Sebebi Sensin

''Ümit''22

Sena seçim yapmıştı ve bayılmıştı ...mertse 1 dakika yanından ayrılmıyodu ...

tabi hayatını ona borçluydu .

Şuanda hayat hepimiz için çekilmez bir yerdi ... Tek duamız ise hakanın annesinin hakanı duymuş ve bir sorun olduğunu anlamış olması .

.

.

.

.

.

.

Mert:Sena artık kendini suçlama lütfen daha fazla ağlamanı istemiyorum ,benim yüzümden oldu herşey  lanet olsun ,dedi .

.

Çocuk kendini yedi bitirdi ikiside birbirlerine sarılarak ağlıyordu .

.

.

.

.

Akşam olmuştu ve biz bütün gün hiçbirşey konuşmadık ensarla bile konuşmadım şuanda herşey o kadar boş ki konuşmayı bırak kolumu kaldırıcak halim yok ...

.

.

.

Öylece oturuyoduk ne konuşuyoduk ne birbirimize bakıyoduk herkes bişeler düşünüyodu .

Ben annemi babamı yaşayamadığım şeyleri yaşamak istediğim şeyleri ve bunları hak edicek ne yaptığımı düşünüyodum en çok ta bunları görücek ne yaptım onu çok merak ediyorum. 

.

.

.

.

Herkes artık yorulmuştu hiçkimse birşey söylemeden olduğumuz  yere yatıveriyodu .kendimizi uykunun kollarına bıraktık ,sabah kalktığımızda herşeyin daha iyi olmasını umuyodum .

İnşallah birisi bizi artık kurtarmaya gelir .

Bu kadar da fazla değilmi ama hiç mi ailelerimizden biri bizi aramadı ,ulaşamayınca hiçkimseye merak etmediler mi ya ,belkide onlarda bizi arıyolardır inşallah arıyolardır yoksa bu ormanda açlığa, ölümlere, korkuya, ağlayan insan görmeye ve en önemlisi sevde denen o kızla ensarın yakınlaşmasını görmeye daha fazla dayanamıyacağım...

.

.

.

.

Sonunda ben de bunları düşünerek uykunun kollarına kendimi teslim ettim .

Acaba burağa ne gibi işkence yapıcaklardı inşallah bu görücek olduğumuz son işkence olur ,daha fazla ölü benden görmek istemiyorum .

.

.

.

.

Sabah kalktığımızda herkes çok sakindi neden bilmiyorum ama artık kimse kafasını kaldırıp yanındakinin yüzüne bile bakmaya tenezül etmiyodu ,hepimiz ölücez açlıktan artık ,buna daha fazla dayanamayız ,telefonlarımız desen zaten hepsinin şarjı biteli çok oldu .

.

.

.

.

Biraz olsun yürümeye çalıştık artık eskisi gibi yürüyemiyoruz da açlık ,yorgunluk ,korku bizi bitiriyodu günden güne galiba ,hepimizin sonu bir ormanda ölmek olucak...

.

.

.

Hepimiz daha fazla yürüyemeyeceğimizi anladık ve oturduk zaten ne kadar yürürüsek yürüyelim adamlar geliyolar kimi istiyolarsa götürüyolar istediklerini yapıyolar ve biz sadece elimiz kolumuz bağlı öylece izliyoruz en çok ta bu koyuyo insana  zaten...O kadar insanız ama tek birşey bile yapamıyoruz .zaten napabiliriz ki bunlar insan değil resmen canavar ,insan canavarları...

.

.

.

.

.

.

.

Tam ayağa kalkmıştık ki yürümek burdan biraz daha uzaklaşmak için arkamızdan bir araba sesi duyduk kornaya basıyodu ,onların geldiğini düşünmüştüm ama içinden 2 polis ve bir kadın çıktı,

Hakan :Anne sonunda diye bağırıp ona doğru koştu.

Ve herkes o anda derin bir nefes aldı .

Ve arkasından da daha fazla polis arabası geldi .

Sanırım sonunda kurtulduk bu cehennemden ...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

İnşallah hoşunuza gitmiştir böcüşlerimmm...

Sizleri seviyorum ...

Okumada kalın ...