Η μεταμόρφωση

20. Τον μισω

Ξάπλωσα στο γρασίδι και κοίταξα τον ουρανό, ο καιρός ήταν τέλειος ευτυχώς που με άφησε η Δήμητρα να βγω εξω αλλιώς ουτε αέρα δεν θα επερνα από εκείνο το παλατι

-"Ποιος σου είπε να βγεις έξω;"

Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα τον Έντουαρτ να με κοιτάει με θυμωμένο υφος

-"Εεεε μην κάνεις σε κανέναν κακό,σε παρακαλώ "είπα φοβισμένη και σηκώθηκα

Τον μισώ, αν είχα της δυνάμεις μου τίποτα από αυτό δεν θα γινόταν, θα μπορουσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου

Με το χέρι του ακουμπησε το προσωπο μου και με ανάγκασε να τον κοιτάξω, αντικρισα τα όμορφα γαλαζια μάτια του, τα θαυμαζα κοιτάγαμε ο ένας τον άλλον  αλλά μετά από λίγο μίλησε

-"Δεν θα κάνω τίποτα σε κανέναν αν περάσουμε μια όμορφη βράδια στο όμορφο δωμάτιο μας " είπε και μου χαμογέλασε

-"Ε.. εγ.. εγώ δεν μπορώ "η απάντηση μου δεν τον τρέλανε από ότι κατάλαβα αλλά τι να κάνω, δεν έχω ξανά κάνει σεξ

Ήρθε και με στίμωξε στον τοίχο, βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής ένιωθα τους κοιλιακούς του και με έπιασε από την μέση μου και με έφερε ποιο κοντά του τα χείλη μας ήταν έτοιμα να ακουμπήσουν  όταν ήρθε στο αφτί μου και μου ψυθίρισε

-"Θα μπορέσεις, με εμένα να σε καθοδηγώ"

Τον εσπρωξα μα ουτε που κουνήθηκε, ειμουν πολυ αδύνατη χωρίς τις δυνάμεις μου, αξιολύπητη

-"Ασε με "του φωναξα μα τίποτα

-"Με ανάβεις, το ξέρεις αν ειμασταν στον δωμάτιο μας θα γινόντουσαν πολλα όμορφα πράγματα αυτήν την στιγμή "

-"Γιατί άλλαξες ; "είπα και κοίταξα κάτω απογοητευμενη

Με έπιασε από τον μπράτσο μου σφιχτά και μου είπε

-"Έτσι ήμουν παντα, απλός έπαιζα μαζί σου τίποτα το καινουριο" είπε ακαρδα

Ένα δάκρυ κύλισε, μα δεν μπορούσα να δίξω πως με ενοιαζε δεν θα έκλαιγα ποτε μπροστα σε ένα αγόρι ΠΟΤΕ

Του έδωσα ένα χαστουκι με όση δύναμη μου είχε μείνει, δεν θα καταλάβω ποτε τα αγόρια το μόνο που θέλουν είναι να παιζουν με τα συναισθήματα  τους μισώ

Πρόσεξα ότι είχε θυμώσει και είχε σφίξει το χέρι μου περισσότερο

-"Σταμάτα "του ξανά φωναξα

Άρχισε να με τραβάει και να με τραβάει όταν μετά από όλο αυτό βρήκα την δύναμη να βγάλω το χέρι του από το δικό μου