Okulun Yenisi

Küslük💔

      Aradan bir hafta geçmişti. Bileğimi zorladıkça ağrıyordu. Sude ailesi ile birlikte Düğün için Ankara'ya gitmişti.Baran desem.... Eski Baran değildi. Soğuktu hem de çok soğuktu. Aramıza mesafe koymuştu. Öykü ile de çok yakınlaşmıştı.Hatta önümden kalkıp Öykü'nün yanına oturmuştu.Öykü ise sürekli "Ben her zaman her şeyi kazanırım." bakışı atıyordu.Ve bu da benim sinirlerimi bozuyordu.Zaten yalnızdım bu da onun tuzu biberi oluyordu .Ben de yalnız kalmıştım. Arada bir Kağan ile konuşuyorduk. Sanırım Sude ve Kağan birbirlerinden hoşlanıyordu. Derste hep onunla mesajlaşıyordu. Ve hocanın bunu fark etmemesi için şekilden şekile giriyordu.Ben bu düşüncelere dalmışken çoktan zil çalmış hatta Kağan bana seslenmişti. Ne kadar daldıysam artık. Kağan benim omuzlarımdan tutup sertçe sallayana kadar iyiydi.... Korkunca sesimi yükselterek ona baktım. 

"Ne var be?" 

deyince sınıftaki herkes bana öküzün trene baktığı gibi bakmaya başladı. O sırada Kağan sitemli sitemli konuştu.

"Sakin ol be,dalmışsın ondan şey ettim."

"Kanka korkuttun ondan böyle bir tepki verdim."

Öykü gözünü devirerek Baran'a doğru dönüp ağzını yaya konuştu.Allah'ım o ne cırtlak sestir. Kulağım kanadı resmen.

"Baraaan,aşkııım. Kantine mi gitsek?"

Kantin lafını duyunca karnım guruldadı. Sabah kahvaltı yapmadığım aklıma geldi. Çantamdan telefonumu ve cüzdanımdan bir miktar para alıp kantine indim. Her gün bomboş olan kantin ben sıraya gireceğim gün dopdolu. Ah Damla ah . Sen bu şanssızlıkla biraz zor yaşarsın. Bir sıraya girip beklemeye başladım.  Sıkıntıdan etrafa bakarken kapıdan el ele giren Baran ve Öykü'yü gördüm.Ay ne güzel. Gözümü devirip diğer tarafa bakarken Kayahan'ı gördüm. O bizim okula mı kayıt olmuştu? Ee benim neden bundan haberim yoktu. Of Damla çocuk sana bunu söylemek zorunda mı?Koskocaman bir hayır. Ama onu geçtim annem de söylemedi. Buna hayret ettim. Ben ona bakarken onunda bana baktığını gördüm. Yürüyerek bana yaklaştı.Bana doğru yaklaşırken ben de ona doğru koştum. Ve boynuna atladım. O da bana sarılınca gülümsedim. Kantinde olan herkesin özellikle de Baran'ın gözlerinin üzerimizde olduğunu hissediyordum. Geri çekilip ona baktım.

"Bizim okula kaydolacağını neden söylemedin şapşal?"

"Sürpriz yapmak istedim diyelim."

"Çok açım. Seni görünce sıradan da çıktım zaten."

"Damla bak ne diyeceğim."

"Hıı Kayahan ne diyeceksin? Sabah kahvaltı da yapmadım bak kan şekerim düşecek bayılacağım."

"Ağzından yel alsın Damla. Saçmaladın. Neyse, hani okulun bitmesine bir ders kaldı ya."

"Eee Kayahan?"

"Sen yemek yeme,ben çıkışta seni yemeğe çıkartayım . Ne dersin?"

İşaret parmağımı yanağıma koyup yukarı doğru baktım ve düşünüyormuş gibi yaptım.

"Hm... Aslında olabilir. Kabul ediyorum.Ama gidip bir çikolata yemezsem bayılacağım."

Gülerek;

"Tamam tamam ben de gidip müdürden sınıfımı öğreneyim."

"Tamam."

Gülümseyip sıraya geri girdim. Allahtan sıra azalmıştı.Kayahan da kantinden çıkıp gitmişti. Ben de çikolatamı alıp sınıfa çıktım. Sırama oturup çikolatayı açıp yemeye başladım.Çikolatamı bitirip kabını atmak için ayağa kalkıp çöpün başına gidip kabı attım. O sıra da Kayahan'ı gördüm. Bana doğru gelip önümde durdu.