Böyle Olmamalıydık

8. Bölüm- Yok!

Nefes gözlerini kocaman açarak

"Neeee? Şaka yapıyorsun dimi."

"Güzelim hadi. 1 saat süremiz var."

"Offf tamam beee. Hadi."

İkimizde bindiğimizde yavaş yavaş sürmeye başladık.

"Tahir, şu taraftan gidelim."

"Hayır, Nefes burdan. Diğerleride bu taraftan gitti."

"Ben burdan gitmek istiyorum."

"Bende burdan gitmek istiyorum."

İkimizde birbirimizden inattık ama sıkıldığım için

"Tamam, hadi."

Nefes şaşırarak

"Ne?"

"Kızım dediğin yerden gidelim diyorum işte. Sen inadını bekleyemeyiz şuan."

"Ya sanki senin dediğin yoldan gitmek daha mantıklı. Burası biraz ters kalıyor."

Hafif gülümseyerek

"Peki."

...
Yazar'dan

Bir Karadeniz'linin inadını az çok bilirsiniz. Ne kadar kötü olduğunu. İnadını kırdıysa eğer gerçekten karşısında onun en değerlisidir. Karadeniz uşağı kolay kolay inadından vazgeçmez.

Nefes, Tahir'le biraz inatlaşmak istemişti. Ama bu kadar çabuk ikna olacağını tahmin etmemişti. Nefes daha çok Tahir'in onu ikna edeceğini düşünmüştü.

Tahir'in dediği yönde ilerlemeye başladılar. Tahir konuşmanın tam zamanı olduğunu düşünerek

"Nefes konuşalım mı artık?"

Nefes bu sefer hiçbir şeyi bahane edemeyeceğini anlayarak pes etmişcesine konuşmaya başladı.

"Tamam konuşalım."

Tahir nasıl başlayacağını düşünüyordu. Fazla hevesli gözükmek istemiyordu. Tahir sırıtarak

"En son sen seni seviyorum aşkım demiştin."

Nefes kabullenmiş bir şekilde

"Evet demiştim. Sende cevap olarak bende seni demiştin."

"Doğru. Peki şimdi ne olucak?"

"Ne,ne olucak?"

Tahir derin bir nefes alıp

"Biz Nefes, biz."

Nefes, Tahir'e biraz yaklaşarak

"Biz diye bir şey yok Tahir."

Tahir tam bir şey diyecekken Ecem'in sesi geldi.

"Selam gençler."

Nefes, Ecem'i görünce sevinmişti. Çünkü ne diyeceğini bilmiyordu. Tahir de ise durumlar hiç de öyle değildi. Kendini hem kötü hissediyordu, hemde hayal kırıklığına uğratmıştı Nefes onu.

"Hadi ne duruyorsunuz?"

"Geliyoruz."

Tahir geri kalan sürede pedal çevirmek dışında hiçbir şey yapmamıştı. Nefes dediği şeyin pişmanlığını yaşıyordu. Tahir'in ağzından tek bir kelime dahi çıkmamıştı. Nefes'te ne diyeceğini bilemeden arada kafasını çevirip Tahir'e bakıyordu. Normal de gözlerini bir saniye dahi ayırmazken şimdi dönüp bakmıyordu dahi. Nefes o zaman anlamıştı gerçekten kırıldığını.

...

Eve girdiklerinde bir şeyler içmeye karar vermişlerdi. Tahir ise hiç eve girmeden kendini bahçeye atmıştı. Cebindeki paketten bir dal çıkardı. Yaktığında içine derin bir nefes çekti. Canı çok acımıştı. Aslında ortada çok kırılacağı bir şey yoktu ama işte o hayaller kurarken. Nefes'in öyle demesi çok koymuştu. Yanına biri oturduğunu farkedince o tarafa döndü... Cem

"Hayırdır kardeşim?"

"Bir şey yok ya canım sıkıldı."

"Canın sıkıldığı için mi bu kadar sigara içtin."

Tahir hiç farketmemişti bile. Canı o kadar çok yanıyordu ki hiç farkedemiyecek kadar.

"Anlat be ne olucak?"

Elinde ki iki şişeden birinide ona verdi. Tahir derin bir nefes alıp

"Cem ben onunla beraber bir sürü hayal kurdum. O ne dedi biliyormusun? Biz diye bir şey yok. Cem düşünsene saatlerce onunla ilgili hayal kur, onunda tek bir kelimesi her şeyi bitirsin."

"Kardeşim beee. Çok kötü."

Nefes Tahir ve Cem'i çağırmaya çıktığında bu sözleri duyup ağacın arkasında onları dinlemeye başlamıştı.

"Ne kötüsü bee berbat bir şey. En kötüsü de ne biliyormusun? İlk seni seviyorum dedi. Sanki bu mutluluk sana yeter der gibi. Biz diye bir şey yok dedi beee."

Nefes kendini tutamayıp ağlamaya başlamıştı. Dediği kelimelerin ağırlığını yeni yeni hissediyordu. Çok can yakıcıydı.

"Onu çok seviyorum..."

Nefes kimse duymadığını düşünerek

"Bende seni çok seviyorum."

~Bölüm Sonu~

☆Selam canlarım, bölümü nasıl buldunuz?

☆Bölümle ilgili yorumlarınızı bekliyorum.

☆Sizce Nefes'i duyan kişi kim? Tahir değil bunu size söyliyim, bölümden spoide vermiş olayım😘