Annem De Mi?

250 12 8
                                    

     Arkadaşlar önce şunu söylemek isterim ki tatil dolayısıyla yeni bölümleri geç yayınladığımın farkındayım. Bu yüzden okuyucularımdan çok özür dilerim.

    

     Bu kelimeyle beraber artık her şey kesinleşmişti. Anlamıştım. Gördüğüm o kabus tamamen gerçekti. O beni öldürecekti.

     Yalnız bir şey hala aklımdaydı, kesinleştiremediğim cevabını bulamadığım bir şekilde. Bu hayalet anneme,  babama ve John'a görünmüyordu. Yani yalnızca ben mi ölecektim?

     Bu düşüncelere tam odaklanmışken annemin çığlığıyla irkildim.

-Anne n'oldu?

-(korkak bir sesle)Kızım senin dediklerin doğruymuş!

-N'oldu anne o ölen kızı mı gördün?

-Evet oydu!

-Görünüşü nasıldı?

-Kırmızı gözlü ve üzerinde birçok çizik vardı.

-Napıyordu peki?

-Öylece duruyordu. Gözleri insanı büyülüyordu bir şey anlatmak istercesine.

     Evet annemin tarif ettiği o kızdı. Annem de onu görmüştü. Demek ki sadece bana değil artık anneme de görünüyordu.

     Bu olayla birlikte o odaklandığım sorunun cevabının bir kısmını buldum. Annem de ölecekti. O kızın görünmediği iki kişi kalmıştı. KARDEŞİM JOHN ve BABAM!

     Annem de artık benden olduğuna göre anneme dünü açıklamalıydım.

-Anne sana açıklayacağım.

-Neyi?

-Ben dün o hayaletle konuşmaya çalıştım!

-(meraklı bir şekilde)Nasıl?

-Benden ne istiyorsun dedim. Bana yalnızca tek kelime dedi ÖLÜM. Yani anlayacağın sana anlattığım o kabus tamamen gerçekti. Sen de ben de öleceğiz.

  

     Annemin de aklında birçok düşünce vardı artık. Hayatı yaşarken nasıl bir şekilde öleceğimizi bilmek çok garip geliyordu insana. Düşünceler içinde ve tereddütlü bir halde bırakıyordu insanı.

     Şimdilik bu düşünceleri bir kenara bırakıp yatmalıydım. Çünkü saat 23:00 dı. Yatağıma doğru yürüdüm. Yatağımın içine girdim ve başımı yastığa koydum. Gözlerimi kapattıktan birkaç dakika sonra bilinçaltı devreye girdi:

     Issız bir ormanda tek başıma yürüyordum. Yazlığın yakınlarındaki bir ormanda. O hayaletin geleceğini biliyordum. Buna rağmen yolumda devam ediyordum. Çalılıklardan hışırtı sesleri gelmesine rağmen korkmuyordum. İstikrarlıydım.

     Bir şeyin bana yaklaştığını hissediyordum. Karşıma çıkması yakındı.

     Ve tam da beklediğim gibi o kızın hayaleti tam karşımda durup beni izliyordu. Beni öldüreceğini biliyordum. Ağzını açtı ve öldürmeden önce bana bir şey söyledi:

-Annen ölmeyecek yalnızca sen öleceksin.

     Tam niye diye soracaktım ki olamaz tırnaklarını boğazıma sapladı ve tam o anda sonumun geldiğini anladım.

Yaz KabusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin