The Badgirl

Chapter 53

Zodra ik terug mijn kamer in loop zie ik Levi staan, maar niet alleen, nee. Naast hem staat fucking Samuel.

Zodra Samuel me ziet lichten zijn ogen op.

'Lexi!'

Hij loopt op me af en trekt me in een knuffel.

'Het spijt me zo Lexi' fluistert hij in mijn oor.

Ik kreun van de pijn. 'S..Samuel, l..laat me l..los' zeg ik met een schorre stem.

Nooit gedacht dat het eerste woord dat ik na twee weken zou uitspreken 'Samuel' zou zijn.

Meteen laat hij me los en zie ik pijn, verdriet en spijt in zijn ogen.

Levi hoest en kijk ons aan.

'Zullen we je wonden verzorgen?' vraagt hij en steekt zijn hand uit.

Ik pak zijn hand vast en samen lopen we naar beneden.

Zodra we in de woonkamer zijn zie ik mijn vader zitten. Als hij ons opmerkt staat hij snel op en beent naar me toe.

'Lexi lieverd, het spijt me zo' zegt hij.

Ik negeer hem en ga op de bank, naast de verbanddoos zitten. Ik kijk Levi aan als teken dat hij moet komen.

Hij kom naast me zitten en zet voorzichtig mijn rechterbeen op de zijne.

Hij maakt een watje nat met wat spul en drukt het dan op de wond. Meteen sluit ik mijn ogen en klem ik mijn kaken op elkaar.

'Tering' mompel ik, dat brand als een gek.

Eerste wond klaar, meerdere te gaan. Denk ik zodra ik Levi een nieuw watje nat zie maken.

Samuel komt naast me hurken en steekt zijn hand uit. Twijfelend kijk ik naar zijn hand, zal ik het vastpakken na wat hij heeft gedaan?

'Lexi, pak zijn hand vast, dit gaat pijn doen' hoor ik Levi zeggen.

Eigenwijs schud ik mijn hoofd en kijk Levi aan. Hij haalt zijn schouders op en begint met het wondje schoonmaken.

Ik twijfel geen een seconde en pak Samuel zijn hand vast en knijp m haast fijn.

Levi en Samuel lachen door mijn plotselinge beweging en Levi begint aan een nieuw wondje.

Ik voel allemaal kleine tintelingen zich op mijn hand verspreiden. Maar zodra Levi een ander wondje schoonmaakt wordt ik uit mijn gedachtes gehaald en knijp ik weer Samuel zijn hand fijn.

Ik voel twee vingers onder mijn kin en mijn hoofd wordt omgedraaid.

Ik kijk recht in de heldere ogen van Samuel en hij kijkt recht in de mijne. Zijn ogen zijn zo mooi.

'Klaar' hoor ik Levi opeens zeggen.

Verward kijk ik hem aan. Ik voelde letterlijk niks meer doordat ik in Samuel zijn prachtige ogen keek.

'En nu op naar je arm' zegt Levi.

Ik zucht, wetend dat dit nog meer pijn gaat doen, aangezien de sneeën in mijn arm dieper zijn.