Taş Komşularım

Yeni Komşular

MİNA'NIN AĞZINDAN

Sabah uyandığım gibi Ava'yı uyandırmaya evlerine koştum ama büyük süpriz hala uyuyordu. Hayır merak ediyorum bir insan bu kadar uzun nasıl uyur. Melis teyzeden girmek için şirin ifademle bir izin aldım ve mutfaktan sürahiyi kaptığım gibi Ava'nın odasına girdim. Yani resmen girdim yerde kıyafetler ve ayakkabılarla klasik bir Ava odasıydı. Ama anlamıyorum bir insan nasıl bu kadar uzun uyur. Sürahiyi kaptığım gibi kafasından aşağı boşalttım. Bağırarak bir küfür savurdu ve ölümcül bakışlar atmaya başladı. Buradan hala uyku sersemi olduğunu anladım ve fırsattan yararlanıp kaçmaya başladım. Ama kız uykusunda bile koşuyor, takıldı peşimde apartmanda pijamayla koşmaya başladı.

Apartman boşluğundan birbirimize ölümcül bakışlar atarak biraz oyalandık ve Ava bağırarak şarkı söylemeye başladı. İnsanları rahatsız etmemek için panik oldum ve Ava'ya susması için haraketler yapıyordum ama bir türlü susmuyordu ve daha yüksek sesle söylemeye devam ediyordu. O anda kata asansör geldi en üst katta olduğumuz ve bizim iki daire dışındaki diğer iki dairede de kimse oturmadığı için şaşırdım ve Ava'yla aynı şaşkın bakışlarla birbirimize baktık.

 Kim ki bu bakışı atarken aniden asansörden hayatımda gördüğüm en güzel gözlü  çocuk indi.   Ava'ya sakın aklından geçirme o benim bakışı atarken Ava bana bir piç smile yaptı. Çocuğa bakmayacağından yüzde yüz emindim artık. Ava her zamanki gibi beklemeden çocuğun yanına gitti ve "Sen kimsin bu katta bir tek biz oturuyoruz. Katı karıştırdın herhalde." dedi ve ne ayak bakışı attı. Cidden kız gözleriyle konuşabiliyor.  Çocuk gözlerini benden ayırmadan "Yeni taşındım yani beni burada görmeye alışsan iyi olur." dedi ve göz kırptı. Ava "Oldu canım inş canısı alışırız artık." dedi ve 5 saniye sonra seni sikerim bakışı attı. Ava'yla bizim eve gittik ve son ses müzik açıp dans ederek şarkı söylemeye başladık. Aniden kapı çaldı ve Ava kim o bakışı atarak, dans ederek kapıyı açtı.

AVA'NIN AĞZINDAN

Hani anın içine eden tipler olur ya kesin Mert diye düşünerek kapıyı açtım.Karşımda sabahki çocuk ve yanında acayip yakışıklı bir çocuk vardı. Saçları kahverengiydi gözleri maviydı. Kolları dövmeler kaynıyordu. Dudağı ve kulağı delikti. Tabi ben hala sen kimsin yeğen bakışımı atıyordum.''Ya bir sesi kısın bu ne.'' dedi çocuk.  İçimden kimsin ya sen tarzı düşünceler geçerken '' Beğenmediysen siktir git  sorunun ne'' dedim. Tanrım hala bön bön bakıyor. Şimdi de sırıtıyor bide bu mal mı ya.Bende dikkatim dağılsın diye Mina'ya baktım. Yeni komşu ve bu bakışlarla sevişiyor resmen. Yanındaki çocuk bana bakıyor hala . Bir anda sordu "Adın ne bücür?''  Hışımla kapıyı suratlarına kapattım ve gidip sesi daha da açtım. 

MİNA'NIN AĞZINDAN

Tekrar kapı çaldı. Ava sinir krizi yaşamasın diye kapıyı bu sefer ben açtım. Karşımda Mert ve Burak duruyordu. Burak "Kimdi bu çocuklar ne oluyor lan?" dedi. Kahkaha attım ve "Müstakbel kocam ve tecavüz bakışlı çocuk." dedim. Burak biraz bozulmuş gibiydi. Düzgün bir cevap olması için "Yeni taşınan komşularımız." diye düzelttim. "Neyse hadi bir şeyler yiyelim yemek yapın kızlar." dedi Mert. Ava'yla piç smile bakıştık ve her zaman yaptığımız makarnadan yapmaya karar verdik. O sos ben makarnadan sorumluyum. Yemek bittikten sonra hep birlikte caddeye inmeye karar verdik ve asansörle inip her zaman oturduğumuz kafeye gittik. Kafeyde  geldiği andan beri deli gibi bakıştığım çocuk ve tecavüzcü bakış oturuyodu. Ava içini çekti Burağı yanına aldı ve sikici bakışlarla çocukların yanına gitti.

"Yenisiniz ama bir şeyi açıklığa kavuşturalım. Burası bizim mekan anladınız mı? Şimdi yaylanın." dedi. Allahım lütfen  gitmesinler diyordum içimden. Ani bir cesaretle "Adınız ne?" dedim. Benim bakıştığım "Ben Berk bu da Can. 17 yaşındayız." dedi. Sonra ekledi "Sizin adınız ne?" dedi. Ava bana kenardan çocuklarla konuştuğum için  tıslamalı bakışlar atıyordu. "Ben Mina bu da Ava, şu Burak ve bu da Mert." dedim. "Hangi okuldasınız?" diye sordum. "Buraya İstanbul'dan yeni taşındık. Can da bizim evin karşısına taşındı. Cantürk Koleji'ne gidiyoruz sanırım." dedi. "Aaaa aynı okuldayıız." dedim. İçimden bu nasıl bir şans katımıza 2 tane yakışıklı aynı okula gideceğimiz mükemmel çocuklar taşınmıştı hayal etsek olmayacak türden. . "Sizi diğerleriyle tanıştırmak lazım o zaman." dedim. Ava kenarda hep oturduğumuz köşeye geçmiş bizi takmıyordu.