Έρωτας από το πρώτο τραγούδι...

~16~

Ξύπνησα. Το όνειρο ήταν τόσο αληθινό... Ο Alex ...εκείνος με έσωσε...Ο ALEX ΜΕ ΕΣΩΣΕ!!!

Άρχισα να ταρακουνάω την Κάτ.

-ΚΑΤ ΚΑΤ ΞΥΠΝΑ!!!! ΞΥΠΝΑ!!! ΗΤΑΝ Ο ALEX!!ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΕΣΩΣΕ!!!

-Ε...τι ε?!
Είπε με μισάνοιχτο μάτια.

Σηκώθηκα γρήγορα και έτρεξα προς το δωμάτιο του.

Άνοιξα την πόρτα και φώναξα απότομα.

-ALEX ΕΣΥ ΕΙΣΟΥΝ!!!
Τον ταρακουνούσα μέχρι οου πετάχτηκε.

- Τι? Ε? Τι έκανα?..
Είπε με μισάνοιχτο μάτια.

-ΕΣΥ ΜΑΣ ΕΣΩΣΕΣ!!!
Φρίκαρε...

-Τι? Πως το ξέρεις???

-Είχα...προλάβει να δω τα μάτια σου...
Τόση ώρα δεν είχα καταλάβει πως ο Chris και η Κάτ είναι εδώ και με κοιτάνε σαν να είμαι εξωγήινος.

-Βιολέτα τι είναι αυτά που λές?
Είπε κάπως δυνατά η Κάτ με ένα πολύ σοβαρό βλέμα...
Πρώτη φορά είναι τόσο σοβαρή.

-Είμαι σίγουρη Κάτ. Εκείνος ήταν.
Έδειξα τον Alex.

Ο Alex σηκώθηκε από το κρεβάτι...

-Βιολέτα να σου εξηγήσω!...

Δεν το πιστεύω...γιατί δεν μου το είχε πεί?...γιατί τόσα χρόνια δεν είχα μάθει την αλήθεια?? Τόσα χρόνια είμουν στο σπίτι με τον αδερφό μου, που μου έχει καταστρέψει την ζωή... Γαμώτο γιατί δεν μου το είπε?.

-Γιατί μου το έκρυψες?...

-Βιολέτα...γιατί είμαι σίγουρος πως δεν ήταν ατύχημα...

Κοκάλωσα...

-Τ-τι εννοείς?!

-Την επόμενη μέρα στα συντρίμια από το καμένο σπίτι βρήκα ένα άθικτο κουτί με σπίρτα στην πίσω αυλή. Ένα καινούριο κουτί περιέχει 25 σπίρτα. Έλειπαν 10 σπίρτα από το κουτί. Ακριβώς όσα πέρνει να καεί κάθε δωμάτιο στο σπίτι εκτός από το δικό σου...

(Αφηγήτριας pov)

Ο Chris είχε αρχίσει να ιδρώνει και η Κάτ είχε μείνει σαν χάνος να κοιτάει.
Όσο για την Βιολέτα, εκείνη χωρίς καν να το καταλάβει έκλαιγε αθόρυβα καθώς προσπαθουσε να τα βάλει όλα σε μια σειρά...

Ο Alex ήταν πιο σοβαρός από ποτέ και η Βιολέτα πιο χαμένη από ποτέ...

(Βιολέτας pov)
Κάνει μια κίνηση να με ακουμπήσει αλλά εγώ τραβιέμαι...

-Alex γιατί δεν το ήξερα εγώ αυτό? Γιατί?

-Ήταν πολύ επικίνδυνο να μάθεις κάτι τέτοιο...αυτός που το έκανε μπορεί να σου έκανε κακό...