Chapter 2

8 0 0
                                    

*If you were rich. Then why cant you afford to buy a very nice personality?*

**

Kanina pa ko dito sa groudfloor at nakatingala sa building na papasukan ko. Huminga ako ng malalim at nag simulang humakbang.

Nasa 8th floor pa ang classroom ko so, I take the elevator.

Dumaan ako sa hallway madami ang tumitingin sa akin at nagbubulungan. First day of school at mukhang ako lang ang baguhan dito.

Sinubukan kong ngitian ang babaeng nakasandal sa locker niya at may hawak na cellphone. She looks so nice, puro pink ang gamit niya. She roll her eyes at me and she seems to be disgusted. Ay gamit lang pala yung nice, pero ugali, nevermind.

Hayy nako! mukhang mahihirapan talaga ako.

Hindi ako sanay. Parang ang laking changes. Sa uniform pa lang malaki na talaga. Sa dati kong school blouse lang, as in manggas lang yung uniform tapos palda na below the knee. Samantalang dito, Im wearing a long sleeve color white na napapatungan ng coat na colo black at may necktie pang color red. And the skirt, it was above the knee at long socks.

Airconditioned kasi dito. PRIVATE EH ! psh.

Pag dating ko sa tapat ng pinto kung saan nakasulat ang room number ko, naka lock pa pala. Kaya naman pala madaming istudyante sa hallway. Halos lahat may kasama eh. May grupo-grupo, ayan nag mistula na talaga akong loner.

Huhu. Yaya I need you! I wanna go home.

Pumunta muna ako sa may corridor ng room kung saan may glass window. Tumingin ako sa labas. And woah! ang ganda ng tanawin. Kung may maganda sa school na ito, yun ay ang tanawin mula dito sa 8th floor. Kitang kita yung bundok. So may forest pala sa likod ng school. Interesting.

Binuksan ko ang bagpack ko at kiuha ang cellphone ko. 5 messages received. Isa-isa kong binuksan at napapangiti ako.

3 messages from: Bestie

*Good morning :) First day ngayon and I'm so happy. Kaso medyo sad kasi wala bestfriend ko ajuju :(  -gm

*Uyy bestie goodluck, miss na kita agad. Magpakabait ka dyan ah ;)

*Kasama ko ang barkada ngayon, ikaw topic namin kasi walang maingay dito hahaha

Nakaramdam ako ng lungkot sa last message. Ay nako! butipa sila magkakasama, eh ako loner lang dito. Ang saklap.

Yung dalawang message from yaya lang. Sabi niya kumain daw ako ng lunch tsaka ayun be nice. Tapos yung last message niya, make friends daw. Which is sobrang labo mangyari. Ni wala nga ditong mukhang friendly eh. The boys care about their stories and payabangan lang. Tapos yung mga girls naman, puro itsura inaatupag at pa-social-an.

Lahat ng tao dito mukhang mayaman. Kutis pa lang pang mayaman na. Sa dati kong school konti lang kutis mayaman. Hayy puro ako kumpara nakaka inis.

After half an hour bumukas na rin ang classroom at pumasok na ko.

Color white yung wall tapos tiles yung sahig at sobrang kintab. Everything is white, the board, the tables, the chair. So, I therefore conclude na nakakahiyang magkalat dito.

Pumasok na din ang iba pang estudyante na naka room dito sa star section. Tama star section ako kasi mataas ang previous grades ko. Pero di lang basta basta sa mataas na grades na yun, pinag take din ako ng exam.

Ang ingay, puro daldalan ang lahat. Pero napansin ko na may mga bakanteng upuan. Sa may bandang likuran. Seven chairs ang bakante. At pag may umuupo dun pinapaalis nila. Why? sino ba ang naka upo sa mga upuan na yon. Hindi kaya yung anak ng may ari ng school?

Nawala ako sa pag iisip ko ng biglang may pumasok na babaeng maganda. May edad na pero sobrang ganda *o*

Narinig kong sabi ng mga kaklase ko "nandyan na si ma'am". So, teacher pala siya? hindi halata. Parang artista.

Dumating na nga ang teacher pero nanatiling bakante ang mga upuan. Tumingin siya at napa- tsk! hala! anong meron ba sa mga may ari nun?

"Goodmorning class! I will be your class adviser this entire year. So siguro naman kilaka niyo na ako. Im Mrs. Ivy Ferrer. Call me ma'am Ivy." seryoso niyang sabi. Hala bat ganun? para siyang si mommy, serious face. Kung hindi lang maganda tong si mam, masasabi ko ng terror teacher toh.

"So isa lang ang pumasa sa starsection average na transfery sa school na ito. Can you introduce yourself" sabay tingin sa akin ni mam. Kinabahan ako bigla. May introductionpa pala dito, di ako prepared.

Since sa unahan na row ang upuan ko, mabilis lang akong nakapunta at nakatayo sa lahat. Everyone is staring at me from head to toe, kaya di ko maiwasan na mapatingin sa floor.

"Im Heaven Eliz Flores. Sixteen years of existence. Im from public scho-"

"Ewwww! Social climber!!!" biglang sigaw ng isang kaklase kong babae na naka-decuatro ng upo sa may third row. God! ngayon lang ako naganito.

"Continue" sabi ni mam. Hala! di man lang pinagalitan yung sumigaw. Ang daya, pag sa school namin dapat nasa guidance office na yung bastos na istudyante eh.

"Im from public school."

"Wag mo ng ulit-ulitin ang pagiging mahirap mo. Like duh!! di ka bagay dito." epal ulit nung babae kanina. Huminga ako ng malalim.

"Wag kang magpapabully ok?" pumasok sa utak ko ang nakangiting mukha ni yaya habang sinasabi yan.

Tama, di ko papalagpasin toh. Tutal wala naman atang paki elam si mam! So di ako mapapagalitan pag nakipag sagutan ako.

"Ikaw na lang kaya dito noh? hiyang hiya ko sayo eh"

"WOAHH!!" hiyaw ng mga kaklase ko. Nagulat ata sa pag sagot ko. Inisip ko na walang teacher sa gilid.

Napatayo si ateng pala sagot.

"What ever! wag mo kong banggain miss. Im rich and I can do anything! I can ruin your life!" pangbabanta niya sa akin.

Bitching around is not my thing, but it seems like this girl is pushing me to my limit.

"Like I care miss. Ay oo nga pala eto pa yung dagdag sa introduction ko. As I was saying, Im from public school pero nakakamanghang isipin na mas iskwater pa ang ugali ng mga tao dito. It seems like., maaring natatakpan ng magagandang mukha at social na gamit ang isang tao.." then I walk towards her and whispher .. "pero hindi parin nun matatago ang masangsang na ugali niya".

Bumalik ako sa unahan with a slight smile on my lips.

"How- how dare you!!!" sabay ng impit na tili niya na parang sobrang naaasar sa akin.

"Sige sino pa ang ipapamukha dito na mayaman sila?"

No one raise their hand. They kept silent.

At si ateng palasagot ayaw mag patalo, tumayo siya at naka cross arms na tumingin sa akin.

"Im rich. See this necklace, it cost a hundred million dollar" sabay labas niya ng kwintas na nakasabit sa leeg niya.

"Oh really? If you were rich. Then why cant you afford to buy a very nice personality? Kunsabagay masyadong hindi kaya yun ng pera mo, kasi it's priceless."

I saw amusement on their faces. Pero madami pa rin ang mukhang asar.

Padabog siyang umupo. Nag umpisa nanamang magbulungan ang mga kaklase ko yung iba nakalabas ang gadgets pero di naman sinisita ni ma'am.

"By the way, nice to meet you all" I bow then headed back to my chair.

**

I fell and the Devil catch meTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon