Bahar sabah erkenden kalkmış kahvaltıyı hazırlamıştı. Bugün aylar sonra yeniden işine dönebilecekti. Yavuz'u uyandırmak için odaya geldi, yanağına bir öpücük kondurdu.
Bahar: Yavuz canım hadi kalk kahvaltı hazır.
Yavuz homurdanarak gözlerini açtı. İyice bir gerildikten sonra "Gözlerimi her gün bu güzelliğe açmak muhteşem."
Bahar: hadi hadi bunları akşam dinlerim. Kahvaltımızı yapalım çıkalım hemen.
Yavuz: sen nereye?
Bahar: ee işe. Nereye olacak başka?
Yavuz: Bahar senin çalışmanı istemiyorum hem kamp çok yorucu olur.
Bahar: ama ben çalışmak istiyorum. Hem kendimi yormam sen merak etme.
Yavuz: Yine de evde olsan daha iyi değil mi?
Bahar "hadi hadi geç kalacağız" deyip kestirip attı.
Ama Yavuz'un içine sinmemişti.Yavuz taksiyle önce Bahar'ı kampa bıraktı, oradan kışlaya geçecekti. Kampa geldiklerinde;
Yavuz: Bahar bak kendini yormuyorsun ve dikkat ediyorsun. Yorulduğunu hissettiğin an işi bırakabilirsin çalışmaman benim için sorun değil. Hatta daha iyi olur.
Bahar: Yavuz sen çalışmamamı sorun edersin diye çalışmıyorum ki ben. Kendimi burada iyi hissediyorum. Hem insanlara yardım ediyorum Bundan daha güzel ne olabilir?Yavuz "tamam nasıl istiyorsan öyle olsun" dedi. Bahari yanağından öptü ve taksiye binip gitti.
Bahar çadıra girdi çadırda yardımcı doktor ( Yiğit) ve hemşire (Zeynep) vardı.
Bahar: Merhaba ben yeni kamp doktoru Aybüke Sarıtaş.
Doktor ve hemşire "hoş geldiniz" deyip Bahar'ın elini sıktılar.
Yiğit: ben yardımcı doktor Yiğit.Zeynep: Bende Zeynep hemşire.
Bahar: Memnun oldum.
Yiğit: Buyrun size kampı dolaştıralım.
Bahar: aa gerek yok ben biliyorum.Zeynep Hemşire: Siz daha önce buraya geldiniz mi?
Bahar biraz düşündükten sonra "evet eşimle gelmiştik."
Bahar doktor önlüğünü giyip dışarıya çıktı.
Ellerini ceplerine koyup gökyüzüne baktı. İnanamıyordu her şey geride kalmıştı. Eski hayatlarına geri dönmüşlerdi. Üstelik burada işini yaparken kendini çok huzurlu hissediyordu.Bahar kamptakilerle tanışmış sohbetler etmişti.
Buradaki herkes yeniydi kimse onu Bahar Karasu olarak tanımıyordu. Adeta Yeni Bir Başlangıç yapmışlardı.Yiğit yaninda bir gençle kampa geldi.
Yiğit: Aybüke hanım kampa yeni getirildi. Adı Baran, ailesi savaşta ölmüş bir başına kalmış. Askerler teroristlerin elinden kurtarmış.
Bahar: hoşgeldin Baran Türkçe biliyor musun?
Baran: biliyorum abla.
Bahar: bak burda güvendesin. Bir sağlık sorunun varsa ya da birşeye ihtiyacın varsa bize söyleyebilirsin. Burda hepimiz bir aileyiz.
Baran: sağol abla.
( Baran 19 yaşında, esmer, boylu bir delikanlıydı.)Yavuz karargaha geldiğinde Erdem ve TiM ile toplantı yaptılar. Erdem dermanin yerine gelen biri var yeni planlar yapıyorlar. Bir an once harekete geçmemiz lazım.
Yavuz: Burda mı aradığımız adam?
Erdem: Hayır burda değil ama yukarıdakilerle görüşmeler yapıyorlar sahaya inebilir. Şu an kim olduğunu bilmiyoruz. O yüzden herkes olabilir gözünüzü dört açın. Ateş bize gerekli bilgileri verecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ömrümün Baharı (Tamamlandı)
Roman d'amourBir YavBah Hikayesi Ethem'in Harcadığı Çiftime Mutlu Bir Hikaye Yazdım Arada Ayrılık Gözyaşı da Olacak ;)