7.Bölüm-Konuşmamız Gerek

1.4K 81 0
                                    

...

Kafamı kaldırır kaldırmaz göz göze geldik.

"Allah kahretsin. Hani gelmeyecekti?"

"Bilmiyorum ki. Buse öyle dedi."

Oflayarak yürümeye devam ettim. Ne yapabileceğim düşünüyordum. Yüzüne nasıl bakacaktım. Buse'ye saydırmadan da edemiyordum. Kesin Buse biliyordu.

"Of Ecem of. Kaç gün kalacağız."

"Bir hafta sanırım."

"Ya ben onun yüzüne nasıl bakacağım?"

" Kızım tatil iyi gelir. Bir şeyler olur belki. "

Gözlerimi devirip Begüm'e dil çıkardım.

"Saçma salak konuşma."

"Tamam ya."

Eve girdiğimizde Ecem ve Burak dışında herkes koltuklarda oturuyordu. Tahir tam kapının karşısındaki koltukta oturuyordu. Yüzünde hafif gülümseme vardı. Göz göze gelince Gülümsemesi genişledi. Çok güzel gülüyor be. Begüm bir anda yüksek sesle

"Selam"

Begüm'e dönüp

" Kızım kulak bu. Ne bağırıyorsun?"

Begüm kendince şirin olan ama bence hiç şirin olmayan gülüşünü attı.

"Bebişim ya özür dilerim."

Berrak yanımıza gelip

"Hoşgeldiniz kızlar."

"Hoşbulduk canım. Bize odamızı göstersende üstümüzü değiştirsek."

Başını olumlu anlamda sallayıp önden yürümeye başladı. Bizde onu takip etmeye başladık. Bir odanın önüne gelip

"Burası kızlar, içeride banyo var. Eğer çarşafları değiştirmek isterseniz dolapta. Bir yatak var ama çift kişilik. Kızlar hepsi böyleydi kusura bakmayın."

Berrak'a hafif gülümseyerek

"Önemli değil canım. Daha öncede beraber uyuduk sonuçta."

"Tamam o zaman. Bir isteğiniz yoksa ben çıkıyorum."

"Ecem'i çağırırsan çok mutlu olurum."

Kafasını olumlu anlamda sallayıp odadan çıktı.

"Ne yapacaksın Ecem'le?"

"Sence canım?"

"Yaaa Nefes, gerçekten haberimiz yoktu."

"Sen bilmiyor olabilirsin ama bence o-"

O sırada Ecem sesi sözümü böldü.

"Yani biraz biliyor olabilirim."

"Bak demedim mi bu kız var yaaa-"

Sözümü kesip

"Yılan değilim yaaa."

"Bak kendini ne güzel biliyor. Daha söylemeden bildi."

Kızıcağımı bile bile bunu yapması beni gerçekten kırmıştı. Daha duygularımdan emin değilken böyle olması beni sadece yoruyordu. Daha çok kafam karışıyordu.

"Birtanem, gerçekten sonradan öğrendim. Sana söylesemde bir şey değişmeyecekti zaten."

"Offf Ecem offf. Tanımadığım bir insanın evindeyim. Ne güzel evimde oturacaktım."

"Nefes bir sakin ol."

"Tamam sustum. Bir şey demiyorum."

Çantamın olduğu yere doğru gitmeye başladım.

Böyle Olmamalıydık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin