Kurtar Beni 𝕋𝔸𝔼 ⋆ (TAMAMLANDI ✓)

8↝ Geri Geldi...

Hatırlatma:
Ta ki o kişiyi görene kadar...

Onu gördüğümde şok olmuştum ve donup kalmıştım. Yüzümdeki gülümseme ,yavaş yavaş inmişti.

Tae'de beni dürtmüştü. Ona baktığımda bana ne oldu bakışı attı. Bende gözlerimi kırpıştırıp tekrar aynı yere baktım ama o orada yoktu. Kapının çanı çınladığında oraya baktım bu sefer de. Cafeden çıkıyordu. Ve gitti...

Tae benim baktığım yere baktı ama sadece kapını kapandığını görmüş olmalı. Ben hemen ayağa kalktım ve cafeden dışarı çıktım . Tae ise arkamdan "Ne oldu?!" Diye bağırıyordu.

Etrafa bakınmaya başladım. İçimden bir ses sağ taraftan gitmemi söylüyordu. Bende sokağın sağ tarafına doğru koşmaya başladım.

Üç tane yol ayrımına girdim. Ve bu sefer ne taraftan gideceğimi bilmiyordum. Acaba yanlış yerden mi gittim. Öff bilmiyorum. Etrafa tekrar baktım ama onu göremedim.

O gerçek olmazdı dimi . Ya benzettiysem? Hayır hayır baya oydu. Peki burda ne işi vardı?

O sırada Tae, cafenin kapısını önündeydi. Bir sağa bir sola bakıyordu. Sanırım beni arıyordu.

Tam ona seslenecekken yanımdaki kalın gövdeli ağacın arkasından iki kol beni ağacın arkasına çekti. Eli ile ağzımı kapatmıştı. Ya of ya daha yeni ekşın yaşadım. 😅😅

Ben kurtulmak için çırpınıyordum ama işe yaramıyordu.

O kişi = o.k.

O.k.: Boşuna çırpınma . Artık benimsin ve seni kimse elimden alamayacak. Bu sefer ne Suga ne de Tae ...

Dedi. Çırpınmayı bıraktım. Gerçekten oymuş. Peki neden benimsin dedi ki. En azından ona bir şey olmamış.

(Yazar: O kişinin kim olduğunu anlamayan varsa diye ben o kişiyi 'o kişi' diye tanımlamaya devam edicem. Kafanız yanmamıştır umarım. 😅😅)

O.k.: Neden mi öyle dedim? Yakında öğrenirsin.

Dedi fısıltıyla . Korkmaya başladım. Tae buraya gelince etrafa bakındı. Endişeli bir yüzü vardı.

Ben daha çok çırpınmaya ve ağzım kapalı olsa bile çığlık atmaya çalıştım.

O.k.: Seni şimdi bırakıcam ama sakın kimse bu konu hakkında bir açıklama yapmacaksın. Yoksa canını yakarım ki bunu sende bende istemem. Sevdiklerime zarar vermekten ve verilmesinden hoşlanmam. Onlar bana zarar verse bile. Seni kollarıma sarmayı özlemişim. Dediğim gibi , bundan bahsetme.

Dedi. Bende başımı onaylarcasına onayladım. "Onlar bana zarar verse bile." Nesen öyle dedi, neyden bahsettiğini anlamamıştım.

Beni bırakınca bende ona son kez kısa bir bakış attım ve ağacın arkasından çıktım. Tae'nin yanına gittim. Beni görünce sıkıca sarıldı. Bende sarıldım. Sarılırken, bende ağacın arkasında ki 'o kişi' 'ye baktım.
Bana göz kırptı ve Tae'ye doğru dil çıkarttı. Sonra hızını kullanarak gitti. Bende gülümsedim. Tae'ye dil çıkarması komiğime gitmişti.

Tae bende ayrıldı :

-: Neden gülüyorsun? Senin için ne kadar endişelendiğimi biliyor musun? Endişeden az kalsın kendi kanımı içecektim.

+: Bu halinle bile hala espri yapabiliyorsan endişelenmemişsin demekki.

-: Hayır, bu duygumu bastırmak için dedim.

+: Hımm, peki. Gerçekten endişelendin mi?

-: Şaka mı yapıyora benziyorum?

+: Tamam, tamam.