The Badgirl

Chapter 56

Zodra ik Lexi haar ziekenhuiskamer inloop verdwijnt de glimlach meteen van m'n gezicht.

Lexi zit op het bed en knuffelt samen met Brandon.

'Wtf?' krijg ik eruit.

Lexi laat Brandon geschrokken los en kijkt mij nerveus aan.

Wat is hier aan de hand?

Boos stap ik op Brandon af. Ik pak hem bij zijn kraag en duw hem tegen de muur.

'Samuel doe rustig' zegt Lexi.

Boos duw ik hem harder tegen de muur aan waardoor hij kreunt van pijn en mij boos aankijkt.

Plotseling voel ik kleine armpjes rond mijn middel. Lexi haar kleine armpjes.

Ik laat Brandon los en draai me snel om naar Lexi. Geschrokken en verbaasd kijkt ze naar me vanwege mijn snelle beweging.

'Jij hoort niet te staan, jij hoort in je bed te liggen' zeg ik terwijl ik Lexi op til en haar terug in haar bed leg.

Er vormt zich een kleine glimlach op haar gezicht wat mij doet glimlachen.

'Doe Brandon niks, alsjeblieft Samuel' zegt Lexi terwijl ze me smekend aankijkt.

'We hebben het uitgepraat en zijn nu vrienden' zegt ze met een glimlach en kijkt naar Brandon, die naast me stond en haar nu ook glimlachend aankijkt.

'Ik vertrouw hem niet' zeg ik en sla mijn armen over elkaar.

'Ik heb jouw vertrouwen ook niet nodig, die van Lexi zijn genoeg' zegt Brandon.

Boos draai ik me naar hem om. Ik wou hem net een vuist in zijn gezicht geven totdat ik Lexi haar hand op mijn arm voelde.

'Jongens doe niet zo irritant, als jullie gaan vechten spring ik serieus tussen jullie in en dat weten jullie' zegt Lexi dreigend.

We zuchten beide en gaan in een stoel naast haar bed zitten.

Als Lexi tussen ons gevecht in zou springen zou één van ons haar misschien nog erger verwonden dan dat ze nu is. En dat willen we natuurlijk niet.

'Brandon zou je eten voor me kunnen halen? Ik sterf van de honger' vraagt Lexi.

Brandon staat op 'natuurlijk prinses' zegt hij en knipoogt naar Lexi.

'Hou je koosnaampjes voor je' zeg ik met geklemde kaken.

Hij lacht en loopt het ziekenhuiskamer uit, mij en Lexi alleen latend, eindelijk.

Zodra de deur dicht is draai ik me om naar Lexi. Glimlachend kijkt ze me aan en automatisch glimlach ik terug.

Ik sta op en geef der een kus op der voorhoofd, wat haar doet blozen.

Wauw, wat heb ik dit zicht gemist.

Verlegen kijkt ze omlaag en belanden haar ogen op haar hand met haar verlovingsring. Ze begint te spelen met haar ring wat er verdomd schattig uitziet.

'Vind je het nog steeds mooi?' vraag ik.

Ze knikt 'nog steeds zo prachtig als dat ik het voor het laatst gezien had' zegt ze met een glimlach.

'Ik begrijp het als je m eraf wilt halen, ik bedoel door mij lig je hier' zeg ik zacht.

Meteen kijkt ze op en kijkt ze me in mijn ogen aan.

'Zeg dat niet, dit is niet jouw schuld. Dit is allemaal mijn eigen schuld. Ik heb voor maanden niets gegeten en elke dag verloor ik meer bloed. En ik wil de ring om mijn vinger houden' zegt ze het laatste met een glimlach.