Η μεταμόρφωση

22. Ζήλεια

Ήμουν στο πάτωμα και τον κοίταγα θυμωμένη; φοβισμένη ; δεν ξέρω παντως κάτι που ξέρω ήταν ότι κλείδωσε την πόρτα και μετά πήρε την βαλίτσα μου, την πέταξε και  άρχισε να ουρλιάζει

Με πιάνει από το χέρι μου σφιχτά και με πετάει στο κρεβάτι

Εντάξει το παραδέχομαι ήμουν φοβισμένη, ποιος δεν θα ήταν;

-"Μείνε μακριά του αλλιώς θα τον σκοτώσω,άκουσες;"είπε και πέταξε τα πράγματα από την μικρή βιβλιοθήκη που είχε το δωμάτιο

-"Για ηρεμησε,θα κάνω ότι θέλω με τον Κώστα "

Ήρθε από πάνω μου και έβαλε το χέρι του στον λαιμό μου, μπορουσα να αναπνευσω αλλά αν με έσφιγγε παραπανω δεν θα ανάπνεα γι'αυτό έπρεπε να σκεφτω γρήγορα

-"Μην με νευριάζεις άλλο και κάνε αυτό που είπα αλλιώς θα σας σκοτώσω και τους δυο "άρχισε να πιεζη τον λαιμό μου

-"Συ.. συγν.. συγνώμη "μόλις το είπα αρχισε να με φίλαει άγρια, με έπιασε από την μέση μου, κατέβηκε στον λαιμό μου και άρχισε να φιλάει και πήγε να μου βγάλει την μπλουζα αλλά χτύπησε η πορτα εκείνος δεν σταμάτησε συνέχισε να με φίλαει,μετά από λίγο απομακρύνθηκε και με κοίταξε

-"Θες να σταματήσω;" μου ειπε

-"Και να σου έλεγα να σταματήσεις θα με άκουγες;"του είπα και μου χαμογέλασε έπαιξε με τα μαλλιά μου για λίγο και μέρα σηκώθηκε από πανω μου

-"Συγνώμη δεν ήθελα να αναγκασω να κάνεις κάτι που δεν ήθελες "

-"Και τώρα τι; θα πας στην άλλη;"

Με κοίταξε και χαμογέλασε

-"Ζηλεύεις;"

-"Φυσικά και δεν ζηλευω εσυ εισαι αυτός που ζηλευει και πηγες να με σκοτώσει "

-"Δεν θα σε σκότωνα ποτε μου "

-"Ναι φυσικά αφου μόνο η βασιλεία σε νοιάζει, σωστά ;Εγώ είμαι ο μόνος τρόπος για να γίνεις βασιλιάς αυτης της χώρας γι'αυτό με χρησιμοποιείς" είπα Φωνάζοντας

-"Νομίζεις ότι δεν μπορώ να γίνω βασιλιας ;"

-"Τώρα που ο πατερας σου θα παντρευτη εκείνην την γριά μπορώ να παντρευτω την κορη της"

-"Ωραία τότε να σου ευχηθώ "

-"Άαααααααα" είπε και αρχιζε να περνει τα μαξιλαρια και να τα πεταει κάτω με λίγα λόγια κατέστρεψε το όμορφο κρεβάτι μου

-"Δεν καταλαβαίνεις ότι σε γουστάρω,γαμω;Νομίζεις ότι με νοιάζει το χαζό σου παλατι; εεε; μπορώ να έχω όσα θέλω " είπε φωνάζοντας

Έτρεξα και πήγα στην γκαρνταρόμπα μου κλείδωσα την πόρτα και ξαπλωσα στον καναπέ, από εδώ και πέρα αυτό είναι το δωμάτιο μου

-"Άνοιξε μου τωρα"

Δεν απάντησα εκείνος συνέχιζε να βαράει την πόρτα αλλά εγώ τίποτα, το χειροτερο δεν μπορουσα να κοιμηθώ

-"Θα σπάσω την πορτα,αν δεν μου άνοιξης"φώναξε

-"Καλά θα σου ανοίξω αλλά σταματα να ουρλιάζεις"

Σίγουρα είμαι ηλίθια αντί για να κάτσω στην ομορφη γωνίτσα μου πηγα και του άνοιξα την πόρτα

Με έπιασε από το χέρι μου και με κοίταξε στα μάτια μου

-"Συγνώμη "

-"Κοίτα δεν θέλω να ξανά περασω τα ίδια, αλλά θα στο πω όσες φορές και να λες συγνώμη εγώ δεν θα σου ξανά συμπεριφερθω έτσι όπως όταν ήσουν στο στάβλο, ουτε δεν θα σου ξανά σώσω την ζωή εντάξει;"

-"Ωραία τότε "είπε και έβγαλε ένα μαχαίρι από το παππουτσια του

-"Ασε με να πεθανω " έβαλε το στο λαιμό του εγώ με γρήγορες κινήσεις το πέταξα κάτω

-"Είσαι ηλίθιο;" του φωναξα και τον χαστούκισα

Είδα ένα δάκρυ να πέφτει από το πρόσωπο του και να με αγκαλιάζει

-"Συγνώμη δεν ήθελα να σε πληγωσω απλός ζηλευω να σε βλεπω με αυτόν, εσυ με προκαλεις"

-"Ασε με να σου εξηγήσω" μου ειπε και με έσφιξε περισσότερο στην αγκαλιά του

-"Δεν περιμενω να μου πεις τίποτα άλλο, τα υπόλοιπα θα είναι ψέματα έτσι κι αλλιώς"του είπα αλλά τον αγκάλιασα

Δεν τον καταλαβαίνω καθόλου αλλά κάποιο μέρος της καρδιας μου, μου λέει ότι ακόμα υπαρχη το άτομο που γνώρισα τις προηγούμενες μέρες

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ