Come Here °~Harry Styles~°

Hoofdstuk 2

~nog steeds 10 weken geleden~

'Mama.' Piepte ik. Mam keek op. 'Hey Lynn, wat is er? Je kijkt zo raar.'  Ze glimlachte en deed de deksel op de pan. 'kan je even komen?'  Mam fronste haar wenkbrauwen. 'Tuurlijk, wat is er?'  Emma kwam achter mij staan. Ik voelde dat de zwangerschapstest in haar hand had. 'Kunnen we even gaan zitten?'  Piepte ik. 'Sure.'  zei mam. 

Hou op met dat woord, mam, die kan jij echt niet gaan gebruiken op jou leeftijd

We gingen op de bank zitten. Ik zat zenuwachtig met mijn benen te schommelen. Emma zat naast mij en mam keek ons raar aan. 'Nou schat, vertel.'  Shit, hoe moet je dit gaan vertellen? Kon ik het nu gewoon doen? Ik moest wel. Oké, rustig, rustig. Het komt goed. Ik denk aan de woorden van Emma. 

'Ik ben zwanger.' 

Fluister ik. Mams ogen worden groot. 'Meen je dat?' Ik knikte. 'Ja, helaas wel.'  Mam komt naar me toe en knuffelt me. 'Hoezo helaas? Jij kan er toch niks aan doen?'  Ik kreunde. 'Mama, toevallig ben ik viertien! Dan hoor je helemaal geen kind te krijgen. En zeker niet door een of andere stomme verkrachter.'  Mam wiegde me zachtjes heen en weer. 'Schatje, dat snap ik heus ook wel, en het is ook vreselijk stom. Maar he, die baby kan er niks aan doen. Hoe ver ben je?'  Ik snufte en haalde mijn schouders op. 'Wat denk je nou. Hoelang is het geleden?'  Mam keek me aan. 'Sorry, stomme vraag. Zes weken dus. Oké, zin in een ijsje?'  

Tuurlijk hadden we nog een lang en ernstig gesprek gehad, maar mama was niet boos geworden, of verdrietig. Gelijk van af het eerste moment dat ik wist dat ik zwanger was, was het voor mij volkomen duidelijk dat ik mijn baby hield. Never zou ik een abortus plegen. Want hoe je het ook maar wende, het was gewoon een moord op een onschuldig kindje, dat net zo goed van jou was. 

Het was avond geworden. Ik was zo moe dus lag op de bank tv te kijken. Er stond een of ander gaar programma op waar je echt van in slaap viel, maar er was niks beters. Mam kwam naast me zitten en sloeg een arm op me heen en keek gezellig mee. En met gezellig, bedoel ik ook écht gezellig. Want zo was dat met mam. Altijd vond ze wel wat eten, (veel te veel eten) en creëerde en warme sfeer. 'Hoe is het?' vroeg mam plotseling. Ik haalde mijn schouders op. 'Prima.' 
'Ja, nou dat is fantastisch.' Zei mam en keek weer naar tv. Het was even stil tussen ons, maar het voelde niet vervelend ofzo. Het was saai, dus na een kwartier had ik het wel gezien. Ik stond op. 'Wat ga je doen?' Vroeg mam loom. 'Naar boven.' Zei ik. Mam knikte en staarde daarna naar de tv. Ik liep de kamer uit, de trap op. Boven gelijk door naar mijn kamer. Mijn kamer was mintgroen met een wit tweepersoonsbed, en witte decoratiespullentjes. Mijn muur tegenover mijn bed hing vol met posters. Niet 1 of 5. Nope, de hele muur hing vol. Sommige wat over elkaar. Allemaal van One Direction. Want hun waren zo geweldig.
Zijn
Allemaal waren ze totaal anders en ik vond ze geweldig. En ik ben, net als waarschijnlijke vele andere, het meest fan van Harry. Ik HOU van zijn krullen. Zijn schattige lachje. Zijn stem. Zijn gentleman kant. Of de dramatische. Of de grappige. Of de gevoelige. Oké, ik vind hem helemaal geweldig. Maar Niall en Zayn ook. En Liam en Louis ook wel. Ken je dat spelletje Fuck, Marry, Kill? Nou om het iets te veranderen zou ik het zo doen:

Trouwen: Harry♡
Zoenen: Zayn (hij is HOT)
Kussen: Niall (hij is zo schattig)
Knuffelen: Liam (iedereen wil dat, knuffelen met LIAM PAYNE)
Kletsen: Louis (ik wil hem niet slaan of killen)

Nu hield ik van ze van allemaal, maar ik kon er niks aan doen dat er van Harry de meeste posters hingen. En Zayn was heel erg helaas ook uit One Direction gestapt. Nog voor heel One Direction uit elkaar was gegaan. Maar, ik hield me vast bij de gedachte dat ze in 2020 weer bij elkaar zouden komen. Dat had Liam zelf gezegd. En ik kon niet wachten. Nog een paar jaartjes, dan waren ze weer samen. Dan brachten ze weer de geweldigste liedjes uit, waren ze weer geweldig met elkaar op het podium. Gingen ze weer touren met z'n allen en alles wat er weer bij hoorde. Ik kon niet wachten, zoals ik al zei.
Ik plofte op mijn bed neer en staarde naar mijn favoriete poster. Hij was gemaakt tijdens Kiss You. Ze hadden toen matrozenpakjes aan en Harry keek zwoel de camera in. Met zijn hand onder zijn kin.

(Kijk maar boven. Ja, dat is een screen. Maar he, hij is zo cute♡).

Ik straarde er net zolang naar tot ik mijn ogen zwaarde voelde worden. Langzaam vielen ze dicht en zakte ik in een dromigere slaap.

'I love you.' Fluisterde ik.
'No, I love you more.' Fluisterde Harry's zwoele stem terug.
'Onmogelijk.' Zei ik en haalde mijn hand door zijn warrige haar. Iets wat ik al altijd had willen doen. En nu dus elke dag deed, sinds Harry en ik elkaar hadden gevonden.
'Ga maar lekker slapen.' Zei Harry en streek met zijn vinger zachtjes over mijn wang. Ik rolde naar hem toe en keek hem in zijn ogen.
'Zal ik doen, mister Styles.'
Harry glimlachte en ik zag zijn schattige kuiltjes in zijn wangen. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en fluisterde:
'Je bent het beste wat me ooit is overkomen. Ik ben zo gelukkig dat ik gewoon het gevoel heb dat ik droom.' Ik glimlachte.
'Dan zal ik je maar niet wakker maken.'

Hey hey. Zo dit is al weer hoofdstukje 2!
O ja, voor de mensen die het niet snapte, dat schuingedrukte, is Lynns droom. En wat Harry zegt is natuurlijk gewoon Engels.

Ennn, ik ga ff het updateplan vertellen, is misschien ook wel handig. Heel deze week komen ze elke dag en daarna op donderdag sowieso, maar dat moet ik nog ff kijken.
Xx make_remember