Έρωτας από το πρώτο τραγούδι...

~7~

Το τραγούδι είναι απλά από τα αγαπημένα μου και είπα να το μοιραστώ μαζί σας! Καλή ανάγνωση!

(Alex's pov)
-Ξέρω για τους γονείς σου Alex...ξέρω πιοί είναι γιατί κανένας δεν τους έχει γνωρίσει...ξέρω τα πάντα...

Μια ταραχή με έπιασε και δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη...

-Μην το κουράζεις...απλά κάτσε να σου εξηγήσω πώς το ξέρω...

Καθίσαμε στον καναπέ και μου εξήγησε...
Πως είμουν τόσο απρόσεκτος? Πως δεν την είδα?

-Θα δεχθείς να σε βοηθήσω να εκφράσεις το ταλέντο σου?..
Την κοίταξα με puppy eyes

- Αωω πως να πω όχι σε αυτά τα πανέ-ΕΕΕ ΕΝΝΟΩ....εντάξει δέχομαι...
Είπε και έσκασα ένα χαμόγελο και εκείνη κοκκίνισε...

Είναι τόσο γλυκιά όταν κοκκινίζει έτσι?

Ναι είναι...

Αυθόρμητα η Βιολέτα δάγκωσε το κάτω χείλος της από ντροπή
Ένιωσα να αναστατώνομαι όταν είδα πως δάγκωσε αυτά τα υπέροχα χειλάκια...γαμώτο θέλω να τα γευτώ..

Φίλε...κοιτάς τα χείλια της επίμονα και καρφώνεσε στο φούλ.....

Ωχ ναι δίκιο έχεις...

-Υπέροχα...θα σε δώ άυριο στις 10 στο σπίτι μου! Θα σου στείλω με μύνημα την διεύθυνση τσαοοο

Είπα και έφυγα όσο βιαστικά μπορούσα μόλις κατάλαβα ότι δεν θα άντεχα άλλο...θα την φιλούσα...

Έβαλα το κράνος μου ανέβηκα στην μηχανή μου και έφυγα με ταχύτητα

Καθώς οδηγούσα οι σκέψεις μου ήταν στο πως θα κρατήσω χαμηλό προφίλ...δεν πρέπει να μαθευτεί τίποτα καλά το κρύβω τόσα χρόνια...

(Βιολέτας pov)

Έφυγε και όταν άκουσα την ονειρική του μηχανή να απομακρύνεται ένα βάρος έφυγε απο πάνω μου...
Έτρεξα και πήρα τηλέφωνο την Κάτ

-Ναι?

-ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ!!!
Ο ALEX ΚΑΙ ΓΩ ΑΥΡΙΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ ΕΓΩ ΕΚΕΙΝΟΣ!

-Ειι ψιτ ηρέμασε λίγο κοριτσάκι μου!
Σε πέντε είμαι εκεί!

Πόλυ μικρό ξέρω αλλά πλησιάζει ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο!!! Αστεράκι αν σας άρεσε και φιλούθκιαα!!!!

ΣΠΟΙΛΛ!!!
Πως και δεν έχουνε πάρει μέρος πι γονείς της Βιολέτας? Που είναι εκείνοι?...

😈😈😈
Byeeee