•Sûveyda• BİTTİ

episode^5

Bölümde açıklama; Sûveyda ismi anlamı ve hikayesi

Geçmiş. Ahsen'in doğumundan 2 ay sonra.

Ebe hanım, bebeğimin isminin Ahsen olmasını istemese de, ben ve eşim onu dinlemeyerek kendi istediğimizi koydurmuştuk.

Uykusuz geçen geceler, kötü kokular, sabahları sürekli uyumalar ve gaz problemleri derken kızımız 2 aylık olmuştu.

Her şeyin çok güzel geçtiğini düşündüğümüz günlerde, bir gece Ahsen'in durmak bilmeyen ağlamaları ve 39 ateş ile doktora apar topar gittik. Benim minik meleğim alevler içinde yanıyordu.

Bir babanın en zorlu imtihanı nedir diye sorarsanız size birkaç olay dışında en başındakini söylemek isterim.

Yavrusunun acı çektiğini görüp çaresiz olmak.

Yavrumun doğumundan daha fazla ağladım o gece. Öyle çaresizim ki doktor bey, nolur yavrumu kurtarın dedikçe her çaresizlik bir bir gözyaşı olarak aktı gözümden.

Allahım, yüreğimde sancılara sebep olan bu acıyı al içimden ve yavrumu bana bağışla...

Saatler boyu çocuğumun ateşini düşürmek ile uğraşan doktor bir yandan bir öbür yana koşturuyordu. Karımı gördükçe daha da üzülüyordum. Ona destek olmak istiyordum ama onun kadar benimde içim ağlıyordu.

Yavaşça yanına gidip sebilden su doldurdum ve karıma verdim.

-" Ağlama, iyileşecek bebeğimiz." Diyebildim.

Ellerimle yüzümü ovaladım. Karımın karşısında arkamı döndüm ve hastane odasının kapısının açıldığını fark ettim.

Kafamı yukarı kaldırdığımda...

Benim minik yavrumun neden gözleri kapalıydı.

Bana doğru yaklaşan ayaklar... Her şey bulanıklaşıyor... sesler bulanıklaşıyor....

-" Havale geçirmiş, üzgünüm..." diyen adama kaydı gözlerim. Kaydıkça aktı yaşlarım.

Arkamda karımın " YAVRUUUUMMMM!!!"
Diye feryat ettiğini ve yere düşüp vurduğunu gördüm.

ANNE'NİN AĞZINDAN

Korkuyorum. Doğururken de korktum. Neden beni yavrumun yanına almıyorlar?

Hasan yanıma gelip bana su verdi. Oysa gemi bile denizin üstünde yanıyor...

Sudan bir yudum alıp zemine koydum. Kalbim korkuyla atıyor. Koyduğum an yüreğime bir ateş düştü... Anne yüreği hisseder derler ya... ters giden bişeyler vardı. Ben çocuğumu görmek istiyorum.

Hasan'a bunu söylemek için yeltenecekken açılan kapı ile oturduğum yere çivilendim.

Zaman durdu. Hayat bitti.

Yavrum nerede! İçimden ne kadar konuşsam da ağzımı bıçak açmıyordu.

Karşımda duran doktorun surat ifadesi beni korkutuyor. Hayır!

-" Havale geçirmiş, üzgünüm."

Şimşekler çakıyor. Yangınlar yanıyor içimde.

-"YAVRUUUUMMMM!" Diye bağırabildim bi tek.

YAVRUM BENSİZ YAPAMAZ. GİTMEMELİ. ÖLMEDİ DİMİ.

yere yığılıp zemine vurmaya başladım. Hıçkırıkların ardı arkası kesilmiyordu.

-" YAVRUM BENSİZ YAPAMAZ. YAPAMAZ ORADA ÜŞÜR O DAHA BEBEK O ÇOK KÜÇÜK YAVRUM BENİM ÇOK KORKAR. DOKTOR SEN NE DİYORSUN NASIL YAVRUMU KURTARAMAZSIN! BEBEĞİMİ VERİN BANA. ÖLMEDİ O! YAVRUMMMM."

Acıdan gözlerimi açamıyorum. İçimde acı ve sinirden başka bişey hissedemiyorum. Hızla yanımda duran sebile tekme attım.

-" BENİ ÖLDÜRDÜN DOKTOR! YAVRUM ÖLMESİN BENİM. BEN BİR DAHA ANNE OLAMAYACAK MIYIM?"

Hasan yanıma gelip beni kucağına aldığında hatırladığım son şey, bebeğimin bir hemşirenin kollarında gözleri kapalı halde gelmesiydi. Yavrumu son kez kucağıma aldım.

Buz gibi olmuş. Eve gidip sobayı yaksam ısınır mı ? Çok uyudun sen yavrum bugün hadi kalk mama yaptım sana. Hem senin hoşuna giden muzlu olandan vereceğim sana söz bir daha diğerinden vermeyeceğim. Anneye mi küstün sen ?

.

Ahsen'in son gözyaşının aktığını gören annesi kalbini yokladı. Son umudu da ölmüştü... kucağından bebeğini zorla aldıklarında bebeğim diye hastaneyi kopartan çığlık attı ve sessiz şekilde hasan diyebildi son kez, sonrası bayılma...

...

Büyük acılar üzerine Tuna ailesi, Ahsen'in ölümü üzerinden 8 ay sonra yuvadan bir yavru bir bebek edinmiştir. İsmi olmayan, Ahsen'e benzeyen bu bebeğin ismini Sûveyda koymuşlardır.

Sûveyda ismi, kalbin ortasında siyah benek demektir. Acı gibidir bir nevi, doğumda bırakılan bu bebek ve Tuna ailesinin acısı gibi, yürekte kalacak hep izleri...