Ömrümün Baharı (Tamamlandı)

3. Bölüm- Bahar'ı Şaşırtan Ne? 😳

Bahar ve Yavuz uyuyordu Bahar birden uyanıp lavaboya koştu Yavuz Peşinden gitti Bahar kusarken Saçlarını tutuyordu sonra eline su alıp Bahar'ın yüzünü yıkadı.

- İyi misin bir tanem?

- iyiyim iyiyim.

Yavuz gülerek Allah Allah ya Bu kadar çabuk oluyor muydu? Bahar Yavuz'un omuzuna vurarak:

-Saçmalama Yavuz birkaç gündür böyleyim yani hamilelikle alakası yok sanırım midemi üşüttüm. Yavuz baharı yanaklarından öperek

-Ben ekmek almaya gidiyorum sen de bir duş al kendine gel istersen.

Yavuz üstünü değiştirip çıkmıştı. Bahar da yatağı topladıktan sonra annesini aradı.

Funda:
- Alo kızım Nasılsın?

-  İyiyim anneciğim sen nasılsın?

-   Ben de iyiyim canım aramıyorsun bir süredir merak etmeye başladım. Seni de çok özledim.

-    Ben de Özledim Anneciğim Evet haklısın arayamadım kusura bakma nasılsın Her şey yolunda mı?

-   Yolunda bir tanem. Her şey çok iyi Sen merak etme. Bahar böyle olmuyor kızım sen oralarda... Seni özlüyorum.

-   Anne yine başlamayalım lütfen. Ben de seni çok özledim ama yapabileceğim bir şey yok.

-    Var. Topla her şeyini ve buraya dön.

-    Anneciğim bunları daha önce konuştuk. Yavuz şu anlık istemiyor. Hem zaten zar zor Türkiye'ye dönmeye ikna ettim. Şimdi  İstanbul'a  gidelim diyemem.

-  Yeter. Bana Yavuz deyip durma zaten başına ne geldiyse O adam yüzünden geldi. Artık biraz da beni düşün herkes seni öldü biliyor rol yapmaktan yoruldum. Herkese yalan söylemek zorunda kalıyorum bunların tek sorumlusu O adam.

-  Anne yeter o adam deyip durduğun benim kocam.

-   Sen de bana karşı onu savunup durma yaşanmış o kadar şeyi yok sayamıyorum. 

-   Tamam anneciğim seni anlıyorum ama beni ikinizin arasında bırakma.
Yaşananların hiç biri Yavuz'un suçu değildi.
-   Tamam senin için susuyorum.

-    Ben yine ararım yine  bir sesini duymak istemiştim sadece. Seni çok seviyorum Kendine iyi bak.

-   Sen de bir tanem ara sık sık.

-   Tamam anneciğim

Yavuz gelmişti beraber kahvaltı yapıyorlardı. Yavuz:

- Neyin var senin?
- Ne ne oldu ki bir şeyim yok.
- Yapma Bahar suratın asık bir şey olmuş belli ki.

Bahar derin bir nefes alıp;
- Annem..

Yavuz elindeki çatalı masaya bırakıp geriye yaslandı.

- Yine aynı konular mı?

Bahar başını eğmiş masayı inceliyordu.
Yavuz:
- Kadın haklı benim yüzümden..

Bahar sözünü kesti.

- Kaç kere konuştuk Yavuz hiçbir şey senin suçun değildi. Annem sadece suçlayacak birini arıyor. Ben hayatımdan memnunum. Sen yanımdasın geri kalan hiçbir şey umurumda değil. Annem de alışacak alışmak zorunda.

Yavuz göğsünü masaya yaslayıp Bahara doğru eğildi.

- 5 ay oldu Bahar. 3 ayımız Venedik'te geçti. 2 aydır İzmirdeyiz Daha Nerelere gideceğiz ne kadar bu şekilde yaşayacağız belli değil.

Bahar o eski huzursuz tartışmalı günlerine dönmemek için ayağa kalktı. Masadan bir kaç tabak alırken;

- Seninle olduktan sonra nerede olduğumuz umrumda değil.

Deyip elindeki tabakları mutfağa götürdü. Yavuz Elinde tabakla mutfağa geldi. Tabağı tezgaha bırakıp Bahar'ın boynuna bir öpücük kondurdu. Yavuz:

- Tamam Hadi ben mutfağı toplarım. Sen odayı toparla.

Yavuz mutfağı topluyordu Bahar da yatağı topladıktan sonra  banyoya geçti çöp poşetini değiştirmek için çöp kutusunu açtı ve gördüğü şeyle şok oldu...