9. Bölüm- Hasret Bitti 🤗

1.2K 59 1
                                    

Bu bölüm içime pek sinmedi ama yine de paylaşmak istedim. Bir bölüm daha gelecek bugün.

Kimse gördüklerine inanamıyordu.
Bahar ve Yavuz ölmüştü, ikisini yan yana gömmüştüler herkes oradaydı, görmüştüler.
Bu nasıl olurdu.

Nazlı iki gözü iki çeşme ağlıyordu, eli ayağı kesilmişti, Bahar'ın yanına gidecek takati yoktu.

Bahar ve Nazlı yavaş yavaş birbirlerine doğru yürüdüler Nazlı Bahar'ın boynuna atladı hıçkıra hıçkıra ağladılar. Güler, Su ve Eylem de yanlarına gelmiş hepsi birden bahara sarılmışlardı. TiM ilk şoku atlatınca;

Keşanlı "ben şehit oldum da Yavuz komutanımla mı buluştuk, biri beni çimdiklesin yanlış mı görüyorum?"

Fethi: Yanlış görmüyorsun Yavuz komutanım yaşıyor.

Hep beraber koşup Yavuz'a sarıldılar.
Hiç kimse olanlara bir anlam verememişti, hala şoktaydılar.

Nazlı: ama ben gördüm seni morga götürdüler, sen ordaydın gördüm, ben yemin ederim anne sende birşey desene, Su konuşsana!

Kimse konuşacak durumda değildi.

Ateş Erdem'e dönüp "komutanım ne oluyor siz söyleyin?"

Erdem: anlatacagiym önce herkes bir otursun.

Herkes masadaki yerlerini aldı.

Erdem: biliyorum hepiniz çok şaşırdınız. Haliyle neler olup bittiğini anlayamadınız. Bahar hastanedeyken Derman Yavuz'u aramıştı. Yavuz'a Bahar'ın öleceğini söylemişti. Derman'ın hastaneye birini yolladığından şüpheleniyorduk. Bahar'ı öldü gösterirsek Derman peşini bırakır diye düşündük. Yavuz intikam için Derman'ın peşine düşünce bizde peşinden gitmek zorunda kaldık Derman'ı vurdu başka bir ülkenin topraklarında olduğumuz için Yavuz'u ordan anca ölü olarak çıkarabilirdik.

Fethi: Eylem sen tüm bunları biliyorudun ve sustun?

Eylem: Sana söylemezdim.

Ateş: Beş ay be beş ay söylemek için bu kadar beklenir mi?

Erdem: İstihbaratın kesin emri vardı söyleyemezdik.

Keşanlı: neyse ne Yavuz komutanımla Bahar yengem yaşıyor gerisinin ne önemi var hem görev gizliliği diye birşey var hepimiz biliyoruz.

Ateş: iyi de komutanım gizli görevde falan değildi.

Erdem: emir emirdir istihbarat onay verdi şu an burdalar önemlisi bu ayrıca kendi aranızda Bahar Yavuz diyebilirsiniz ama onların şu anki kimliklerinde yazan isimleri Tolga ve Aybüke Sarıtaş buna dikkat edin.

Nazlı: Eylem bunca zaman biliyordun ve sustun ben içimi hep sana döktüm.

Eylem: inan çok zordu benim için sen Bahar'dan her bahsettiğinde ben Bahar ölmedi diye bağırmak istiyordum ama susmak zorundaydım. Özür dilerim.

Bahar elini Nazlı'nın elinin üstüne koydu, gülümsediler birbirlerine.


Bahar: bana da kızma gelmeyi çok istedim, Yavuzla ne kavgalar ettik ayrılma noktasına bile geldik ama bizim elimizde olan birşey değildi. Bir gun oturur herşeyi konuşuruz.

Güler elini Bahar'ın bacağına koyup "siz burdasınız ya gerisinin hiç bir önemi yok"

Su heyecanla "ne güzell ya herşey eskisi gibi hepimiz yine bir aradayız. ( aman Allah korusun ben doktor bahar yazacağım korkmayın 😂😂)

Yavuz ayağı kalktı "müsadenizle bir kaç şey söylemek istiyorum."

Yavuz: hepimiz çok zor günler atlattık. Beş ay dile kolay bizim için de cok zor geçti. Yapabilecegimiz birşey yoktu, elimizde değildi. Ama artık burdayız bundan sonrası bizim, daha güzel günler biriktireceğiz üstelik çoğalarak." deyip gülümsedi sonra elini Bahar'a uzattı, yanına çağırdı. Bahar Yavuz'un yanına geldi.

Yavuz elini Bahar'ın beline doladı "size güzel bir haberimiz var" bahar elini karnına koydu.

Yavuz: bahar hamile!

Keşanlı ayaga kalktı "heyt bee yeğen geliyor." deyip alkışladı Keşanlı'yla birlikte herkes alkışlamaya başladı. Tebriklerini ilettiler.

Bahar yerine geçtiğinde Nazlı elini Bahar'ın karnına koydu "şimdi ben teyze mi oluyorum? Ya inanmiyorm!!"

***

Bahar ve Yavuz yatakta yüzleri birbirlerine dönük uzanmışlardı. Yavuz'un kolu Bahar'ın boynunun altında Bahar'ın bacağı ise Yavuz'un bacağının üstündeydi.


Bahar: hala inanamıyorum. Herşey eskisi gibi sevdiklerimizle beraberiz bütün o günler geride kaldı elini karnına koydu o gunlerden bize kalan en güzel şey.

Yavuz da elini Bahar'ın karnına koydu.
"Daha güzel günler göreceğiz, bebeğimiz doğduğunda herşey çok daha güzel olacak."

Bahar: bana hiç kızdığın oldu mu?

Yavuz: ne için bitanem?

Bahar: Venedik'te yaşadıklarımız için, o kavgalarımız...

Yavuz: Bahar evet seninle tartışmış olabiliriz, kızgınlıkla ssna bağırmış olabilirim ama seni her zaman anladım, hak verdim sana. O yüzden hiç bir zaman kızmadım.

Bahar: gerçekten mi?

Yavuz "gerçekten" deyip Bahar'ın burnuna bir öpücük kondurdu.

Flashback

Bahar ve Yavuz'un Venedik'e yeni gittikleri zamnalar.
Bahar mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.
Yavuz: bitanem iyileşmedin daha bana bırak ben hazırlarım.

Bahar yatak odasına yatağı toplamaya gitti. Çarşafa uzanınca sırtında hissettiği acıyla bağırdı.

Yavuz endişeyle koştu "ne oldu Bahar?"

Bahar çarşafı Elinden fırlatır "hiç bir işe yaramıyorum olan bu."

Yavuz: canım sen büyük bir ameliyat geçirdin. iyilesmen için zaman lazım, sen bunu benden daha iyi biliyorsun.

Bahar: tek sorun bu mu sence? Bilmedigimiz bir ülkede yaşıyoruz burayı seviyorum sorun o değil tatil amaçlı gelmiş olsak yine anlarım ama resmen mecbur kaldık canımı sıkan bu. Arkadaşlarımız öldüğümüzü sanıyorlar cenazemiz bile yapıldı.

Yavuz: evet ama şimdilik. Birgün eski hayatımıza döneceğiz yine arkadaşlarımızla birlikte olacağız.

Bahar: ben şimdi orda olmak istiyorum.

Yavuz: bende istiyorum canım ama zaman...

Bahar: zaman zaman tek söylediğin bu.
deyip banyoya gitti arkasndan kapıyı hizyla çarptı.

Bir süre sonra Bahar banyodan çıktı.
Yavuz: biraz sakinleştin mi?

Bahar: sakinleşmedim sakinleşmeyeceğim de.

Yavuz: sesini yükselterek "Bahar yeter! Alttan almaya çalıştıkça uzatıyorusun benim için kolay mı sanıyorsun. Bende arkadaşlarımdan, ülkemden ayrıldım,, mesleğimi yapamıyorum. Eğer yapamayacaksan dön sen annenin yanına ben kendi başımın çaresine bakarım.

Bahar kapıyı çarpıp odadan çıktı

Flashback son.

***

2 gün sonra

Bahar ve Yavuz Güler'in daveti üzerine evlerine yemeğe gitmişlerdi.

Nazlı kapıyı açtı. Bahara sarıldı "hoşgeldiniz"

Bahar Yavuz: hoş bulduk.

İçeri geçtiler.

Bahar: ooh mis kokular geliyor. Abla ne zahmet ettin yordun kendini. deyip sarıldı.

Güler: ne yorulması canım ben gayet keyif alarak yaptım hem son haftalarda biraz hareket iyi geliyor.

Erdem ve yavuz koltukta sohbet ediyorlardı.

Hanımlar sofrayı hazırlıyordu. Hep birlikte sofraya oturdular. Yemekler harika olmuştu.

Güler: doydun mu Bahar? Biraz daha ister misin?

Bahar: sağol abla bir lokma daha yersem çatlayacağım.

Güler: birşey olmaz başladı mı aşermeler, Yavuz'un gece nöbetleri?

Herkes buna çok gülmüştü.

Bahar: şimdiye kadar yoktu bugün ilk defa canım tatlı istedi.

Yavuz: Bahar bana neden söylemedin?

Bahar: söylesem ne olacaktı? Kampa mı getirecektin?

Yavuz: Evet kampa getirecektim.

Bahar: tamam bir daha olursa söylerim.

Ömrümün Baharı (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin