Η μεταμόρφωση

10. Άλλος κόσμος

Η πόρτα κλείνει και σηκώνομαι όρθια.

Πφφ άδικος κόπος, σίγουρα θα θέλει χρόνο να ξανασκεφτεί αν θέλει να είμαστε ξανά μαζί ,όχι πως είμασταν πριν αλλά τέλος παντον.

Καλύτερα να βγω λιγο να πάρω αέρα θα τρελαθώ εδώ μέσα

Βάζω μια μπλουζα με ανοιχτή την πλάτι και λίγο ανοιχτή στον λαιμό ,ένα μαυρο τζίν και κάτι γκρί αθλητικά

Αρχίζω να τρέχω πηδαω στο δέντρο δίπλα στο παραθυρο μου και αρχίζω να κατεβαίνω το δέντρο, άρχιζε να φυσάει λίγο αέρας αλλά καλύτερα

Άρχισα να περπατάω και να περπατάω μέχρι που έφτασα στο πάρκο που ο Αλέξανδρος κατέστρεψε, ξέρω έχω καιρό να έρθω αλλα προσπαθώ να ξεχάσω όσες παλιές αναμνήσεις έχω από αυτό το μέρος, το παρκο αυτό το μόνο που μου θυμίζει είναι η γνωριμία μαζί του, σκέφτομαι μερικές φορές γιατί μου φαινόταν τόσο σημαντικό μέρος αλλά τώρα που το ξανά σκέφτομαι ξέρω, ήταν η τελευταία φορά που είδα το φώς στα μάτια μου την επόμενη μέρα αυτό το φως χάθηκε

Έτσι όπως περπάταγα βρήκα το παγκάκι που καθόμουν την ημέρα που μας επιτέθηκαν με τον Κώστα

Κάθησα και άρχισα να λέω στο εαυτό μου πως ο Κώστας δεν σημαίνει τίποτα για μένα αλλά το μόνο που ήθελα ήταν να πιστεύω πως δεν μου άρεσε αλλά ήξερα καταβάθος πως σημαίνει τα παντα για μένα

-"Γιατί πρέπει όλα γυρο μου να καταστεφονται"λέω ξεφυσόντας

Το μόνο που θέλω είναι μια κανονική ζωή, ακουγεται βαρετή μα το προτείνω από το να χάσω τους ανθρώπους που αγαπώ

-"Δεν έχεις αλλάξει καθόλου "

-"Δεν νομίζω πως με νοιάζει η γνώμη σου"

-"Ελπίδα ξέρω πως δεν σου εχω φερθεί πολυ ωραία, αλλά ποτε δεν ήθελα να σε κάνω να με μισήσεις "

-"Ντάνιελ ασε με μόνη μου"

-"Δεν θές να μάθεις από που σε ξέρω ;"με ρωτάει περίεργος

-"Α μπα ,καλά είμαι με τόσο μυστήριο στην ζωή μου δεν θέλω άλλο"

-"Συγνώμη "

-"Σταμάτα να λες συγνώμη όταν δεν την εννοείς "

-"Ασε με να σου εξηγήσω "

-"Εχω ακουσει αρκετά δεν νομίζεις "

-"Εντάξει δεν θα επιμείνω "λέει και φευγει

Έκανα ηλίθια κινήσει έπρεπε να τον αφήσω να μου πει αλλά έχω βαρεθεί να μου λένε ψέματα