El Que Se Escapó

Kabanata 22

BLANCA

"Blanca, are you all right?" tanong sa akin ni Lucas. Bigla ay nabitawan ko ang hawak kong baso at bumagsak ito sa sahig at nabasag. Namumutla akong lumayo sa kanya,kasabay ng pagdaloy muli ng mga alaalang bumalik sa isip ko ilang lingo na ang nakakaraan.

"Uhm. Y-Yeah. Kailangan ko lang sigurong magpahinga", iwas ko. Mariin kong nakagat ang ibabang labi ko ng sa halip na hayaan niya ako ay yinakap pa niya ako mula sa likuran.

"I'm sorry", sorry for what? For making me suffer for the past years of my life? For being so cruel to me?

Humarap ako sa kanya at pinaskil sa mga labi ko ang pinakamagandang ngiti na kaya kong ibigay. "I think we should split out now, Lucas"

"W-what? Why?" agad bumadha ang takot at pagkalito sa kanyang mukha. "I guess your plan will not gonna work. Dahil kung babalik ang asawa mo, dapat matagal na niya iyong ginawa"

"Pero Blanca---"

"If... If you truly love her, set her free. Dahil ang tunay na nagmamahal, hindi ka itatali sa isang bagay na hindi mo gusto. We do not force ourselves to change just for the one we love. Because if true love exist between two people, even though how far they are to each other, destiny will help to lead their path", wika ko at nagsimula nang humakbang palayo sa kanya ngunit napahinto ako sa sinabi niya. I freeze in my place as my breathing start to tremble while my hands begun shaking.

"You now remember everything now, don't you? Blanca? Love?"

Naikuyom ko ang mga palad ko at pilit na sumasagap ng hangin. I faced him and looked at him in the eyes. "Bakit kailangan mo pa akong pabalikin sa buhay mo, Lucas? Ano pa ba ang kailangan mo sa akin?"

"Because you're my wife, Blanca at mahal kita. Mahal na mahal"

"But I'm tired of everything Lucas. Hindi ka pa ba napapagod sa lahat ng ito? You've already broke me into pieces. Please, huwag mo na akong durugin pa", pagmamakaawa ko at tumalikod na sa direksiyon niya.

Mabilis akong nakaakyat ng kwarto at inimpake lahat ng gamit ko. Aalis n asana ako nang bigla na lamang humarang si Lucas sa harapan ko. "Get off my way!"

"No, you wouldn't leave this house!" he said in a stern voice.

"Hello everyone!"

Napalingon kami sa isang matinis na babaing bigla na lamang sumigaw. "Carla?"
Ngumisi ito nang nakakaloko bago tumango sa kalalakihang kasama niya. Bago pa magkapareact ang isa sa amin ni Lucas ay may isang malakas na bagay ang humampas sa akin mula sa likuran.

"Blanca! Gising! Oh God. Thanks! She's safe", rinig kong bulong ni Gabriel. "What happened? Nasaan si Lucas?"

Malungkot namang napatungo si Gabriel. "Carla, take him away kapalit ng kaligtasan mo at ng baby niyo"

Naibuka ko ang bibig ko kasabay ng pagdigest ng sinasabi ni Gabriel. "Say what?"

"I'm glad you're back my friend, but this is not the time for chit chatting. Kinailangan magsakripisyo ni Lucas para sa iyo at sa dinadala mo ngayon. Carla totally lost it to all craziness she has"

From the revelation he says... one thing registered in my mind. This can't be happening!

***

Baka ito na po ang last UD this week.. He he.. Nasingitang dagdagan at gusto ko pa sanang dagdagan but I'm dead tired guys.. Magla-log day muna ako ng Saturday kaya malamang baka walang UD.. Sorry po..