(Alex's pov)
Μόλις κατάλαβα πως ήταν με τα εσώρουχα πανικοβλήθηκα. Τι της έκανε το κάθαρμα?Έβγαλα την ζακέτα μου και της την φόρεσα.
-Ε-ευχαριστώ....
-Μην το ξανά πείς μικρή μου.Την πήρα στην αγκαλιά μου και την πήγα στο αμάξι.
[Η επόμενη μέρα]
Νιώθω πως τώρα που πια δεν κλαίει είναι η ώρα να την ρωτήσω αν της έκανε κάτι...
Χτύπησα την πόρτα μα δεν πήρα απάντηση. Την άνοιξα και μπήκα μέσα.
Η Βιολέτα ήταν κουλουριασμένη στο κρεβάτι της με ακουστικά και μουσική. Τέτοιο δέσιμο με την μουσική...
-Βιολέτα?...την σκούντηξα.
Έβγαλε τα ακουστικά.-Ναι?....
-Θα σε πείραζε να μιλήσουμε...για το χθεσινό?
Αμέσως το πρόσωπο της μαύρισε.
-Εμ..όχι.
-Βιολέτα...άργησα πολύ?...
-Όχι Alex ...αν είχες αργήσει τώρα ποιος ξέρει που θα είμουν και τι θα έκανα...
-Τι σου έκανε?
-Αυτό που φαντάζεσαι...αλλά δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει.
Πώς έχει τόσο μεγάλη ψυχραιμία?...την θαυμάζω
-Συγγνώμη που σε άφησα μαζί του...εγώ φταίω είμαι ηλίθιος!
Εγώ έφταιγα...
-Μην το ξαναπείς αυτό. Σε ευχαριστώ για όλα. Και μην ανησυχείς δεν θα είμαι για πολύ ακόμα μεστά πόδια σου....θα πάω να μείνω με την Κάτ.
Μα όχι γιατί να φύγει...την θέλω εδώ...
-Βιολέτα...θέλω να μείνεις μαζί μου. Και όχι μέχρι να βρείς χρήματα για σπίτι αλλά για πάντα...θέλω να ξυπνάω μαζί σου... Σε έχω ερωτευτεί...
Ωχ δεν μιλάει γιατί δεν μιλάει?
-Συγγνώμη ξέρω δ-δεν είναι σωστή στιγμή.
-Και εγώ Alex. Και εγώ σε έχω ερωτευτεί.
Έμεινα λίγο στην θέση μου...άκουσα καλά?!
Χωρίς να πω κάτι απλά την πήρα στην αγκαλιά μου.
-Σε παρακαλώ θα ξαπλώσεις μαζί μου?
-Φυσικά Βιολέτα μου!
Δεν το πιστεύω πως την έχω στήν αγκαλιά μου...πως της χαϊδευω τα μαλλιά...είμαι πολύ τυχερός που την έχω στην ζωή μου... Επιτέλους της είπα πως νιώθω για εκείνη, νιώθει το ίδιο...πιος θα το περίμενε...πάντως όχι εγώ... Από εδώ και πέρα οποίος την πειράξει θα τα βρεί πολύ σκούρα. Από εδώ και πέρα θα την προσέχω ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ.
(Βιολέτας pov)
Λένε ότι όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει...ότι μετά από μια μπόρα , βγαίνει μια λιακάδα...ε λοιπόν αυτό ακριβώς έγινε σε εμένα.
Μαζί του θα είμαι ευτυχισμένη...έτσι πιστεύω και έτσι θα είναι...[Μια εβδομάδα αργότερα]
Οι μέρες αυτές κύλησαν ήσυχα. Οι αρχές έψαχναν τον ακατανόμαστο και εμένα προσπαθούσαν όλοι να με κάνουν να βγώ από το σπίτι. Με τον Alex δεν έχει γίνει κάτι, κάθε μέρα έρχετε και μου κάνει παρέα. Συζητάμε μαθαίνουμε περισσότερα ο ένας για τον άλλον.... Τελικά είναι πιο φανταστικός από όσο νομίζα...τον ερωτεύομαι κάθε μέρα πιο πολύ...
YOU ARE READING
Έρωτας από το πρώτο τραγούδι...
Teen FictionΔύο άτομα δύο διαφορετικοί κόσμοι ενα μεγάλο παρελθόν Μήπως έχουν και κάτι άλλο κοινό? Αν ναι...τι είναι αυτό? Και πως θα επηρεάσει την σχέση τους? Θα δείξει....