Project X

Hoofdstuk 30

A/N: Hey guys! Het lied dat Ara straks gaat zingen heb ik hierboven ingevoegd. Meer heb ik niet te melden. Veel leesplezier!

bk281100 out!

Pov Arabella

'Bella! We moeten Dawn vinden! Wie weet leeft ze nog! En met drie kogels telt iedere seconde mee!' ik gooide de wapens op de grond en rende naar buiten. En daar lag ze dan. Mijn prachtige meisje.

Ik rende snel naar der toe en trok haar bij me op schoot. Danny kwam naast me zitten en pakte haar pols vast proberend een hartslag te vinden. Toen dat niet lukte verplaatste hij zijn vinger naar haar nek. Hij keek in paniek voor zich uit tot zijn ogen ineens openschoten.

'Ze leeft nog! Haal hulp! Zoek een EHBO-doos! Wat dan ook! We moeten die kogels uit haar krijgen en ze moet bloed! Zoek Hugo!' riep hij. 'Sneller!'

'Blijf bij me baby. Blijf bij me. Kom op. Je hebt in je eentje een tweekoppige alien weten te verslaan. Je slaat je wel door deze kogels heen. Kom op prinses. Blijf bij me. Don't you dare die on me!'

Het geluid van een ruimteschip klonk. Het begon hevig te waaien en het zand waaide op. Ik keek omhoog en zag onze weg uit deze hel aankomen. Hij lande zo'n tien meter van ons vandaan en al heel snel kwam Lennard het schip uit rennen. Toen hij zijn gewonde dochter in zo in mijn armen zag liggen en Danny die druk uitoefende op haar wonde schoot er een glimp van angst en horror door zijn ogen.

Maar het was ook zo snel als het kwam weer weg. Hij kwam snel naast ons zitten en oefende druk uit op haar andere wond en begon bevelen te schreeuwen naar zijn bemanningsleden. Ik volgde het allemaal niet meer. Het enige wat door mijn hoofd spookte was dat ik mijn prinses niet kon verliezen. Ze is mijn lichtpuntje in dit leven en ik hou van haar.

Danny en Lennard keken me aan. 'Zij ook van jou schat. Dawn is een vechter. Die knokt zich er wel door heen.' zei Lennard. 'Ik zei dat hardop nietwaar?' 'Ja dat klopt schat. Dat deed je.'

Dawn lag ondertussen aan de beademing, hartbewaking en aan de bloedtransfusie. En ik sta hier de hele tijd sinds we zijn vertrokken naast haar bed. Hou haar hand vast en hoop dat de hartbewaking niet nog eens gaat piepen.

Een klein handje trok aan de mouw van mijn vest. Ik keek opzij en zag de drie kids staan. 'Wat is er met papa en tante Dawn?' vroeg Sofia wijzend naar haar vader die dus ook aan de bloedtransfusie vast zat en naar Dawn die hier op bed lag.

Ik ging door mijn hurken zodat ik op ooghoogte was met de kleintjes. 'Met papa is er niets. Zie je dat slangetje?' vroeg ik naar het slangetje waar zijn bloed doorheen stroomde. Ze knikten alle drie en keken mij vragend aan. 'Daarmee helpt jullie papa tante Dawn mee.' 'Dus papa niet ziek?' ik schudde mijn hoofd van niet. 'En tante Dawn?' 'Tante Dawn heeft heel veel pijn.' 'Ikke een kusje geven! Dan gaat het vanzelf weer over!' Riep Naomi uit. 'Ja! Dan niet meer pijn doen!' riep nu ook Denver. Ik grinnikte.

'Zullen we het uitproberen?' ze knikten alle drie. 'Om de beurt en heel voorzichtig oke?' ze knikten alle drie opnieuw. Ik tilde Denver op zodat hij erbij kon en hij drukte voorzichtig een kus op haar wang. 'Zo! Nou ze niet meer pijn hebben!' zei hij trots. 'Dat heb je goed gedaan schat.' Hij knikte. En ik zette hem weer neer. 'Ikke ook!' 'Ja en ik ook nog!' 'Rustig aan meiden. Jullie komen alle twee aan de beurt.' 'Jee!' ik tilde Naomi op en ook zij drukte voorzichtig een kus op Dawn's witte wang.

'Snel beter worden Dawn! Dan kunnen we samen spelen!' ik glimlachte, zette Naomi weer neer en tilde nu Sofia op. 'Tante Dawn heel veel pijn he Bella?' 'Ja schatje. Dawn heeft heel veel pijn.' 'Ze nog wel beter worden?' 'Tuurlijk schat. Het is Dawn waar we het hierover hebben.' 'Beloofd?' 'Geef Dawn maar gewoon een kus oke?' Soof knikte en drukte nu op haar beurt ook een kus op de wang van mijn meisje.

De drie kids zijn ondertussen in slaap gevallen en ik sta hier weer alleen bij het bed van mijn meisje. 'Het spijt me baby. Als ik er eerder bij was geweest was dit misschien wel helemaal niet gebeurd. Als ik mijn instinct had gevolgd was het helemaal nooit zover gekomen.' Ik zuchtte en wreef over haar koude voorhoofd.

Ik drukte mijn lippen op die van haar in de hoop dat haar ogen open zouden gaan net als in de film sneeuwwitje. Maar er gebeurde niets. Ik zuchtte een meisje kan dromen. Ik zuchtte, legde mijn hoofd op haar buik die heel langzaam op en neer ging. Ik sloeg mijn armen goed om haar en sloot mijn ogen.

We zijn ondertussen twee weken verder. We zijn al twee weken terug op het schip en in deze twee weken heeft mijn meisje nog geen een keer haar prachtige ogen geopend. Ik pakte haar koude hand vast en wreef erover. Ik begon zacht het liedje Without You van de band Ashes Remain te zingen.

Underneath the cold November sky
I'll wait for You
As the pages of my life roll by
I'll wait for You
I'm so desperate just to see Your face
Meet me in this broken place

Hold me now
I need to feel You
Show me how
To make it new again

There's no one I can run to
And nothing I could ever do
I'm nowhere if I'm here
Without You

Even if You take it all away
I'll wait for You
Even when the light begins to fade
I'll wait for You
I'm so desperate calling out Your name
Meet me in this broken place

Hold me now

I need to feel You

Show me how
To make it new again

There's no one I can run to
And nothing I could ever do
I'm nowhere if I'm here
Without You

I'm tired of running
And wrestling with these angels
I lay down
My life and I surrender

Hold me now
I need to feel You
Show me how
To make it new again

There's no one I can run to
And nothing I could ever do
I'm nowhere if I'm here
Without You

Toen ik klaar was liet ik mijn hoofd hangen. 'Ik mis je baby. Open alsjeblieft je ogen.' Vroeg ik huilend. 'Ik wist niet dat je zo goed kon zingen.' Ik keek meteen op en keek recht in de prachtige groene ogen van mijn meisje. Ik knipperde een paar keer. Zie ik dit goed? Is ze echt wakker?

'En ik miste jou ook.' Ik lanceerde mezelf huilend in haar armen. Ik voelde hoe ze voorzichtig haar armen ook om mij heen sloeg. 'Ik hou van je baby. Laat me nooit meer zo schrikken.' 'Dat beloof ik en babe. Ik hou ook van jou.'