Böyle Olmamalıydık

4.Bölüm- Sevgili Olun!

Sabah hızlıca kahvaltı yapıp annemle beraber evden çıktık. Asiye hanım evin konumunu atmıştı. Arabaya binip eve doğru sürmeye başladım. Annem

"Kızım birileri var mı?"

"Efendim?"

"Sevdiğin felan"

"Yok anne şimdilik böyle iyi."

"Öyle olsun."

Bu kısa konuşmadan sonra sessizlik hakimdi arabada. Eve geldiğimizde genel olarak güzel bir yerdi. Kapıda bizim çalışanlardan bir kaç kişi vardı. Yanlarına yaklaşıp

"Merhaba. Girelim mi? Kapı açık zaten"

"Girelim, Nefes Hanım."

Önden ben yürüyordum. Kapıya geldiğimizde "Asiye Hanım" diye seslendim.

"Nefes'cim hoşgeldiniz canım."

"Hoşbulduk Asiye Hanım, ben Serap Nefes'in annesiyim. Daha önce bir kaç kere görüşmüştük."

"Evet hatırlıyorum."

"Saniye Hanım nasıl?"

"İyi o da burda."

"Aaa gerçekten mi?"

"Buyrun girelim."

İçeri girdiğimizde Tahir de vardı. Beni görünce gülümseye başladı. Yanında yaşlı bir kadın vardı bu Saniye Hanım olmalıydı. Diğerleri zaten dün gördüğüm kişilerdi Murat ve Fatih vardı. Saniye Hanım elini uzatınca ellerini öptüm.

"Merhaba güzel kızım ben Saniye, Asiye'nin kaynanası, Tahir'in de annesiyim."

Onun bana gülümsediğini görmüştü ya da tanıştığımızı biliyordu Tahir ile.

"Bende Nefes. Tanıştığıma memnun oldum Saniye Hanım."

"Bende güzel kızım. Ama resmiyete gerek yok teyze demen yeterli."

"Peki Saniye teyzecim."

Daha sonra Tahir eli uzatmıştı, elini sıkıp. Fatih ve Murat'ın da ellerini sıkıp annemin yanına geçtim. Asiye Hanım'a dönüp

"Başlayalım mı artık?"

"Tabii Nefes'cim."

Tahir sürekli bana bakıyordu ve rahatsız ediciydi bakışları daha doğrusu ben rahatsız oluyordum.

İşimiz nerdeyse bitmek üzereyken ufak bir mola verdik. Tahir yemek sipariş etmiş ve gitmişti. Nereye gittiğini bilmiyorum, doğal olarak. Bahçedeki masaya oturup yemek yemeye başlamıştık. Fatih ve Murat'ta yedikten sonra çıkmışlardı.

"Nefes'cim, sana bir şey söylemek istiyorum."

"Tabii ki dinliyorum Saniye Teyzecim."

"Kızım şey... bizim Tahir senden hoşlanıyor bunu farketmişsindir."

Tepki ölçmek için biraz bekleyip konuşmaya devam etti

"Sen ne hissediyorsun bilmiyorum ama...bir deneseniz zarar gelmez bence."

"Saniye teyze ben Tahire karşı hiçbir şey hissetmiyorum."

"Kızım sevgili olun. Eğer rahatsız olursan ayrılırsın"

"Bilmiyorum ben."

"Sen biraz düşün kızım ama bana mutlaka haber ver."

Annemle beraber eve doğru yürüdüler. Annem resmen hiçbir şey demedi. Sanki ben onun kızı değilim.