SON ANA KADAR'

Yalnızlıksa şimdi en güzel yaşında'

 Menfaat ilişkileriniz ,iki yüzlü oluşunuz yüzünden kimseye güvenemez oldum. Ne güzel demiş Onur Can Özcan ''Hangi yüzüne baksam insanların ? Karar veremem. Bir yüzüne gülsem, diğer yüzü pişman eder hemen.'' diye. Hayatım boyunca hep bir mucize bekledim. Gün geldi gerçek bir mucize oldu sandım. Ama bir yalandan ibaret olduğunu anlamam uzun sürmedi. Her zaman bir yalanın içinde buldum kendimi. Sevgi gösterilerini en ön sıradan izledim. Yokmuşum gibi davranılan masalarda iki sandalyenin arasına sıkıştım kaldım. Arkamdan işler mi çevrilmedi, benden gizleme gereği mi duyulmadı. Hepsini yaşadım. Seçici olmaya çalıştım. İlk başlarda herkes iyi gibi geldi. Gibilerim çoğaldı, keşkelerim tüm hayatımı kapladı. Ve ben çoğu insanın yapamadığını yaptım. Yalnızlığı seçtim. Onca samimiyetsiz insandan kendimi kurtarmayı başardım. Şarkılardaki her bir nota sırdaşım oldu. Kitaplardaki her karakter arkadaşım oldu. Hayal dünyasında yaşamaya başlamış olsam da gerçek dünyadan çok daha güzel olduğuna kalıbımı basarım. Okuduğum kitapların ilk önce son sayfasını okurum. Kötü bitiyorsa eğer yırtarım o sayfayı ve sonsuza dek onları yaşatırım. Ta ki mutlu bir sonla buluşturana dek. Ben çok değiştim. Tahammül edemedim sizlere. Yetinebilmeyi öğrendim. Olgunlaştım. Ve yazımı yine Onur Can Özcan'dan bir alıntı ile bitirmek istiyorum.'Unutmadım yine, bir büyüklük bende kaldı.' Unutmadım hiçbirinizin yaptıklarını, yapmaya çalıştıklarını. Ama öyle bir dünyada yaşıyoruz ki herkes yaşattığını yaşıyor. Belki birinizi kırdığım için, belki de kıracağım için bilmiyorum yaşayıp göreceğim. 

Sevgilerimle...