(ဒီအပိုင္းက ေ႐ွ႕အပိုင္းရဲ႕ အဆက္ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္.
ဒီအတိုင္း ေမြးေန႔အမွတ္တရအေနနဲ႔ အဆြိေလးတပိုင္း သက္သက္ up ေပးတာပါ)
အိပ္ေနရင္းနဲ႔ အသက္႐ႈၾကပ္လာသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဆူး မ်က္လံုးကို အားတင္းကာ ဖြင့္လိုက္သည္.
တကိုယ္လံုးၾကပ္ထုပ္ေနေအာင္ ေပြ႔ဖက္ထားသူက ႏွစ္ေယာက္မရိွသည့္ ကိုကိုခ်န္ေယာလ္.
တခ်ိန္လံုးပတ္ေ႐ွာင္ကာ မခ်စ္ဘူးေအာ္ေနခဲ့တဲ့သူ မဟုတ္သလို.
ကိုကိုခ်န္ေယာလ္ဟာ သိပ္ကို အကဲပိုသည္.
ခုခ်ိန္မွာဆိုရင္ ဆူး နဲ႔ ကိုကိုတို႔က တစ္ေယာက္ကို တေယာက္ ခ်စ္ေနၾကၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံထားၾကၿပီးၿပီေလ.
အဲ့လိုေတြ ဝန္ခံထားလို႔ေပါ့ ကိုကိုခ်န္ေယာလ္ႀကီး အကဲပိုတာ.
ဟြန္း...
မေန႔ညကဆို ေဂ်ာင္ဆူးကို အတင္းကိုပဲ...
မေက်နပ္ဘူး
ျပန္လုပ္မယ္....
လက္စားေခ်ရန္အတြက္ အဝတ္မဲ့ေနတဲ့ ကိုကိုခ်န္ေယာလ္...အင္း.. ေခၚရတာ ႐ွည္လြန္းတယ္...ကိုကိုပဲ ေခၚေတာ့မယ္..
ကိုကို႔ ရင္အုပ္ကို ဦးတည္လိုက္သည္.
ကိုကိုက ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားသည္မို႔ ေဂ်ာင္ဆူး မ်က္ႏွာႏွင့္လည္း ကပ္ေနသည္.
ေဂ်ာင္ဆူးလည္း အဝတ္မကပ္ေသး.
ကိုကိုကမွ အိပ္ယာမႏိုးေသးတာ.
ဘယ္လိုလုပ္ေဂ်ာင္ဆူးေလး အက်ၤ ီ ဝတ္လို႔ရမွာလဲ.
ဟြင္း
သူမ်ားကိုက ညက အိပ္မရေအာင္ လုပ္ၿပီး သူကၾက ခုထိအိပ္ေနတယ္.
မရပါဘူး...မအိပ္ရဘူး
ဆူးေလး ႏိုးရင္ ကိုကိုလည္း ႏိုးရမယ္.
လက္နဲ႔ ႏိုးလို႔လည္း မရ.
ကိုကိုဖက္ထားသည္က ေသးေသးေလးပင္ လႈပ္လို႔မရ.
ပါးစပ္ေလးတခုသာ လႈပ္ႏိုင္သည္.
ကိုကို႔ရင္အုပ္ထြားထြားကလည္း ဆူးေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းအနီးရိွေနသည္မို႔.
ညက ဆူးကို ကိုကို ကိုက္သလို ျပန္ကိုက္မယ္.
ဆူး ကိုကို႔ရင္အုပ္ေပၚရိွ အနည္းငယ္ဆူေနေသာ ေနရာေလးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ ကိုက္လိုက္တာမို႔...
"အင္း " သံ႐ွည္ဆြဲ ညည္းသံတခု ထြက္လာသည္.
အနည္းငယ္ လူးလြန္႔လာေသာ္လည္း မႏိုးေသးတာမို႔. ေနာက္တဖက္ကိုပါ မေက်မနပ္ ကိုက္ဆြဲမိေတာ့
