Chapter 1- Aksidente

18 2 1
                                    

"Tanggalin mo ang sakit na nararamdaman ko ngayon, kahit ikaw ang dahilan neto"

Ang sarap ng simoy ng hangin

Sarap pagmasdan ng tubig sa dagat

Sarap titigan ang kulay asul na langit na ngayon ay nagiging pula na dahil sa lulubog na ang araw.

Nandito ako ngayon sa barko, i gave myself a break from all the pains. Pains? Coz I broke up with my fiancé kasi nahuli ko sila ng babae nya sa condo ko. Condo ko MISMO! Kapal ng mukha ano?

Nasa team building kasi ako nun sa Japan, 2 weeks ako dun. At hindi ko sinabi sa fiancé ko kung kailan ako uuwi dahil gusto ko syang surpresahin. Supresahin mismo sa condo ko at yun pala ang naabutan ko. My goodness!

Nakilala ko tong fiancé ko sa work, and we're working sa isang kilalang company, he's engineer and I'm an Architect. 2 years lang kami, at agad syang nagpropose sakin. Sa kadahilanang mahal ko sya at parang wala sa mukha nya ang magloko I said "Yes" nung nagpropose sya.

Hindi ko na lang naramdaman ang pagtulo ng luha ko habang naalala ang mga sakit na yun.

Nakaramdam naman ako ng isang matigas na bagay sa aking daliri at dali dali ko namang tiningnan to.

"What the?" mapapamura na lang ako.

Napatingin tuloy sakin yung service crew ng barko at sabay sabing "Are you okay ma'am?"

Tumango na lamang ako at ibinalik ang atensyon ko sa bagay na nasa aking daliri. Suot suot ko pa pala ang engagement ring nato, walang kwenta to sa daliri ko at nandidiri ako sa taong nagbigay nito. Sa sobrang inis ko tinanggal ko agad ito at itatapon na sana ito sa dagat ng biglang may humawak sa aking kamay na para bang pinipigilan ako.

"Bakit mo naman itatapon yan?" Boses ng isang lalake.

Napatingin ako sa kanya. At kumunot ang aking noo. Pakelamero.

"Pake mo ba Kuyang Pakelamero?" Sabi ko.

"Lance Dawson" sabay nyang sinabi at inabot ang kanyang kamay.

"Did I asked your name?" sambit ko

"Lance kasi ang pangalan ko hindi Pakelamero, at hindi naman kita pinapakealaman, pinipigilan lang kitang itapon yan"

Parang ganun na rin yun. Pakelamero talaga to. Tumalikod na lamang ako at tuluyan ng umalis sa lugar ko. Nakakainis talaga grrr! Kaya nga nagleave sa work para mapagisa tapos etong kuyang to pinapakealaman ako sa ginagawa ko. At yong singsing naman na balak kong itapon ay itinago ko na lang sa aking bulsa.

Dumiretso ako sa bar netong barko para naman gumaan ang loob ko.

Nandito ako ngayon sa pinakadulong table ng bar ng walang makakita sakin at baka may mangealam ulit sakin.

Nakailang tagay na ako at ibat ibang brand pa ng alak. Talagang nakakalasing naman yun! At sinasabayan pa ng madaming tao sa paligid at lakas ng sound ng music kaya mas lalo kang malalasing. Hindi ko na kaya! kailangan ko ng bumalik sa kwarto ko. Wait! Nakalimutan ko kung anong room number yun. I remember that i took a photo of it. Hinugot ko ang phone ko sa bulsa at tiningnan to.

Pagewang gewang na ang katawan ko sa pagtayo at ang ulo ko naman ay para ng babagsak pero nakatingin parin ako sa phone ko upang malaman ang room number ko.

"Ro-rooo-rooom... rooommm 102"

Yun nakita ko rin kahit na naduduling na ako. Sa sobrang lasing ko nagtatanong na lang ako sa crew kung pano ba ulit makabalik sa mga rooms netong barko.

After 30minutes sigurong pagewang gewang at patanong tanong sa mga dito. Buti naman at nakarating na ako sa hallway ng mga rooms. Hinanap ko ang room ko habang nakasandal na sa pader.

At eto nahanap na rin. Sabay turo sa number.

"Roomm oneee zerooo twoo! Nahanap rin kita!!"

At yun binuksan ko na ang pinto. Sa sobrang kalasingan di na ako nakaabot sa kama. Andito ako ngayon nakabulagta sa mismong pintuan ng kwarto ko.

Hilong hilo na ako @_@

Narinig ko na lamang na may bumukas ng pinto na nanggagaling sa banyo. Inangat ko ang ulo ko upang tingnan kung sino yun at sa pagkakaalam ko ay lalake pero diko na maaninag dahil sa hilong hilo ako.

"P-p-a paolo?"

"Paolo ikaw ba yan?" utal kong sabi

Hindi sya sumagot at binuhat na lamang nya ako at inilapag na sa kama.

"Huwag mokong iiwan pleaseee, mahal na mahal parin kita kahit ang sakit sakit na" diretsong sabi ng bunganga ko.

Hinila ko sya at ramdam ko ang bigat ng katawan nyang dumampi sakin. Ang bango halatang kakatapos maligo.

"Ang bango mo naman, ang sarap mong halikan"

Yun na lamang ang lumabas saking bibig. At sinuggabang ko na lang sa ng halik. Naramdaman ko ang init ng katawan ko na dumidikit sa malamig nyang katawan dahil sa basa pa to galing banyo.

"Tanggalin mo ang sakit na nararamdaman ko ngayon, kahit ikaw ang dahilan neto"

Naramdaman ko na rin ang labi nyang gumagalaw na para bang sumasabay sa init ko. At dun na nagsimula ang lahat.

----

Spg agad! Hahahaha

Please bear with me!

My DestinyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon