SON ANA KADAR'

Bile bile'

Ne yapacağımı ne hissedeceğimi bilmez haldeyim. Bu hayat meydan okurcasına bana siper almış durumda. Duygularımı kontrol edemiyorum. Öyle zamanlar oluyor ki duygu patlamaları yaşıyorum. Mantıklı düşünemez oldum. Konuşurken kekeliyor, insanlarla konuşmaya korkuyorum. İletişim kurmaya çekiniyorum. İnsanların benden kaçtıklarına şahit olmaya başladım ve bu korkunç. Kalbim göğsünden çıkacakmış, nefes alamayacak gibi hissediyorum. Kaburgalarım kırılmış nefes almama engel oluyor. Canım acıyor. Her an, her saniye ağlamak istiyorum. Duygularıma engel olamıyorum. Ani duygu patlamaları beni çok yoruyor. Geçeceğini bile bile kendime engel olamıyorum. Benden kaçmalarına ben sebep oluyorum. Kader mi keder mi çözemedim. Her şeyi büyütüyor muyum yoksa her şey benim için çok mu büyük. Yetemiyor muyum?, Yettiremiyor muyum? Omuzlarıma yüklenen bu yük çok ağır. Biliyorum kimse bu yükün tamamını benimle paylaşamaz ama elimden tutsun, destek olsun. Ben artık adım atmak istiyorum. Yerimde saymak ve yalnız hissetmek omzumdaki yükleri arttırıyor.