Nowe życie

Znowu to samo?!

Kuba następnego dnia pojawił się w
szpitalu z nadzieją,że odbierze
Natalię i opowie jej wszystko na
temat poczynań Żarskiego.

Mężczyzna przechadzał się
szpitalnym korytarzem aż wkońcu
chwycił za klamkę sali ,w której
leżała Natalia i otworzył drzwi.
Proszę stąd wyjść!-krzyknęła lekarka
pochylając się nad Natalią.
Ale...-chciał coś powiedzieć Jakub gdy
jedna z pielęgniarek wyprosiła go z
sali.
Kuba zsunął się po ścianie i próbował
kryć swoje łzy za dłońmi
zasłaniającymi twarz.Mężczyzna
siedział tak na podłodze do płuk
lekarka nie wyszła z sali.Była to
chwila,która zdawała się być
wiecznością.

Roguz widząc otwierające się drzwi
gwałtownie wstał i zaczoł zasypywać
kobietę pytaniami.
Co z nią jest?-zapytał.
Już wszystko pod kontrolą-odparła
lekarka.
Co się stało?-pytał dalej chcąc się
dowiedzieć co było przyczyną
pogorszenia stanu zdrowia jego
przyjaciółki.
U pani Natali nastąpił krwotok
wewnętrzny-odpowiedziała
Ale ona miała wracać dzisaj do domu-
powiedział mężczyzna ze spuszczoną
głową.
Pszykro mi ale jest to niemożliwe-
oznajmiła ze współczuciem kobieta.
Mogę chociaż do niej zajrzeć?-zapytał
niepewnie Kuba.
Oczywiście.Proszę jednak o spokój pacjentka musi odpowyczać-
powiedziała odchodząc.

Kuba kolejny już dziaj raz wszedł do
sali.Tym razem usiadł na krześle
obok szpitalnego łóżka i złapał
Natalię za rękę.
Tym razem cię nie uratowałem-
powiedział przez łzy.
Nie uratowałem ciebie-dodał całując
kobieta w dłoń.

Mężczyzna spędził przy przyjaciółce całe popołudnie.Po wyjściu ze szpitala zadzwonił jeszcze do szefa prosząc o widzenie z Żarskim.

Cześć szefie. Załatwisz mi widzenie z Żarskim?-zapytał prosząc.
Kuba nie wim czy jest to dobry pomysł-odparł Zarembski.
Muszę z nim pogadać-dodał Jakub
Ale obiecaj,że nie zrobisz nic głupiego-upewnił się mężczyzna
Obiecuje-oznajmił Kuba

Ps.Lusia_15