Sebebi Sensin

"Sıra"17

İpeki kurtarmalımıyız...

Ya ipeki kurtarmak isterken bize de bişey yaparlarsa.

Onlar ipekle uğraşırken bence kaçmalıyız.

Çünkü yapacak başka bişeyimiz yok.

Onu o adamlardan asla kurtaramayız,çünkü adamlar öldürmek için resmen can atıyolar.

Elimizden hiç birşey gelmez.
.
.
.
.
Ben bunları düşünürken, erkekler şimdi zaten hiçbirşey yapamayız. Hava karanlık, en iyisi bi yerde dinlemek. Dediler.
Ve onların dediklerini yaptık zaten hep onların dediklerini yapıyoruz.
Belli etmiyolar ama eminim onlarda çok korkuyolardır...
.
.
.
.
Bir yere dinlenmek için oturduk yola çıkmıştık evet ama hiç araba geçmiyodu,hem de hiç yinede yolun kenarında oturduk belki bi araba geçer yardım isteriz diye belki de bi kaçımızı götürebilirdi.
.
.
Hiç kimse uyumuyodu herkes düşüncelere dalmıştı.
Kızlar olarak arada ağlayıp sonra tekrar susuyoduk bu böyle devam ediyodu.
Acaba hocalarımıza da birşey yaptılar mı diye sordu hakan.
Mert:Bence onlara bişey yapmadılar adamı duymadınız mı müdüre rehberlikçi, sen ve de bi kaç öğrencin dedi, bence onları bi yerde tutuyodur kesin dedi.
Halil:Bize yardım etmesinler diye çünkü telefonlara bizden ulaşamıyoruz ama hocaların bildiği bi yolla ulaşabilicektik,tabi hocalarımız yanımızda olsaydı. Ve bunu bildikleri için onları bizden uzaklaştırdılar.
Sevgi :Uzaklaştırdılar ki işlerini daha kolay halletsinler.
Buse :Eminim bi çoğumuz burdan ölmeden kurtulamayacağız.
Emir :ipeği kurtarmayı  felan düşünmeyin ben asla aramaya gelmem, zaten elimizden ne gelir ki, hiçbirşey.
Zaten hiç kimse aramak istemiyodu...

Selin:Aynen uzaklaşabildiğimiz kadar uzaklaşalım dedi.
Mert:Abi nereye uzaklaşıyoruz her seferinde karşılaşıyoruz, onlar her seferinde elimizden yanımızdan birini daha alıp götürecek ve biz sadece zeyredicez dedi.

Aynen katılıyorum hiç birşey yapamayacağız, malesef elimizden hiçbirşey gelmicek öylece ölmelerini seyredicez dedim.

Ve kızlar olarak tekrar ağlamaya başladık.
Hep ağlamak zorunda olmaktan bıktım.
Artık bir an önce eve gitmek istiyorum.
Benim akılma bişey geldi dedim.
.
.
.

Selin :Ne geldi dedi?
Bende şimdi bu adamlar önce başağı kaçırdılar en tembel en kötü kızı, ama şimdi ipeki en çalışkan okulun en iyisini ikisi zıt ve daha hiç erkek kaçırmadılar. Dedim.
Mert:O zaman sıra şimdi en çalışkan ve en tembel erkek öğrencide mi? Dedi
Yusuf :Hayır bu çok saçma bence rastgele seçildi dedi.
İrem :Bencede belli bir sıraya göre seçiyorlar, çünkü ilk önce en tembel sonra en çalışkan öğrenci rastgele olamaz heralde deme?
Bu adamlar neye göre sıralama yapıyo bilmiyorum ama eminim ipek te ölücek ve diğer sıradaki kişiler kimse onları da kurtaramayacağız dedim.
.
.
.
.
.

.
Elimiz kolumuz bağlı olarak öylece oturuyoduk.
Artık dua etmeye başladık.
Herkes dua ediyodu allahım yalvarırım sana bizi kurtar diyoduk.
Alihan :Burdan kurtulursam söz dana kesicem diyodu.
Mert :Ooooo  dana mı okulda kes bari dedi.
Oha ya biz ne derdindeyiz o hala midesinin derdinde.
Herkes ona öldürücü bakışlarını attı.
Kimsenin konuşma isteği yoktu.
Hepimiz hayattan bıkmış bi şekilde öylece birbirimize  korkuyla bakıyoduk.
Ve şuanda yüzüne baktığım birilerinin daha ölebilecek olduğu düşüncesi beni korkutuyodu.
Ve selinin dediğiyle bir kez daha içim ürperdi.
.
.
.
.

Selin : Sıra kimde acaba?

.
.
.
.
.
.
.
Evet böcüşlerim okumaya bırakmayın...
Sizleri seviyorum ❤️❤️
Yorum yaomayı ve vote vermeyi unutmayın...
İnşallah bu bölümü beğenmişssinizdir...
En kısa zamanda görüşmek üzere....