes Zorlu yazdım. Hesabı gizliydi ama 1k takipçisi vardı, benim 1,5k az değil yani. Takip isteği attım biraz anasayfada gezdim daha sonra tekrar baktığımda isteği kabul edip geri takip yapmıştı.

Tüm fotoğraflarına baktım genellikle tek fotoları vardı, fotoğrafları çok açık olmasada vardı bir kaç tane. İki tane bikinili fotosu vardı. Yorumlara bakıcaktım ama yorumları kapattığını gördüm. Birtane de arkadaşlarıyla beraber olan fotosu vardı. İnşallah bir gün bizimde beraber fotolarımız olur, o günleri görmeyi diliyorum.

Sabah kaltığımda üstümü giyinip aşağıya kahvaltıya indim. Annem ve yengem yoktu masada. Bizimkilere dönüp

"Annem'le yengem nerede?"

"İşleri varmış."

"Neyse bende çıkıyorum. Sonra görüşürüz."

"Kahvaltı?"

"Dışarda yaparım ben."

Arabaya binip şirkete gittim dosyalara bakmaya başladım.

Sahil kenarına geldiğimde simitçiden bir tane simit alıp yürümeye başladim, kayalıklarda yalnız bir kadının oturduğunu gördüm. Yanına gitmek geldi içimde ve yanına yaklaştım. Ona doğru yaklaşıp omzuna dokundum. Bir anda irkilerek arkasını döndü. Hiç beklemediğim bir kişiydi ve aģlıyordu.

Nefes...

Hemen yanına oturup

"Ne oldu sana? Biri bir şey mi yaptı? Nefes konuşsana."

Sanki dediklerimi duymuyormuş gibi yüzüme bakmaya devam etti.

"Nefes, hadi konuş biri bir şey mi dedi? Biri bir şey mi yaptı? Bir şey mi oldu? Nefes korkutuyorsun beni güzelim. Hadi konuş."

Nefes dudaklarına aralayıp bir şey diycekmiş gibi dudağı oynattı, ondan sonra anında vazgeçip denize döndü.

"Nefes, konuşmuycakmısın?"

"Tahir, omzuna yatabilirmiyim?"

Hafif gülümseyip kafamı olumlu anlamda sallayıp omzumu gösterdim. (Bende çok severim omuzda yatmayı ama ne yazık ki kanka omzu, hayaller sevgilinin omzu hayatlar kanka omzu ne yazık ki djdbdhdbdnd)
Hemen kedi gibi omzuma yattı.

İkimizde aynanda derin bir nefes aldık. Kokusu mükemmeldi. Bitter çikolata gibi kokuyordu.(yazarınız bitter çikolata hastası) Oysa ki bitter çikolatayı hiç sevmem peki bu koku niye bu kadar güzel geldi bana. Saatlerce koklayabilirim.

"Nefes, güzelim anlatsana. Ağlamanın sebebini öğrenmek istiyorum."

Sorumu duymamazlıktan gelerek

"Beni nasıl buldun?

"Simit almıştım banka oturucaktım ki seni gördüm. Yer misin?"

Simiti poşetten çıkartıp iki parçaya böldüm. Bir parçasını ona uzattım.

"Yok ben ye-"

"Yermisin lütfen! Bir şey yememişsin belli hadi."

Zorla küçük bir ısırık aldı.

"Peki sen neden buradasın?"

"Öyle gerekti."

"Anlat ki çözüm bulayım. Böyle çaresizce izlemeyeyim"

"Bir şey yok. Duygu fazlalığı."

"Öyle olsun bakalım."

Denize döndüm. Telefon yabancı bir melodisi duydum ve daha sonra Nefes'in 'efendim diyişini. Biraz konuştuktan sonra 'tamam geliyorum.' Diyip telefonu kapattı. Bu kısa zaman beraber geçirdiğimiz zamanda sonuna gelmiştik demek. Daha sonra ayağa kalktı

"Benim gitmem gerekiyor."

Bende ayaklandım.

"Bir daha görüşmek dileğiyle."

Nefes kısık sesle bir şey söyledi ama duymadım.

"Efendim?"

"Diyorum ki inşallah."

Daha sonra yanıma yaklaşıp yanağımı öptü. Kısık sesle

"Seni seviyorum."

Anından yakınımdan uzaklaştı. O kadar kısık sesle söylemişti ki duymakta zorlanmıştım. Belkide yanlış duymuştum.

Nefes'ten

Ecem'in gelmen gerekiyor demesiyle Tahir'in yanından kalkmak zorunda kalmıştım. Yanağını öpüp 'seni seviyorum' demiştim. Duyması neredeyse imkansızdı çünkü ben bile zor duymuştum. Bir yerden başlamam gerekiyordu. Ama o iki kelimeyi içimden gelerek söylemiştim. Eve geldiğimde Ecem bahçedeydi

"Kızım nedir bu kadar önemli şey acaba?"

"Burak'la bir kaç günlüğüne bir yere gidicez ve sende geliyorsun. Kıyafet aldım, çantaya koydum al bakalım. Annenden de izin aldım. Hem sen bugün Tahir'in annesiyle buluşacaktın ne oldu?"

"Çaresizce kaldım ortada ne olucak başka."

"Ne oldu kızım anlatsana."

"Sonra anlatırım. Begüm'le Buse de geliyor mu?"

"Senceee?"

"Haklısın. Anlatırım gidiceğimiz yerde."

"Peki."

Arabaya doğru ilerledik. Ben, Begüm, ve Ecem, Burak'ın arabasıyla gidicekmişiz. Nereye gideceğimizi sormak gelmiyordu içimden. Sorsamda söylemezdi zaten. O sırada telefonumun mesaj sesi geldi. Telefonu açıp baktığımda, mesaj numarası ekli olmayan birisinden gelmişti. Açıp okuduğumda ağzım açık kalmıştı resmen

"Bende seni... T.K"

Canlarım, umarım bölümü beğenmişsinizdir. Yazım yanlışlarım olmuştur kusura bakmayın lütfen. Yorum ve votelerinizi bekliyorum. Ve son olarak seviliyorsunuz😘

İnstagram: böyle_olmamaliydik_wattpad