Kabanata 19

1.1K 21 0
                                    

BLANCA

      "Bye Blanca! Mamimiss ko ang paborito kong author", nakangising sabi ni Celestina na yinakap sa akin. Napagkasunduan naming dalawa na walang ibang makakaalam ng napag-usapan namin lalo pa at hindi ko pa naaalala ang mga pangyayari sa buhay ko sa nakalipas na mga taon.

         Nakakafrustrate isiping naaalala ko ang naging buhay ko sa past life ko pero hindi ang present life ko.

"Hey?"

I frown at bumaling kay Lucas na kipkip ang kamay niya sa kanyang bulsa. "What?"

“Seryoso ang nagging usapan niyo ah. Care to share your thoughts?” aniya. Napabuga ako sa hangin bago tumitig sa mga mata niya.sasabihin ko ba sa kanya ang mga napapanaginipan ko? Ang naiisip namig hypothesis ni Celestina?

I shake my head at the thought. No. it’s not safe to trust anyone. I smiled wryly at Lucas. "Wala, nagtanong lang ako kay Celestina kung paano gumawa ng baby, nakakainggit yung tummy niya, parang gusto ko na rin magka-baby”

Marahas siyang napabuga sa hangin kasabay ng pamumula ng mga pisngi, oh, he’s so cute! “Want to be my mate?” I taunted half joke- half meant. I tried not to laugh nang lalo siyang namula then walked out from me, why last time I checked ako ang naïve bakit ngayon parang nabaliktad atah ang mundo.

Shaking my head, I was about to walked away when someone grabbed my hands abruptly. I gasped when a mouth covered my lips, devouring my moaned and protest. Itutulak ko sana si Lucas but the kisses and the way he touches me is so achingly familiar, hindi katulad ng mga naunang pagkakataon na may namagitan sa amin kakaiba ngayon ang nararamdaman ko.

I almost lost my breath when he gave us the space to take inhale. “Don’t taunt me like that, because if only I-I could. I’d take here and now without any care about anyone. Bahala na kung sino ang makakita, problema na nila iyon?”

It’s my turn to turned into tomato, but before he can gave us space, I grabbed him and pulled him closer to my body. “T-Take me, anywhere. I won’t mind. Just promise me, ako lang, I’m quiet possessive you know”, I whisper hotly in his ears. Tila iyon lang ang hinihintay niya at binuhat na niya ako, making my legs intertwined in his waist. He started to kiss me like there’s no tomorrow makes me felt like once upon a time I’ve become a special person to him.

That afternoon I surrender myself to him. I don’t know why, but in his arms it so felt at home. Finally I can breathe, finally I can live.
“I’m sorry you’re not my first”, bulong ko sa kanya habang nakaunan ako sa braso niya. “but I am”, he whisper.

“Huh?”

“Nothing. Now rest, kailangan mo nang matulog dahil masyado kitang napagod”, he said mischievously and kiss my shoulder blade.

Tumango na lang ako at nagpadala sa antok na tila nag-aanyaya sa akin, tears fell from my eyes as memories of my real past start to flow from my eyes. Pain starts to crawl inside me like wave in the oceans.

Yes, you’re right Lucas. You’re my first. My first at everything.

*****
Hello po! Sorry for the very late update po... Nasobrahan po kasi sa mental blocked, hindi ko magawang ituloy ang story out of idea... Natigang na atah.. Hehehe.. But I'll try my very best po para makabawi.. He he.. Thanks to those who still read this story and still waiting for the update.. Ilang padyak na lang po at matatapos na ang story na ito.

El Que Se EscapóTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon