"Mumla Mı? "16

21 4 0
                                    

Şom ağızlıyım gerçekten öyleyim daha demin maşallah 35 kişiyiz diye içimden geçiriyodum ki...
.
.
Baktığımda kavgalı olduğum kızlardan başak yoktu, ama demin buradaydı, yoruldum diyip duruyodu,
Evet bi kere daha anladım bu adamlar işini biliyolar ve bi çoğumuz burdan kurtulamayacağız...
.
.
.
.
Başak yok diye bağırdım ve bağırmamla herkes telaş yaptı, ağlamaya başladık, erkekler napmalıyız diye konuşuyordu, şuanda burda o kadar çok ses vardı ki başım patlaya bilirdi  her an.
.
.
.
.
Buğra :Abi burda durmamalıyız bir an önce ormandan çıkmalıyız, dedi.
Serkan :Ne yani o kızı burda o adamlarla mı bırakmamızı istiyosun dedi?
Mert:Buğra haklı o adamlardan onu kurtaramayız asla tek çaremiz kaçmak, yoksa bir çoğumuzun sonu öyle olucak, anlamıyomusunuz?
Alihan :Sizi bilmem ama ben bi başkasını kurtarmak için geri dönemem onu arayamam yani, hem gücümüz asla onlara yetmez, burayı bizden iyi biliyolar. Ve sonumuz diğerleri gibi olmadan kaçalım bence, dedi.
.
.
Ve sonunda hızlı hızlı yürümeye başladık. Hava kararmıştı ama biz yinede durmak istemiyoduk çünkü her durduğumuzda başımıza bişeler gelsin istemiyorduk.
.
.
Herkes bir an önce bu lanet olası yerden kurtulmak istiyordu, ve bunu başarıcaz öyle yada böyle...
.
.
.
Kızlar tekrar ağlamaya başladı, acaba başağa  ne yaptılar diye konuşuyorduk. İnşallah başka birimizi de kaçırmazlar diye konuşuyoduk, hepimiz o kadar çok korkuyoruz ki uyumak bile istemiyoruz.
Uykuda yakalanmaktan korkuyoruz.
.
.
.
Bi yandan başağın ölüm düşüncesine sevindim de diyebiliriz çünkü kızdan nefret ediyorum, okula ilk geldiğim zamandan beri benimle uğraşan tek insandı. Ama yinede bu şekilde feci bi şekilde ölmesini isteyecek kadar zalim de değilim.
.
.
.
Hava kararmıştı  artık bi yerde dinlenmeye karar verdik, korkuyoduk ama dinlenmeden de olmaz.
Ateş de yakamıyoduk biz burdayız gelin alın der gibi olur, o yüzden çok üşüyoruz. Soğuktan ölmeyiz inşallah.
.
.
.
Erkekler nöbet tuttular tabikiside ama kimse uyuyamıyodu öğretmenimizin, müdürün ölmesi neyse ama arkadaşımızın birinin de ölecek olması düşüncesi, sıranın bizde olması düşüncesi bizi uyutmuyodu galiba...
.
.
.
İnşallah canını yakmazlar diye düşünüyodum, nefret ettiğim birisi hakkında böyle düşünmek tuhaf hissettirdi doğrusu...
Artık uyuyamıyoduk, ağlamaktan gözlerimiz o kadar ağrımış ki, herkes kalktı teker teker hiç kimse uyuyamıyo en iyisi yola devam edelim, hem biraz daha uzaklaşmış oluruz diye konuştu, hakan...
.
.
.
Yola çıktık ama karanlıktı allahtan herkesin telefonlarında biraz şarj vardı da sırayla bir  telefonun ışığıyla gidiyoduk. 1kişi önde herkes sırasıyla yürüyodu.
Kimse telefonlarla uğraşmıyodu, zaten napabilirdik ki?
Işık çok fazla yoktu zar zor gidiyoduk pilimizin bitmemesi için böyle gitmek zorundayız başımıza ne gelicek hiç bilmiyoruz, keşke çeken bir yer bulabilsek...
.
.
.
Yola devam ederken birden yere, ağaç ev gibi bişeyden, bişey düştü gidip bakmak için çok çekindik ama yavaş yavaş yaklaştık ve yaklaştığımızda tüylerimin ürmermesine engel olamadım.
Başağın her yeri mum, kızı yakmışlar resmen, çoğu yeri kan kusmamak için bağırmamak için zor tutuyorum kendimi. Bu kadar acı çektirmek zorundalarmıydı, kim bilir ne kadar çok canı yanmıştır.
Pis herifler canınız cehenneme...
Kızlar ağlamaya başladı tabi bende sesiz sessiz ağlıyoduk, bağıramıyoduk bile.

Serkan :Acaba yukarıda ne var? Bi çıkıp baksak mı dedi.
Buğra :Abi sen salakmısın ya adamlar ordaysa napıcaksın ordan asla kurtulamazssın, ha çok merak ediyosan buyur çık dedi.
Mert :Şimdi bunun sırası değil yapıcak hiç bişeyimiz yok eğer adamlar yukarıdaysa biz de şuan tehlikedeyiz burdan hemen uzaklaşmalıyız, hemde hemen. Belkide bizi duyuyolar, hadi dedi.
.
.
.
.
Kızlar olarak hep bi ağlama modundayız zaten bunu söylememe artık gerek yok bence...
Tam gidicekken bi ses duydum ve arkama baktım iri yarı adam ipeğin boynundan tutmuş bize dedi ki :
Diğer arkadaşınızı kurtarmaya gelmediniz, çok bekledi sizi, o zaman bu kızı kurtarmaya gelin bari dedi ve arabaya binip gitti.
Peki biz şimdi napıcaz ipeki kurtarmalımıyız, yoksa yolumuza devam mı etmeliyiz?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Evet böcüşlerimm inşallah beğenmişssinizdir.
Sizleri seviyorum.❤️❤️
Okumayı bırakmayın...

Sebebi SensinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin