Project X

Hoofdstuk 8

En hier zit ik dan weer. In het ondertussen vertrouwde ijsbad. En waarom? Ik heb een grote mond getrokken naar Sean. Ik heb Jelmer een klap verkocht omdat hij zei dat er geen echte kogels afgevuurd zouden worden. En omdat ik Billie te hulp ben geschoten terwijl er overduidelijk is gezegd dat we iedereen moeten laten liggen.

'Heb je van je overtredingen geleerd Dawn?' vroeg Sean op een spottende toon. Ik bewoog zo met mijn benen dat er een grote golf water over de rand van het bad schoot over Sean heen. Hij gromde boos en zette meteen een paar stappen achteruit. Ik grijnsde. Hier geniet ik nu van.

'Jij ondankbaar wicht. Je zou juist blij moeten zijn. Ik breng je discipline bij.' 'Ik? Dankbaar? Laat me niet lachen. En dit is geen discipline bijbrengen. Dit is puur voor jouw plezier. Jij ziet me graag lijden. Daar is niets geen discipline aan.' ik zag het vuur achter zijn ogen branden. Het was waarschijnlijk niet zo heel verstandig om dat tegen hem te zeggen. Maar... nee geen maar. Het was gewoon niet verstandig. Het floepte er gewoon uit.

'Au!' riep ik uit toen ik zijn vuist in contact voelde komen met mijn gezicht. Ik wilde mijn hand naar mijn bonkende oog brengen maar dat ging niet omdat ik zoals gewoonlijk vastgebonden zat aan het bad. Ik balde mijn handen tot vuisten en keek Sean woest aan. 'Dat wordt een mooi blauw oog. Gaat je vast goed staan.'

'Nou, heb je je lesje geleerd? Anders laat ik nog wat langer zitten.' 'Dat kun je niet maken!' 'Hm. Dat kan ik wel. Tot over een paar uur Dawn!' 'Hey! Nee! Laat me eruit!' 'Dat doe ik over een paar uur.' 'Klootzak dat je bent!' riep ik zo hard als ik kon. Ik hoorde hem nog lachen gevolgd door het geluid dat de deur weer op slot gedraaid werd. Fucking dipshit.

'Oke rekruten klaar voor test nummer zeven.' Ik zuchtte. Ik ben zo klaar met dit alles. Ik wil gewoon terug naar huis. Maar daar is Arabella dan weer niet. En ik weet niet of ik dat wel kan hendelen. Ik ben in de week dat we hier nu zijn veel om haar gaan geven. We hebben een sterke band. Het is net alsof ik haar al jaren ken. En niet een week. Maar echt al jaren. Ik geniet van iedere seconde in haar buurt. Als ze in het zicht is, is het net alsof ze de enige in de kamer is. En dan hebben we het nog niet gehad over het moment dat ze lacht.

Ik werd uit mijn dagdroom over Ara gehaald door iemand die me een stoot tegen mijn bovenarm. Ik keek Blue vragend aan. Ze had een grijns op der gezicht. 'Weer eens aan het dagdromen over Ara?' 'Nee?' zei ik meer vragend dan overtuigt. Ik rolde met mijn ogen. 'Betrapt meid. Maar ik zou maar opletten als ik jou was.' zei ze seinend naar mijn beste vrienden Sean en Jelmer. Ooh ja. Die shit hadden we ook nog. Ik rolde met mijn ogen en richtte mijn aandacht weer op de twee zonnestraaltjes.

'Stilte! Fijn dat ik ieders aandacht er weer bij heb. En ja, jullie verstonden het goed. We gaan vandaag met gif aan de gang.' Wacht wat? Gif?! Good lord.

En hier sta ik dan. Voor de tafel met allemaal soorten mengsels. Zes met gif een zonder. Nu is de bedoeling om te achterhalen waar geen gif in zit. Nou zo erg is dat toch niet zal je vast denken. Nou je hebt het fout. We moeten namelijk onze keuze opdrinken. En ben ik goed in gif herkennen. Niet heel erg. Maar ik weet er wel wat van met mijn achtergrond in de medicijnen. Maar alsnog.

Ook weet ik niet hoe de rest het afgelegd want we doen de test allemaal in ons uppie. En om de beurt. Ik ben een van de eerste. En ik hoop dat ik het niet verkloot.

Ik schudde de gedachten van me af. Oke focus Dawn. Focus. Ik richtte me op het eerste glas. Ik sloot mijn ogen en snoof de geur op. Er kwam een hele sterke geur van af waardoor ik meteen de nijging kreeg om te kokhalzen. Ooh god.

Ik zette het glas snel terug en ademde een paar keer diep in en uit. En op naar glas nummer twee. Ik pakte het glas voorzichtig op maar rook niets. Ik snoof nog eens maar ik rook echt niets. Oke hier zit honderd procent zeker gif in. Ik zette het glas meteen weg. Ik durf de wedden dat er heel veel mensen voor dit glas gaan omdat hij geen geur bevat. En hier zit Sean kennende het sterkste gif van allemaal in.

Ik zuchtte en zette het zevende en dus laatste glas terug op de tafel. Ik ging met mijn handen in mijn haren en sloot mijn ogen. Ik weet het niet. Ik weet het echt niet. Ik opende mijn ogen en keek naar de kapotte en vieze spiegel tegenover mij. Mijn oog was zoals Sean al voorspelde blauw. Ik keek hopeloos naar mijn spiegelbeeld. 'Je hebt nog twee minuten de tijd Dawn.' hoorde ik Sean via een speaker zeggen. Twee minuten?!

Oke rustig Dawn dit heb jij helemaal onder controle. Oke de eerst rook zo smerig dat ik er niet eens aan zou willen beginnen. Maar misschien is dat het wel! Het ruikt zo vies dat ze ervan uit gaan dat niemand die neemt. Ik pakte glas nummer een met trillende handen vast. Op hoop van zegen dan maar. Ik kneep mijn neus dicht en gooide het goedje naar binnen als een shotje.

Ik begon hard te hoesten en had het idee dat ik ieder moment over mijn nek kon gaan. De smaak was nog erger dan de geur. Had nooit gedacht dat dat mogelijk was. Ik ademde diep in en uit door mijn neus en mijn misselijkheid trok langzaam maar zeker weer weg. Een luide zoem klonk door het kamertje en de deur ging open. 'Gefeliciteerd Dawn, je bent geslaagd voor je zevende test. Vertrek weer terug naar de kantine.' Hoorde ik de stem van Sean geïrriteerd zeggen.

Ik grijnsde klein. Als er een ding leuk is aan deze testen is Sean irriteren door ze te halen.

'Jesus! Kleintje!' ik keek op en zag Ara zitten. Ik glimlachte en liep snel naar der toe. 'Ooh ik ben zo blij dat je levend uit die kamer kwam.' 'Anders ik wel. Ik wist het echt niet Ara. Ik wist echt niet welke ik moest kiezen. Ik had bijna een breakdown daar binnen.' 'Je was er anders wel heel snel uit.' ik keek haar vreemd aan. 'Werd tegen jou niet gezegd dat je nog twee minuten de tijd had?' 'Nee? Wacht bij jou wel dan?' ik knikte. 'Misschien hoopten ze dat je een overhaaste beslissing zou nemen door er extra druk achter te zetten.' Ik knikte.

'Het blauwe begint alweer iets weg te trekken kleintje.' Zei Ara die zacht over mijn blauwe oog streelde terwijl ik bij haar op schoot zat en een beetje met mijn ketting zat te spelen. 'Mooie ketting heb je daar kleintje. Is hij van iemand dierbaar voor je?' ik knikte. 'Ja dat was hij inderdaad.' 'Ooh. Het spijt me kleintje.' 'Het geeft niet.' 'Laat me je haar doen.' Zei ze nu vrolijk. Ik grinnikte. 'Ga je gang Ara, als jij er blij van wordt.' 'Ik word er meer dan blij van.' Zei ze met een grote lach op haar prachtige gezicht.

Ik glimlachtte naar der en keek naar de deur waar de rest door zouden moeten komen als ze de test hebben gehaald dan. Ara en ik zijn tot nu toe de enige in de kantine. 'Hey maak je niet zo'n zorgen. Blue en Danny zijn slim genoeg om erachter te komen. En wat die Kian en Tessa betreft die mogen van mij stikken in de meest giftige.' Ik grinnikte. 'Heb je zo'n hekel aan ze dan Ara?' 'Kian is gewoon foute boel. Ik vertrouw hem gewoon voor geen meter en die Tessa is gewoon een verwend nest.' 'Precies hoe ik ook over ze denk.'