BEDEL •ASKIDA•

BEDEL-(2. bölüm)

keyifli okumalar..

-BEDEL-

2. bölüm : Sınav haftası geldi çattı

Eve yakın bir durakta otobüsten indim. Üzerimde bi ağırlık vardı. mayışmıştım. insan hiçbir şey yapmadığı halde nasıl yorulabilirdi. tuhaf. Modumu yükseltmek adına taktım kulaklığımı açtım "Don't you wory child" müziğini dinleye dinleye yürümeye başladım. Bu şarkı ruh halim kötüde olsa iyide olsa harika hissetmemi sağlıyordu. Eve varmıştım. Çantamı bi kenara fırlatıp yatağıma bıraktım kendimi. Uzun bir uykudan sonra "Uyanın sabah oldu. Kahvaltı hazır. Okula geç kalıcaksınız." diye bağıran gonca annenin sesiyle uykudan uyandım. Sesi evde yankilaniyordu. Nasıl bi sestir bu borazan gibi mübarek. Saat 07:30'tu elimi yüzümü yıkayıp kahvaltıya oturdum. Ev arkadaşlarım uykudan daha uyanamamışlardı belli ki. Gözleri kapalı kahvaltı yapıyorlardı. Gülmeden edemedim. Okula gitme vakti gelmişti. Üzerimi değiştirip çantamı kaptım. "Çıktım ben görüşürüz" dedikten sonra evden ayrıldım. Otobüse bindiğimde sınıf arkadaşım Polat'ı gördüm. Yanına oturdum. Aynı mahallede oturuyormuşuz. kısa bir sohbetin ardından otobüsten indik. Okula doğru yürümeye başladık. Sınıfa girdiğimizde gördüğüm kişi karşısında şok oldum. Orta okul arkadaşım Derin ile aynı sınıftamıydık. yanına gidip yüzüne baktım. Beni gördüğünde oda şaşırmıştı. Canımın içi esmerim kıvırcığım güzel kardeşim benim. Çok sevinmiştim. Sımsıkı sarıldım. Sonra ise yerime geçip oturdum. tabi Derin'ide ön sırama çağırdım. Yanım boştu oraya da Kaan gelip oturdu. Ekip tamamdı. Ders yerine gün boyunca sohbet ettik. Günler; sabah uyan okula git derste sohbet et aylak aylak gez eve git aynı şekilde yemegine ye boş boş takıl gez gel uyu sabah kalk okul git. Gel zaman git zaman 2 ay bu şekilde geçti. Geldik sınav haftasına. Hünerlerimizi gösterme vaktiydi. Bunla övüneceğim aklıma bile gelmezdi ama çok iyi kopya hazırlayıp çekerdim. Sınav'a 5 dk kala öyle güzel bir oturma düzeni ayarlardık ki abartısız kopya çekmeyen bir kişi bile kalmazdı. Bütün derslerden en az 50 barajını geçiyorduk. Herkes mutluydu. Lâkin öyle boktan bi ders vardı ki ne yapsam gecemiyordum. MATEMATİK ! ömrümü yedin 6. sınıftan beri gecemiyordum. tabi onlada ilgili bi fikir vardı aklımda. Eylül'ün matematiği muhteşem ötesiydi. Gerçi bütün dersleri iyiydi ama olsun. Bundan faydalanmak istedim. Yanına gidip durumu anlattım. 6. Sınıftan beri geçemediğimi duyunca gülmeye başladı normal olarak. Sonraysa

-Kopya çekerken bile fazla korkuyorum. Nasıl kopya vereyim ki. diye cevap verdi.

-Olur öyle arada. başlarda zorlanirsin sonra bir bakmışsın profesyonel kopyacı olmuşsun. Biraz guldukten sonra

-Peki ne yapabilirim bu konuda.

-Aklımda şuanlık bişey yok. Bir düşüneyim.
Kısa bir sessizliğin ardından devam ettim

-Aklıma bişey gelmedi.

-Pufff. şöyle yapalım ozaman sınav süresini ikiye bölelim kendi kağıdımı 20 dakikada doldurdup hocaya farkettirmeden kağıtları değişiriz. Son 20 dakikada ise ben tekrar kağıdımı doldurmaya başlarım. Derin o sırada benden baka baka yapar. Kaan'da senden bakar.

Vay babayın düşmanlarını beh. Plana bak. ne kadar çabuk uyum sağlamıştı. Şimdiden böyleyse alıştığı zamanı dusunemiyorum.

-Olcak senden olcak. Güzel fikir beğendim. Önden bir arkadaşla anlaşıp sınav esnasında soru sormasını isteyeyim. Sınavda görüşürüz Derin'in yanına otur.
dedikten sonra Atakan'ın yanına gittim. Sınav başladıktan 20 dakika sonra hocaya soru sormasını istedim. Kabul etmişti. hersey tamamdı geriye sadece beklemek kalmisti. sınav 4. dersti biz 3. dersteydik. hocamız çalışmamız için serbest bırakmıştı. Kaan ve Derin'le sohbet ederken Eylül'de aramıza katıldı. Havadan sudan sohbet ederken Kaan evinde başından geçen komik şeyleri anlatmaya başladı. Dedesi baya komik kazalara kurban gitmiş. Derin de ona katıldı. baya komik anıları vardı. Kaan Eylül'e dönerek

-Senin ailenle yaşadığın komik anıların yokmu katılsana sende. diye sorduğunda eh be kaan diye içimden geçirdim. Eylül'e doğru baktım. Donup kalmıştı. Eylül'ün durumunu benden başkası bilmiyordu. Kimsenin öğrenmesinide istemiyordu. Konuyu dağıtmak için araya girdim;

-Derin matematik sınavında Eylül yanında oturucak. Matematiği aşırı iyi yardimci olucak bize. diye söyledim.

-Ooo süper tabikide benim yanımda oturucak başka nerde oturucak dimi. Diye Eylül'e doğru bi gülüş attı. Eylül;

-Yani Yani dimi.

Bana doğru döndü ve  dudaklarını içeri çekip başını eğdi. Teşekkür ederim demekti bu. Kanatsız kuşlardık biz. Ben bunu kabullenmistim. O Benim gibi değildi. daha duygusaldı gerçekleri kabul edemiyordu Terk edildik işte ötesi yok. kabul etsede etmesede gerçekler bunlar yüzleşmesi gerekiyordu.

3. Bölümde görüşmek üzere sevgilerle..♡

Pişt güzellik oylamayı ve yorumlamayı unutma 😉😙😍