ACİL KOCA ARANIYOR

2.1

Selaaaaaaaaaaaaaaaaaaaam.

Bilin bakalım kim yine çekiliş düzenliyor?

Tbükü ben.

Arkadaşlar en çok yorum yapana bir karakter adı daha vereceğim kfslcllsdl

Valla elalemin adı olacağına benim okurkelelerimin ismi olsun şğckskdjsk

İyi okumalar🦎

***

"Erim! Madem annenler gelecek, niye haber vermiyorsun? Ağzına kertenkele sokacağım ha! Şu yastıkları ortadan kaldır, bir de yatağı topla." Hızla ayağa fırladım ve Erim'e emirler yağdırmaya başladım. Erim Bey ise annesi ve Emir'lerin geleceğini bana şimdi haber veriyordu. Annesi ta Münih'ten geliyordu ama Erim Bey bir haber bile vermiyordu. Hasta halimle çok kötü görünüyordum. Erim etrafı toplarken üzerimi değiştirmeliydim.

"O kadın için hazırlık falan yapmana gerek yok." diye mırıldandığında derin bir nefes verdim. Neden böyle yaptığını bilmiyordum, sorgulamadım da.

"Öyle olmuyor işte, elimde değil." dedim ve ayna karşısına geçtim. Yeniden kısalttığım kaküllerimi ellimle düzelttim ve birbirine dolaşan dalgalı saçlarımı taradım. Dolaptan rahat ve şık olmasına özen gösterdiğim kıyafetler çıkardım. Şu zamana  kadar hiç  '5 ay sonra geliyorum anniş' ve buna benzer baskıları olan tişörtler almamıştım. Ve bununla gurur duyuyordum.

"Geldiler!" Erim'in salondan seslenmesiyle duymayacağını bilsem de kabul edercesine mırıldandım. Aynadan son bir kez kendime baktım ve aşağıya inmeye başladım.

Karşımda gördüğüm kadın resmen otoriter biri olduğunu belli edercesine bağırıyordu. Beyaz, kısa ve bukleli saçları, beyaz gömlek ve kalem eteği, keskin siyah gözleri ve gergin yüzü onu benim kaynanam yapan en büyük özelliklerdendi. Bu kadın resmen dünyaya kaynana olmak için gelmişti. Bir insan en fazla bu kadar kaynana olabilirdi.

"Merhaba." dedim ve elimi uzattım. Gönülsüzce uzattığım elime baktı ve utana sıkıla tuttu. Ondan sonra Betül'e gülerek 'hoşgeldin' dedim. O da bana aynı şekilde yanıt verdi. Sanki benden eskisi kadar nefret etmiyordu.

Betül'e yaklaşarak sordum. "Emir yok mu?"

"Stalk yapıyor, aşık olmuş." dediğinde kıkırdadım. Kim olduğunu merak etmiştim.

Emir eliyle koltuk takımını işaret etti. Sevgili kaynanacığım (!) beni dikkatli bir şekilde süzdü. Geçen sefer gereksiz Ardal'ın ailesi ile tanıştığımda beni gayet hoş karşılamışlardı, ilk defa istenmediğimi bu kadar belli eden bir aile görmüştüm.

"Ee Erim, Adabel'den sonra çıtayı baya düşürmüşsün." Nihayet ortamdaki sessizliği bozan kaynanacığım, keşke sessizliği hiç bozmasaydı dedim.

"Anne!" Betül uyarırcasına annesine bakınca Ayşegül Hanım omuz silkti.

"Bizi biraz yalnız bırakır mısınız?" Erim bize bakmadan nefret dolu bakışlarını annesinin üzerinde tuttu. Betül bana bakınca kendimi yeniden bir Hint dizisinin içerisinde hissettim.

"Bari mutfağa gidip kahve yapalım." diye mırıldandım. Betül de arkamdan beni takip ederken bir yandan da istemsiz bir şekilde Erim ve sevgili kaynanamın ne konuşacağını merak ediyordum.

Elbette kahveyi makine yapacaktı.

Dolaptan dört paket kahve çıkardım. Betül de ketıla su koyuyordu.

"Ben... Üzgünüm." Bunu söyleyen Betül'e baktım. Ne için üzgün olduğunu anlayamamıştım. Sahiden yüzü düşmüştü.

"Ne için?" diye sordum merakla. Hafiften tebessüm etti.