My Destiny

Chapter 3- Dream

"Sorry Isabelle, I can't make it. Naunahan ako ng takot. Please forgive me"

----

"Ma'am malelate na po tayo sa wedding nyo"

Ang rinig ko sa coordinator ng wedding namin.

Nakatitig lang kasi ako dito sa malayo, na para bang may mangyayaring masama mamaya kung tutuloy ako sa aking kasal.

"Let's Go, Ma'am?"

At sinabayan ko na rin ng pagtayo ko, pababa na kami ng hotel na pinacheck in an namin for this day.

Andito na ako sa bridal car ko. Na para bang wala parin sa sarili.

"Miss, can i ask? Andun na ba si Paolo?"

Ang tanong ko sa coordinator.

"Yes ma'am! Kanina pa nga po sya nagaantay sa inyo ma'am. Mukhang excited po sya"

Ang sagot naman nya sakin.

Napabuntong hininga na lamang ako at inalis na lang sa isipan ko ang lahat ng negatots.

Hanggang sa makarating na kami rito sa simbahan kung saan ako ikakasal.

"Miss Isabelle, you will walk the aisle now. Are you ready ma'am?" -coordinator

Tumango na lamang ako.

"Don't forget to smile ma'am!"

Nguniti ako pero plastic lang.

Pagopen ng door ng simbahan. Nakita ko lahat ng tao. Nandun lahat ng malalapit sakin. Nasa bandang gitna naman sila Daddy and Mommy na hinhintay ako papunta altar.

At nakikita ko naman sa pinadulo ang mapapangasawa ko. Na hindi man lang tumitingin sakin. Nakayuko lamang sya.

Habang naglalakad, nararamdaman ko talaga ang bigat sa dibdib ko.

Nang makarating sa altar, inabot ako nila mommy at daddy kay Paolo.

At sabay sabing

"Sorry Isabelle, I can't make it. Naunahan ako ng takot. Please forgive me"

At narinig ko na lang ang pagtakbo nya papalayo sakin.

Parang gumunaw ang mundo ko sa narinig kong yun.

Grabe ang iyak ko at halos di na ako makahinga.

--

*phone rings*

Nagising ako sa ingay ng phone ko na parang kanina pa tumutunog. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag its Mommy!!!

Hays. Buti na lang panaganip ang lahat at kung hindi gusto ko ng magpakamatay

At eto tumatawag na ulit si mommy.

Mommy:

Anak, saan ka na?

Me: