The Badgirl

Chapter 1

Pov Lexi

'Lexi, ga Quinn eens uitlaten!' zegt mijn moeder.

'Jaa, ik ga al'

Ik pak het hondenriempje en Quinn komt gelijk achter me aan. Ik doe mijn leren jack aan, de capuchon van mijn hoodie op en mijn oordopjes in.

Ik loop naar buiten en loop naar het honden parkje dicht bij mijn huis.

Het is zaterdag en deze week was ik vrij, de reden waarom leg ik zo wel uit. Het is best druk hier.

Ik laat Quinn los en meteen rent hij naar andere hondjes toe. Langzaam loop ik glimlachend achter hem aan. Ik hou echt veel van hem.

Nou de reden waarom ik deze week vrij was is, omdat ik me moet klaarmaken voor mijn nieuwe school. Ik ben niet verhuist of zo, nee, ik ben geschorst op mijn 'oude' school.

Ik wordt best snel agressief dus ik heb maar een paar gevechten gehad op school, maar een paar hoor. Ruik je die sarcasme al? Nou ik wel. Dus ik vocht best vaak op school en de directeur wou het mij niet meer gunnen dus heeft hij mij geschorst. Leuk.

Ik heb dus echt geen zin in mijn nieuwe school. Mijn broer zit daar ook op.

Mijn moeder werd echt boos toen ik werd geschorst. Waarom weet ik ook niet. Het is haar schuld, want ik heb haar genen gekregen dus ik kan er niks aan doen dat ik zo ben.

Oh ja ik ben helemaal vergeten mezelf voor te stellen, totally forget it!

Ik ben dus Lexi Daniël, 18 jaar, half Spaans en half Amerikaans en ik woon in Miami. Ik heb 1 broer van 25, Cameron, 1 van 19, Levi en een zusje van 6, Chloë. Mijn vader heeft ons moeder 'verlaten', hij woont gewoon 10 minuten rijden bij ons vandaan.

Mijn zusje betekent echt alles voor me, ik ben natuurlijk weer haar overbeschermde zus. Maar nou en, ik laat haar niets gebeuren.

Cameron woont niet bij ons. Hij woont op zich zelf. Hij woont best ver bij ons vandaan. Hij woont zo een 4 uur rijden bij ons vandaan. Wat best jammer is.

Mijn moeder heeft een vriend en hij is echt een irritant gozer. Ik mag hem niet, hij slaat mij zomaar. Ik weet niet wie hij denkt dat hij is. Ik sla hem maar niet terug, omdat hij het dan tegen mijn moeder gaat zeggen en mijn moeder dan gaat flippen.

Mijn moeder was kickboks kampioen van 2000 tot 2010. Cameron is dit jaar Kampioen geworden. Ik wil ook ooit kampioen worden.

Mijn vader is een maffia baas. En hij heeft ook een vriendin, raad eens, haar mag ik ook niet, ze is echt een bitch en een vieze golddigger.

Af en toe ga ik langs bij mijn vader, puur gewoon omdat ik nergens anders heen kan als ik weg loop van thuis. En dan ga ik in zijn zaak lekker boksen.

Soms loop ik weg, omdat mijn moeder en haar vriend ff de lintje kwijt zijn geraakt en ik het niet meer aankan zonder wat kapot te maken. We schreeuwen dan naar elkaar en uiteindelijk ben ik degene die weg loopt.

Mijn vader heeft spijt dat hij er vroeger niet zo vaak voor ons was, eigenlijk bijna nooit, dus probeert hij ons om te kopen soort van, hij geeft ons echt veel geld, Levi neemt het bijna nooit aan en met Cameron heeft hij gewoon goed contact, ik neem het ook niet aan, ik neem het alleen aan als hij mij op een missie heeft gestuurd. Hij vraagt mij soms of ik wil gaan, omdat ik een goeie vechter ben.

Hij heeft mij vorige keer een Porshe voor mijn verjaardag gegeven. Ik nam het niet aan maar hij drong steeds door. En wanneer ik wil boksen ga ik naar zijn zaak, daar heb ik een eigen zaal, niet echt alleen, omdat het een zaal is in zijn eigen kantoor, maar ja. En in een andere zaal geef ik les aan kinderen van 12/13/14. Om de zoveel tijd spelen mijn broers en ik een wedstrijd tegen anderen.

En omdat wij zo 'beroemd' zijn in de wereldje van mijn vader hebben Levi en ik 'schuil' naampjes. Hij heet Dean Adams en ik Bella Adams.

Vrienden? Daar doe ik niet echt aan. Ze zijn niet te vertrouwen en irritant. Ze laten je stikken zodra ze iemand anders vinden. Ik heb Quinn, mijn hond, en hij is beter dan wie dan ook als vriend.

Relaties? Liefde? Neh, daar doe ik ook niet meer aan. Op mijn 'oude' school had ik een relatie met de bad boy, maar hoe dom ik ook was dat ik dacht dat hij van mij hield heeft hij het uitgemaakt toen we het hadden gedaan. Gelukkig was hij niet mijn eerste, anders had ik het mezelf nooit vergeven. En sinds dien valt hij mij steeds lastig. Hij wilt het weer doen, dat is duidelijk, maar ik hoef hem niet meer.

Ik hoop echt dat er geen bad boy op mijn nieuwe school zit. Ik haat aandacht. Als Quinn er niet is wil ik in mijn eentje met oordopjes in en mijn capuchon op zijn. Ik hoef echt niks van anderen. Ik heb genoeg aan mezelf.

En die irritante hoeren die bij de bad boys aandacht zoeken. Soowww, zij kunnen al helemaal optieven. Met dat soort bitches heb ik het meeste ruzie gehad. En weet je waarom? Omdat ik aandacht kreeg van de bad boy. Like wtf. Ik vroeg er niet eens om. En als je niet 500 kilo make up op had kreeg je misschien wel aandacht, maar dan van de loyale jongens. Ik kan me zo erg irriteren door zulke irritante meisjes, jesus.

Genoeg over mij. Ik fluit naar Quinn en meteen komt hij naar mij toe rennen. Hij luistert erg goed naar mij.

Ik maak hem weer vast en loop naar huis.

Thuis aangekomen laat ik hem los en Quinn loopt samen met mij naar mijn zusjes kamer.

Ik klop op haar deur 'binnen!' hoor ik haar schattige stemmetje zeggen waardoor er al meteen een glimlach op mijn gezicht komt.

Ik doe de deur open en Quinn loopt naar binnen.

'Quinn!' schreeuwt ze, ik loop er achter na en dan schreeuwt ze 'Lexi!'

'Hee'

'Hee! Gaan we weer boksen zoals gister? Bij jouw papa!' zegt ze hyper actief.

Ja, ze is het kindje van mijn moeder en kut stiefvader. Maar alsnog hou ik van haar. Ze lijkt erg veel op mijn moeder. Ik begrijp niet hoe er zo iets prachtigs uit zulke zaadjes kunnen komen...

'Nee, sorry, ik moet wat doen, volgende week, oké?'

'Maar dan moet ik nog zoooooooo lang wachten'

'Het spijt me princess, we gaan maandag nadat jij klaar bent met school, dan kom ik je ophalen en gaan we meteen naar mijn papa, oké?'

'Jaaa, jeej' zegt ze blij, terwijl ze me knuffelt.

'Nou ik ga, doei princess'

'Doeeeiii, en doei Quinn' zegt ze terwijl ze met haar schattige armpjes naar Quinn zwaait.

Ach, wat hou ik toch van haar.

__________
Nou dit was dus het eerste hoofdstuk, hopelijk vonden jullie het tot nu toe leuk en duidelijk - 1168 woorden