4.Bölüm

508 30 8
                                        

Kahvaltı masamın kahvaltılıklarla dolu olduğunu gördüm salona ve mutfağa göz gezdirdiğimde ev boştu.Aklıma dün araba da uyuya kaldığım gelince daha bir merak ettim.Yukarı çıkıp hızla banyo yaptım,saçlarımı kurutup,üzerime hafif yüksek bel kot pantalonumu,üstüne de koyu sarı balıkçı yaka bir kazak giydim.Aşağıya inip masaya oturdum ve masadaki notu daha yeni gördüm.Elime alıp okudum.

"Günaydın.
Dün uyuya kaldın bende anahtarı bulup seni odaya çıkardım.Sobra kapıyı dışardan kapatmalı olduğumdan gitmedim.Sabah kahvaltını hazırlayıp çıktım.Kapın açık haberin olsun.
****.....** bu numaram isterseb ara haber ver.
                         Sinan"

Yüzündeki gülüşe engel olmadım.Kahvaltımı yaptım.Aklıma dün ilk kez ata bindiğim gelince sırıttım.Üstüne bir de belime sarılan o elin verdiği ürperti gelince derinden nefes aldım.

Kahvaltılıkları dolaba kaldırdıktan sonra telefonumu dün sinanın kanepeye bıraktığı çantamdan aldım.
Annem 2 cevapsız arama
Fatih 5 mesaj
Önce annemu geri aradım.2ci çalısta açtı"Annem.Günaydın"dedim şirin bir sesle."Günaydın annem.Aradım birkaç kez açmadın" dedi her zaman ki içindeki o tedirgin ses tonuyla."Annem uyuyordum.Yeni kalktım da"dedim içini rahatlatacak bir sesle."Uykucu.Neyse şey diyecektim akşam bize gel tamam mı.Berkler de gelecek"dedi sultan'ım."Tamam annem.Gecike bilirim amasize sürprizim var"dedim."Tamam güzel kızım.Akşama bizi ekme ha"dedi bende kahkaha attım.Vedalaştık ve notu elime alıp Sinan'nın numarasını tuşladım ve kulağıma getirdim."Alo.Buyrun" dedi bay ciddi."Günaydın"dedim aynı ciddiliğiyle."Öykü sen misin?"dedi hemen anında da biliyor ya."Offf tüm şaka planım yere düştü napıcaz şimdi"dedim küçük kız çocuğu gibi."Napalım,demek sesini ezberlemişim"bu dediğiyle bir anlık nefesimi tuttum."Yani şey çoğunlukla aklımda kalır sesler"diye düzeltti biraz sonra."Ya evet.ben sen notta yazdın diye aradım.Haberin olsun iyiyim yani"dedim normal konuşmaya çalışarak."İyi yaptın.Bir de Osman hoca aradı beni az önce öğleden sonra **** gelmemizi söyledi.Herhalde şiveyi çalışıcaz."dedi bende ardından hemen."Tamam o zaman orda olurum haber verdiğin için sağol" dedim bi çırpıda."İstersen ben gelip alırım seni"dedi önce evet demek istedim ama son zamanlar onu şöför gibi kullandığım aklıma gelince,Bu pek iyi bir şey değildi."Yok zaten işlerim var benim ordan geçerim"dedim.Vedalaştıktan sonra  raftan Böceği aldım.Kanepeye oturup ilk sayfayı açtım.

Böceğe başlayalı 1 saat olmuştu.Yarısını bitirmiştim nerdeyse.Kitabi bir kenara koydum.Saat baktığım da saatin 1 geldiğini gördüm.Yukarı çıkıp üstümü değişmek için dolabı açtım.Çünkü ordan direk annemlere geçecektim.Dolaptan bir takım çıkardım,altına beyaz spor ayakkabı,siyah çanta ve siyah montumu da çıkardm.Giyinip aşağı indim.Kapının yanındaki sehpada duran anahtarı  alıp evdan çıkıp.Dış kapını kitleyip,merdvenlerden indim

Öykü'nün kombini

Kapıyı açıp ittim.Ofis olduğunu ilk anda anlamıştım.koridorda ilerledikçe sesler duymaya başladım,Sola döndüğümdeyse bizimiler kanepeler yayılmıştı.İrem beni görür görmez gelip sarıldı bende ona sarıldım."Nasılsın?"diye sordum."Çalısmaya başlıyoruz işte abla.Sen?"dedi bende ötede  Furkan ve Ulaşla sohbet eden Sinana bakıp"İyi yani aynı"dedim.Kapıdan Emre hoca çıkınca yerimde zıpladım."Ula yavaşş ya"diyince herkes bana bakıp gülmeye başladı."Geleceğin Asiye reis'i çalısmalara başlamıs bile siz hala oturuyosunuz bakın şiveli konuşuyor"dedi bende ona bakıp gülmeye başladım."Hocam kusuruma bakmayın korkunca"dedim çekinerek."Sorun yok.Zaten bununla şiveye yatkınlığını görmüş olduk"dedim bendw utanarak.saçımı kullağımın arkasına doğru topladım.Furkab Ulaş ve Sinan bize taraf geldiler."Öykü repliği gördün mi?"dedi Furkan."Yoo ne repliği?"dedim şaşkın bakışlarla.Cem arkadan gelip birz yüksek sesle"Oyy Asiye'm oyy" diyince Furkan da peşinden Cem'e bakarak"Neyyy Mıstafam neyy"dedi.Ben durumu anlamazken onlar gülüyorlardı. "Asiye Mustafa repliği ya boşver sen bunları "dedi Sinan yanıma gelerek."Bana bakın iki yangaz sizi role girince fena teperim şimdiden söylim"dedim tehditkar bakışlarımla."Sustuk"diyince ben gidip kanepeye oturdum.

Emre hoca"Öykü Sinan hadi siz bu repliklerdwn başlayın bakalım ne çıkacak ama anlattığımız gibi harfleri falan unutmayın"diyince biz ayağa kalktık.Diğerleri oturmuş bizi izliyorlardı.Karşı karşıya durduk."Hadi başlayalım"dedim sabırsız bir sesle.Sinan ilk repliğini okuyup bana döndü."Güzela vakmak sevaptır.....Hocam baştan bir şey etsek"dedi Emre hoca tamam diyince devam etti "Güzela bakmak sevaptur deduler bende usli usli bakayrım"diyinxe bende hiç bozmadan saçımı arkaya attım ve repliğimi aklımda kurduğum şekilde söyledim"Güzela bakmak sevapsa deswna cenetluksun".Birden gülmeye başlayınca herkes gülmeye başladı."Güzel iyi başladık millet valla bir aya kalmaz siz bu şiveyi çözersiniz ekip olarak" dedi Emre hoca.


Ofisten çıkıp yolun kenarında taksi durdurmaya çalışıyordum ve Kulağım da bir ses işittim"Nereye?".Sinanın sesiydi arkamı döndüğümdeyse aramızda 10-20 sm anca vardı.Ben bir iki adım arkaya gidecekken belimden tuttu."Yavasss,düşeceksin"şive yapıyordu bay ciddi."Şey ben Anneme gidiyorum da taksi bulmam lazım"dedim yola bakaram."Gel ben bırakırım.Nerde annenin evi?"yine ve yine beni eve bırakmak isteyen bir Tuzcu."Şey ya aslında sana yük olmak istemiyorum"dedim."Öykü bunu konuştuk bence şimdi söyle hava da kararmaya başladı hadi gel"elini koluma koyarak."Tamam.Annem *** Oturuyor"dedim bi kere daha pes etmişcesine."**** mı? E  bende orda oturuyorum"diyince ben şok.Bir 10 saniye falan bunu düşündüm sonra tepkisiz kalmamak için "Harika o zaman"dedim iyi olmuştu aslında

Sabah~

Akşam eve beni berk bırakmıştı ve geç uyumuştum.Dizi işi olduğunu söylediğimdeyse ayrı bi sevinmişlerdi.Tam her şeyi anlatmamıştım.Zaen yasaktı ve senaryoyu anlatmak büyük bir cezaya getirw bilirdi.

Kahvaltımı yapıp.Üstüme spor bir şeyler giydim ve evden çıktım.Yürümek istiyordum.Aklıma 4 hafta öncesi gelmişti.Farihle küçük bir kavgaya tutuşmuştuk ana akşam evime içkili gelmişti ve kavgayı yeniden başlatmıştı sonraysa.....Bana zarar vermesi.İlk e son kez olacak bir şeydi.


Tam Kız Kulesiyle yüz yüze oturuyodum.Martıları izliyordum.Bir anlık çok huzur vericiydi.Bu huzur sonucu aklıma Sinan geldi.Yine belimi sardığı an geldi.Telefonumu çıkardım ve Sinanı aradım

Dıt...dıt..dıt."Alo.Öykü" diye bir ses.Gülümsedim ve "Müsaitsen kız kulesinin önündeyim sahilde gelsene gezeriz biraz" dedim.Ah bu bendeki deli cesareti

"10 dakikaya ordayım"

Canlar hayat nasıl gidiyor?
Ve bölüm nasıldı?
Bu arada  bu iki karakterimiz var ya onaları ne zaman yakınlaştırırım bilmem. He tabi ki siz bana fikirleriniz yorum olarak yazın ben belki biraz değistirip yaparım ne dersiniz?

NEYSE SİZ VOTEEE VERİNN!
ÖPTÜM BAYYYYY:)

Sol YanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin