Project X

Hoofdstuk 9

'Dawn. Ooh my god. Serieus? Bella jij weet vast wel hoe we deze slaapkop wakker krijgen.' 'Laat dat maar aan mij over.' Ik hoorde een door open gaan gevolgd door een kraan die begon te lopen. Ik zette het van me af en rolde me op mijn andere zij. 'Het is toch niet te geloven dit? Hoe kan die troela nou altijd zo diep slapen?' 'Aan de kant Dan. Here I come!' hoorde ik Ara in de verte zeggen net voordat ik een koude plons water over me heen voelde waardoor ik overeind schoot.

Ik sloeg mijn natte haren uit mijn gezicht en keek chagrijnig naar Ara en Danny die beide niet meer bijkwamen van het lachen. 'Ha ha ha heel grappig.' 'Nou nu ook jij eindelijke wakker bent. Ga je klaar maken. We krijgen zo uitleg over de elfde test.' 'ooh jippy.' Ik rolde met mijn ogen en stapte uit mijn zeiknatte bed. 'Dat verschonen jullie straks maar!' zei ik zwaaiend met mijn wijsvinger terwijl ik de badkamer in liep. 'Worth it.' hoorde ik Ara nog nalachen.

'Waar is iedereen?' vroeg ik me hardop af toen ik niemand in de kantine zag. 'Dat is een goede vraag.' Zei Danny die om zich heen keek. 'En de laatste.' Hoorde ik de lage, donkere stem van Jelmer zeggen voordat ik een harde klap op mijn achterhoofd voelde en alles zwart werd.

Ik kreunde en opende mijn ogen. 'My head is killing me.' hoorde ik, ik denk Bram zeggen. Ik knikte en keek om me heen. Fijn we zitten vastgebonden. 'Bram ben jij dit?' vroeg ik toen ik de persoon achter me aanraakt. 'Jupp that's me.' 'waar zijn we? En waar is de rest?' vroeg ik toen ik zag dat we op de grond zaten in een kamer met alleen een tafel, een kast en een stoel als meubilair.

'Laten we daar straks onze hersenen maar over breken. Laten we eerst uit deze touwen komen.' Ik knikte. 'Goed plan.' Ik probeerde me uit de touwen te wurmen wat dus totaal niet lukte en de touwen in mijn blote armen sneden. Ik zuchtte. 'Heel fijn.' 'Misschien kunnen we ons daarmee los snijden.' 'Waarmee?' vroeg ik en keek om me heen. 'Links van je op de grond.' Ik keek naar links maar zag niets liggen. 'Wat zie je dan?' 'Ooh sorry mijn links.' 'Aha.' Ik keek naar rechts en zag een scherp geslepen steen liggen zo'n twee meter bij ons vandaan.

'Nou er maar heen schuiven dan?' stelde ik voor. Ik voelde Bram knikken. We draaide ons onhandig een kwartslag om. 'Oke ik zet ons steeds iets af en jij trekt ons iets verder oke?' ik knikte en drukte trok ons voorzichtig vooruit met behulp van mijn voeten.

'Zijn we er al bijna?' 'Ja ik kan er bijna bij. Nog een klein stukje.' Ik strekte mijn been uit naar de steen en schopte het steentje naar mijn handen toe die overigens ook vastgebonden zaten. Ik pakte het steentje voorzichtig op. 'Ik heb hem!' 'Yes! Nou snij eerst jezelf los.' Ik knikte en begon met het steentje het touw om mijn polsen los te snijden wat iets moeizaam ging omdat het steentje minderscherp was dan ik in eerst instantie dacht.

Een luide piep deed me opkijken. Een soort van alarm licht zakte neer door het dak en begon te zwaaien gevolgd door het geluid van een alarm. 'Je niet laten afleiden Dawn, door snijden met die touwen.' 'Sorry.' Zei ik en ging weer verder.

'Ik heb hem! Mijn handen zijn los!' 'Oke mooi. Nu het grote touw.' Ik knikte en ging weer aan het snijwerk. Een luide klap deed me opnieuw opkijken. Een grote klep ergens bovenin de muur recht tegenover mij schoot open en er begon water uit te stromen. 'Ooh shit!' riep ik geschrokken uit en begon twee keer zo hard in de touwen te snijden. 'Hoor ik nou water?' 'Ja een hele hoop.' 'Ooh fuck! Ben je bijna klaar daar?!' 'Nee! Dit gaat lastiger dan je denkt!' 'Sorry Dawn. Niet gaan stressen. Gewoon rustig blijven.'

Ik blies wat verwilderde haren uit mijn gezicht en voelde hoe we ondertussen al in een plas water zaten. 'Ik heb hem! Ik heb hem!' riep ik toen het touw knapte. We wurmde ons snel uit de touwen en ik trok Bram overeind van de grond en begon snel de touwen om zijn polsen los te snijden. Toen dat gelukt was stonden we al tot de helft van mijn schenen in het water.